Spark liep kalm door de Sulfur caves. Vandaag wist hij het. Hij zou zich aansluiten bij de Lustro. Hij wou vechten aan de kant van het kwaade en sterker worden. Hij grijnsde gemeen en trapte een scherp steentje tegen een slapende zigzagoon die wakker werd en hard wegrende. Hij grijnsde en trapte weer een steentje in de hoop dat hij weer een Zigzagoon zou raken. Het steentje raakte geen Zigzagoon, maar wel iets glimmends... Nieuwsgierig liep Spark ernaartoe. Hij pakte het op. Het was een doorzichtig glimmend steentje. Een edelsteen? Had hij toch niet nodig. Hij gooide het weg. Naja. Wat wou hij ookalweer doen? Zich aansluiten bij de Lustro. Dat was het. In de Sulfur caves liep vast wel iemand die hem zou kunnen. Opeens merkte hij dat er een Poochyena aan zijn poot aan het snuffelen was. Hij schopte de Poochyena. 'Snertbeest!' Waar de Poochyena op antwoorde: 'KAAAAAIT!' En snel wegrende. 'En blijf weg!' Riep Spark hem nog toe.

Een grijze gedaante, een Umbreon die de naam Akira droeg, lag bovenop de ingang van een grot, die een beetje uitstak naar buiten. Het was een soort plaat waar ze op lag. Het lag wel lekker, eigenlijk.. 'Snertbeest!' 'KAAAIT!' '.. En blijf weg!' Akira keek geshockeerd op. Er zat iemand in deze grot. ze rolde met haar ogen. Blijkbaar dacht één of andere wanna-be dat hij, of zij, zomaar de boel kon terroriseren. Dat was echter niet mogelijk. Dat zorgde alleen maar voor problemen. Wilde iemand zoiets doen, dan had Akira liever dat hij, of zij, zich aansloot bij de Lustro. Dan hadden ze er tenminste nog wat aan. Ze stond sierlijk op en sprong naar beneden. Ze landde op haar vier poten zonder er doorheen te zakken door de hoogte. Sierlijk draaide ze zich om en keek de grot in. Haar rode ogen lichtten zwakjes op: de pokémon die binnen zat zou haar dan aan kunnen zien komen, maar zou waarschijnlijk alleen maar angst kunnen voelen. Het was een instinct: rode oplichtende ogen betekenden vaak niet veel goeds. Akira liet haar ogen feller oplichten en keek rond. Uiteindelijk zag ze een Raichu. ''Wie ben je en wat doe je hier..?'' Ze gromde zacht terwijl ze sprak.

Spark merkte de gedaante met de rood oplichtende ogen op, en die zei: 'Wie ben je en wat doe je hier?' Spark zijn staart werd langzaam zilver voor als de gedaante hem zou gaan aanvallen. 'Mijn naam is Spark... Ik wil me aansluiten bij Lustro.' Hij liep wat dichterbij de gedaante om te kijken wat het was. Het was een Umbreon met rood oplichtende ogen die er gemeen uitzag. Vast iemand van Lustro. Spark grijnsde gemeen. Hij hoorde weer stapjes. Dat was de Poochyena vast weer. Ja, het was de Poochyena. 'En nou heb ik er genoeg van!' Spark sloeg met ijzerstaart tegen de Poochyena die bloedend en dood neerviel. Spark keek weer naar Akira alsof er niets was gebeurd. 'Mag ik me aanmelden bij Lustrto?'

