Met een tevreden blik keek Luce neer op het gebied voor hem. Eindelijk, hij was in het zogenaamde ‘pokerpg’. De plek waar zijn zusje voor het laatst was gesignaleerd. Hij verheugde zich op hun weerzien van zijn zusje. Eindelijk zou hij weer eens iemand kunnen bewijzen dat hij de baas was. Weggstuurd door zijn ouders… Bah, hij had ze ook niet nodig voor zijn eigen heerschappij. Hij was zelfs zo goedhartig geweest om hun roedel over te willen nemen. Maar nee, meneer en mevrouw hadden besloten dat het verstandiger zou zijn om zijn andere broer klaar te stomen voor opvolger. Hij zou te gewelddadig zijn voor het leiderschap. Ha! Eerder te gewéldig! Langzaam begon hij de stijle heuvel af te dalen. Ook zou hij Kazam opnieuw zien. Luce snoof lichtjes. Hij zou hem nog moeten straffen voor het feit dat zijn vloek mislukt was. Zelfs toen Houndoom onder invloed was geweest, had ze maar één pokémon vermoord. Een waar dieptepunt… Zelfs toen ze nog bij de roedel hoorde vermoordde ze meer pokémon. Goed, dat was dan niet vrijwillig, maar daar ging het niet om. Helaas was er een grote kans dat Kazam al gevlucht was, de lafaard. Verwensingen mompelend daalde Luce steeds verder af naar beneden. Rustig zoekend nam hij het gebied voor zich in zich op. Misschien kwam hij een andere bewoner tegen, waaraan hij de reputatie van Houndoom kon vragen. Als ze het eens gewaagd had om hun familie voor schut te zetten... Ja, zijn wraak zou dan zoet zijn. Zeer zoet.