Een Weavile stond daar, boven op de berg. De kras over haar oog was duidelijk zichtbaar. Er zat bloed aan haar klauwen, aan haar buik, boven haar oog.. Eigenlijk overal. Ze gromde zachtjes. Het was tijd. Tijd om de Faith-groep nu écht te beëindigen. Het had al veel eerder moeten gebeuren. Niemand was er meer voor de groep. Zelfs zij niet. Ze had iedereen laten stikken. Donna gromde luid. Ze beet op haar lip, die ook nog eens begon te bloeden. Maar, ze voelde het niet. De andere pijn overheerste. Ze zuchtte. Ze was de slechtste leider in de geschiedenis van de Treasure Hunters. Donne draaide zich om, en vuurde een schaduwbal af, de diepte in. Vals keek ze naar beneden. Plots veranderde haar humeur. Een nieuw tijdperk was begonnen.. Ze zou eens laten zien waar ze haar energie ook in kon steken, in plaats van in die schatten. Donna pakte het amulet, die haar kracht groter maakte, en grijnsde vals. Ze deed het weer om, en keek arrogant over het gebied.

Plots legde Shame zijn hand op Donna's schouder. Hij was net weer terug in PokéRPG. 'Het spijt me dat ik weg was, Donna.' Zei hij kalm. Shame haalde diep adem .. wat ging er gebeuren? 'Ik moest gewoon even wat zaakjes regelen, ik ben langs gevangissen geweest, en vraag me niet hóe want ik werd óveral gezocht. Maar ik heb wat oud-leden bezocht, ze leken .. wanhopig.' Zei hij toen. 'En ik weet ook niet waar Trust is gebleven.' Murmelde hij naar Donna. Shame hoopte héel erg dat ze niet kwaad zou worden of wat dan ook! Hij ging naast haar staan. 'Ik heb ook gehoord, dat je de groep wou stoppen?' Vroeg hij toen maar om met de deur in huis te vallen. Shame snoof eventjes, hij zat over de krassen. Hij legde zijn arm om Donna heen.

Plots voelde Donna een warme hand op haar schouder. Ze sloot haar ogen toen ze een stem hoorde. Shame. Ze draaide zich om, waardoor ze hem recht in zijn ogen aankeek. Ze hoorde wat hij zei, en grinnikte. ''Het geeft niet,'' zei ze rustig. ''Ik was ook niet hier,'' zei ze kalm. Ze beet op haar lip. De vijand was uitgeroeid. Ze had haar laatste missie in ieder geval voltooid. Nu maakte het niet meer uit. Iedereen kon verder. Gio, Skull, zij en Shame. Trust, Burn, en alle andere leden. Ja. Het zou goed gaan. Maar, Donna was nog niet klaar. Ze moest nog iets regelen. Met een grijnsje keek ze naar Shame. ''Ja,'' zei ze kort, maar krachtig.