Een kleine Pikachu sprintte langs het Crystal Lake. Na een tijdje sprong ze op het ijs, en grinnikte. Ze ging in het midden staan, en deed een donder de lucht in. Het was echt een donder waar je haar aan kon herkennen: Het was niet dat hij ineens stopte, op het einde, nee. Haar donder had altijd een vreemd einde, omdat ze ooit wat aan haar wang had gehad, in een gevecht om haar leiderschap. Nu was ze haar leiderschap kwijt. Ze was het kwijt aan haar partner. Candy zuchtte. Dat betekende dat ze weer hier terug was. Ze keek rond. Waar zou Sparky zijn..? Ze snoof zacht, en deed nog een donder de lucht in.
