DG keek om zich heen wat was hij hier allang niet meer geweest....
hij keek naar de takken in de bomen die langzaam heen en weer wiegte in de wind. "wat is het hier veranderd zeg...." fluisterde hij terwijl hij langzaam rondzweefte.
hij had gehoord dat er 2 groepen in pokerpg waren: de goeie Suerte en de slechte Lustro. eerst wou hij neutraal blijven, maar toen hij zag wat voor vernietiging Lustro had aangebracht wou met Suerte vechten tegen Lustro.
Maar ja..hoe?

Met supersnelle passen sprintte een kleine Pikachu door het bos. Toen een boom haar weg versperde, rende ze met diezelfde snelheid de boom in. Hier klom ze op een grote dikke tak. Vanaf deze tak sprong ze naar de volgende, met een snelle aanval. Zo ging ze door. Uiteindelijk zag ze beneden een Spiritomb. Ze besloot haar route te wijzigen. Met een sierlijke zwaai sprong ze naar beneden. Het was zo'n 2 á 3 meter naar beneden. Dat leek hoog, maar niet voor iemand die het gewend was. Sierlijk landde ze op de grond, met één hand en twee voeten op de grond, de andere hand achter haar, naar boven wijzend. Rustig stond ze op, door met de hand die op de grond stond tegen de grond aan te duwen. ''Gegroet, Spiritomb.'' Ze keek hem nieuwsgierig aan. Wat deed hij hier? Amore kon zich herinneren dat ze hem eerder had gezien. Lang geleden. De enige keer dat ze zich kon herinneren was bij Thunder in de grot. Hij had haar moeder gekend, dacht ze. Amore snoof. ''Mijn naam is Amore. Ik ben de Duce, beter bekend als leider, van Suerte.'' Ze keek hem doordringend aan. Zelfs áls hij haar kende, kon hij haar nooit herkend hebben. Iemand die haar nauwelijks kende kon haar nu nooit herkennen. Ze was veranderd. Heel erg. Ze had minder van haar moeder weg, ookal kon ze soms nog dezelfde trekjes vertonen. Bijvoorbeeld de bekende arrogante blik.

DG zag de pikachu neerkomen van zo'n grote hoogte, dat hij even verstelt stond, maar daarna herstelde hij zich en zei: "de Duce...wat een eer zeg"
niet te geloven dat zo'n kleine pikachu de leider kan zijn van Suerte... dacht DG
DG bekeek de pikachu aandachtig...hij kende haar ergens van...maar waarvan?
hij keek weer naar de bomen. de nog steeds mee gingen in de wind. wind had DG altijd al gefascineerd, want het is een oerkarcht die al miljoenen jaren bestaat.

'De duce.. Wat een eer, zeg,' sprak de Spiritomb. Amore knikte rustig en zuchtte diep. ''Misschien.'' Ze zuchtte en keek om zich heen. Hierna keek ze met haar grote zwarte ogen de Spiritomb aan. ''Ik heb jou eerder gezien,'' besloot ze te zeggen. ''In de grot van Thunder, mijn tante.'' Amore hield haar koppie scheef. ''Jij kende mijn moeder,'' herinnerde ze zich. ''Tora.. Die naam moet je je herinneren.'' Amore schudde haar koppie heen en weer en krabte wat aan haar achterhoofd. ''Nou, ik weet wat je wilt.'' Amore fronste. ''Je hebt interesse in Suerte, niet waar?'' Tegenwoordig leek ze pokémon die interesse hadden aan alles te herkennen. Het zou waarschijnlijk komen omdat die altijd slijmerig deden. Té respectvol. Iemand die geen interesse had zou haar niet behandelen als zijn of haar leidster. Deze Spiritomb deed het echter wel. Hij handelde respectvol, deed alsof het een wonder was dat zij hier, als Duce, gewoon rondliep. Ze hield er soms van, maar op sommige momenten wilde ze ook weleens dat het niet zo was. Het was namelijk niet alleen maar pret. De verantwoordelijkheid was zwaar. Bovendien moest je veel doen, en Amore zou haar leden blijven beschermen, wat het haar ook zou kosten.

Als je echt bij Suerte wil, zullen je posts minimaal vijf volle regels moeten zijn, Dark Ghost.

Toen Amore begon over de grot wist hij het ook weer waar hij haar eerder had gezien.
DG keek weer naar Amore "ja, ik wil heel graag bij Suerte, omdat ik heb gezien wat Lustro heeft gedaan" zei DG met een hoopvolle ondertoon in z'n stem. dit gaat goed. dacht DG blij. Hij hoopte dat hij er bij zou mogen, want hij had namelijk nooit echt het gevoel gehad dat hij ergens bij hoorde...zeker niet toen bekend werd dat hij spioneerde voor wat toen de darkside heette. hij wachtte op een antwoord, nog steeds hoopvol.

''Ik heb verschillende dingen gehoord over jou, Dark Ghost.'' Amore fronste, blij dat ze zich zijn naam herinnerde. ''Jij hebt verschillende dingen gedaan. Neem bijvoorbeeld het Spioneren voor de Darkside, of hoe het nu heet: Lustro. Dat heeft je reputatie sterk omlaag gewerkt. Maar, omdat je erbij wil zal ik je toelaten. Je zal beginnen als nieuweling. Dat betekent dat je niet mee mag doen aan de oorlogen etcetera. Wel krijg je toegang tot de kleine vallei. Maar, je zal actief mee moeten doen. Je zal je gezicht moeten laten zien. Ook zal je moeten bewijzen dat je het verdient om lid te zijn. Ik maak je Luchador; dan moet je vooral je kracht trainen. Je trainer is dan Achi, maar hij zal je niet vaak opzoeken.'' Amore haalde diep adem. ''Ik hoop dat jou toelaten geen fout was, Dark Ghost. Weet dat als je ons bedriegt ik je het leven af zal pakken..'' Een luide grom klonk vanuit haar borstkas. Hierna draaide ze zich om. ''Dag, Dark Ghost.'' Ze ging op vier poten staan en sprintte weg. Weg van het bos.

toen Amore begon over de dingen de ze over 'm gehoord had dacht DG: als ze maar niet begint over het feit dat ik voor Lustro spioneerde... toen begon Amore er net over. hmm.... als dat maa niet me kans op een lidmaatschap verkleint. Toen Amore zei dat DG lid was van Suerte toen was het alsof de tijd even stil stond gelukt!. Toen Amore begon over de eisen die gesteld wereden dacht DG: hmm... dat gaat lastig worden maar ik zal me best doen Toen hij hoorde dat hij dood ging als hij Suerte veraade toen schrok hij wel even, want als oud-spion van Lustro kom je nog steeds vaak in de verleiding om je weer bij Lustro aan te sluiten.... Toen Amore weg liep riep DG haar na "maak je geen zorgen! ik zal je niet teleurstellen!" en toen zweefde hij ook weg, op zoek naar nieuw avontuur.