'Mijn naam is Spark... Ik wil me aansluiten bij Lustro.' Akira keek naar de Raichu, die zich voorstelde als Spark, omdat hij dichterbij kwam. Ze liet een luide, angstaanjagende grom horen. ''Niet doen,'' bromde ze. Hij deed iets bij de Poochyena. ''Saai. Energieverspilling,'' gromde ze toen. 'Mag ik me aanmelden bij Lustro?' Akira keek hem verbaasd aan. Ze had nog nóóit van deze Raichu gehoord. Waarom zou ze hem in Lustro willen hebben? Maar.. Hij had wel meteen door dat zij niet zomaar een Umbreon was, maar zeggenschap had over deze dingen. Raar.. Ze fronste. Nee, hij was geen familie van Tora, Amore, Shadow en die zooi. Gelukkig maar voor hem. Ze zou hem terplekke af hebben gemaakt. Even grinnikte ze zacht. ''Dus.. Jij wil bij de Lustro-groep horen..'' Akira snoof zachtjes. Ze keek hem doordringend aan. ''Zeg mij eens.. Waarom? Waarom moet ik jou vertrouwen?'' Dit was een handige manier om zelf na te denken over iets. Nog nooit had iemand aan háár gevraagd of hij erbij kon. Wel wist ze dat Shiny altijd wilde dat ze een soort test ondergingen. Ze hield haar koppie scheef. Suerte-leden. Ja.. Ze zou hem, als hij had geantwoord, vragen een Suerte-lid af te maken.

-Flutpost: ouders.. x_x-

'Saai. Energieverspilling.'' Daar had de Umbreon gelijk in. Spark schaamde zich maar liet dat niet zien. De Umbreon grinnikte, en zei toen zacht: 'Dus.. Jij wilt bij de Lustro-groep horen..' De Umbreon snoof zachtjes, en keek hem doordringend aan. 'Zeg mij eens.. Waarom? Waarom moet ik jou vertrouwen?' Spark dacht even na voor een goed antwoord. 'Ik wil strijden voor het kwaade, en ik ben bereid mijn leven te geven voor Lustro...' Hij grinnikte gemeen. 'En ik ben bereid levens af te nemen voor Lustro.' Het zou fantastisch zijn om te moorden, met gewoon het excuus: Dit doe ik voor Lustro, en dan de pokemon die het vroeg ook te vermoorden. En hij zou de test die hij vast wel zou krijgen gewoon klaren. Hij zou heel Suerte uitmoorden als het moest. Opeens kwam er een gedachte in hem op: Honger. Als dit gesprek afgelopen was zou hij gaan eten. Wacht, eerst zou hij de test moeten doen. Ah bah...

'Ik wil strijden voor het kwade, en ik ben bereid mijn leven te geven voor Lustro.. En ik ben bereid levens af te nemen voor Lustro,' was het antwoord van Spark. ''Een antwoord als die was te voorspellen. Helaas had ik je hoger ingeschat,'' mompelde Akira rustig. Strijden voor het kwade? Waar sloeg dat op? Akira streed niet voor iets. Nee, ze wilde PokéRPG overnemen. Ze wilde dat.. Een frons ontstond op haar gezicht, maar al snel verdween deze weer. Het verlangen naar de keer dat haar (voormalige) meester trots op haar zou zijn was de reden dat ze slecht was. Nee, wacht. Slecht was niet het goede woord. Moordlustig. Kil. Gemeen. Een moordenaar. Designed to kill. Een grijns ontstond op haar grijze kop terwijl ze rustig voor zich uit keek. ''Je zal niet strijden voor het slechte. Je zal strijden voor een leven zoals jij dat wil. Een leven waarin wij, de Lustro, aan de macht staan. Een leven waarin je gevreesd wordt. Strijden voor het kwaad klinkt overdreven. Misschien heb je gelijk. Misschien doen we het daarvoor. Maar, misschien doen we het voor íemand, in plaats van voor iets,'' sprak zij rustig. Ze keek Spark aan. ''Maar, oke. Je zal niet meteen toegelaten worden. Eerst zal je een test moeten volbrengen. Je hebt twee keuzes: Een pokémon, die níet aan onze kant staat, doden.. Óf, een pokémon met een hoge rang uit Suerte, Amore, Shadow, Achi of Danger, aanvallen en zwaar verwonden, of zelfs doden.'' Doordringend keek ze de Raichu aan. Ze kon niet van hem verwachten dat hij Amore, Shadow, Achi of Danger kon doden. Het zou haar ook nooit zo makkelijk lukken, dus zou ze geen té hoge verwachtingen hebben. Rustig draaide ze zich om. ''Roep me wanneer je klaar bent.'' Even haalde ze diep adem, maar hiera draaide ze zich om. Ze liet haar ogen weer normaal worden, waardoor ze niet meer te zien was in de duisternis. Geluidloos rende ze weg.