Een kleine Pikachu zat op het zachte zand van het strand. Ze keek om zich heen en zuchtte. De illusie-pokémon zouden nu van pas komen. Ze zou een training geven. Een gevechtstraining. Alle pokémon zouden nu dezelfde training krijgen. Als er een Prole zou komen, zou ook deze de training krijgen, maar dan wat minder lastig. Amore keek naar de illusie's. Ze had van alles. Een Raichu, een Chimchar, Totodile, Ditto.. het zag er best gaaf uit. Alle illusie's luisterden naar haar. Ze hoefde maar één keer de naam van de illusie (wat altijd gewoon hetzelfde was als zijn soort) te roepen met het woord stop erachter. Dan stopte de illusie, en kon hij terugkeren naar zijn bijbehorende bol. Amore grijnsde. Deze Illusies waren níet onverslaanbaar, maar.. Ze waren zeker niet makkelijk te verslaan. De pokémon paste zich namelijk aan aan het niveau van zijn of haar tegenstander. Hij kon dan alle moves die hij voor dat niveau geleerd zou moeten hebben: Ook de Egg-moves en de TM's en HM's. Amore zuchtte diep. Een rode donder schoot de lucht in. Het was een roep naar de Suerte-leden: Ze konden beginnen met hun training.

Dit is een activiteit. Dat betekent dat elke deelnemer (Behalve Amore, Shadow en Achi) één AP erbij krijgt als hij goed deelneemt aan deze activiteit.

Op 4 poten rende een kleine Buizel op het strand. Hij was er de laatste tijd niet meer zo vaak, Nee. Nu had hij het veel te druk met Suerte. Hij had eerder op de dag, een rode donder gezien. Hij wist dat het van Amore kwam. En dat de ze dus hun hulp nodig had, of het tijd was voor een training. Ook al was hij Maestro, het betekende niet dat hij niet door moest trainen. Je kon altijd wat sterker en slimmer worden. Hij oud je ook was. Uiteindelijk kwam hij bij een kleine Pikachu uit. Het was zoals verwacht, Amore. Hij keek even naar de Illusie pokemon. ''Wat is er?'' Besloot hij te zeggen. Hij dacht na, waarom zette ze de Illusie pokemon eigenlijk niet in tegen Lustro? Die waren onuitputbaar. En het zo het veel makkelijker maken.

Danger zette voorzichtig zijn poot in het zachte zand. Hij snoof. Hmm, dit viel nog best mee. Rustig liep hij het strand op, en besloot om rustig verder te lopen. Hij stopte abrupt toen hij de zee hoorde. De golven, die op het zachte zand afstormden, om er vervolgens met een klap op te vallen. Danger rilde al bij de gedachte dat hij de zee in zou gaan. Toch zette hij door. Maar net toen Danger na een lange tijd bij het water was gekomen en hij zijn poot erin wou zetten, merkte hij een flits op. Dat leek veel op een rode Thunder, die nog dichtbij was ook. Vlug draaide de Houndoom zich om, en begon hij te rennen richting Amore, of beter gezegd, richting de plek waar hij de rode Thunder zag.

Eenmaal daar aangekomen, vertraagde Danger zijn pas, tot hij rustig liep. Hij verscheen achter Amore, dus liep hij even door, tot hij voor Amore stond. Toen draaide Danger zich rustig om, en keek hij rustig richting de Pikachu. Hij merkte Achi ook op. "Hallo Achi, en Amore," sprak hij even rustig als hij keek. Nu pas merkte Danger de illusies op. Hmm. Hij liet zijn blik kort over de illusies glijden, maar al snel wendde Danger zijn blik weer naar Amore en Achi. Hij was benieuwd naar wat de twee zouden zeggen. Hopelijk was er niks ergs aan de hand..

(Inspiratieloosheid O_o)

'Wat is er?' klonk een bekende stem. ''Achi!'' Amore gaf hem, zoals ze tegenwoordig vaker deed bij Pokémon die ze herkende, een knuffel als begroeting. Hierna draaide ze sierlijk een rondje, waardoor ze met haar rug naar hem toestond. ''Trainen!'' Riep ze vrolijk uit. Ze draaide zich om naar Achi, waardoor ze met haar rug naar de kant toe stond waar Danger vandaan kwam. 'Hallo Achi, en Amore,' hoorde ze toen. Ze draaide zich om. ''Danger!'' Ook hem gaf ze een knuffel als begroeting, waarna ze vrolijk naar de illusies toe liep. Naast de Raichu-illusie bleef ze staan. ''Dit zijn de illusie-pokémon. Ze zijn geprogrameerd toen het kasteel nog bewoond werd door..'' Amore fronste. ''Ik weet niet door wie. Maar, ze kunnen in het kasteel gecreëerd worden. Dus, ik had besloten ze te gebruiken voor een training. Jullie zullen vast en zeker denken dat ik niet spoor, ofzo. Maar..'' Amore zweeg heel even. ''We kunnen de illusies niet gebruiken bij een gevecht. Zodra ze het Suerte-Gebied uit zijn verdwijnen ze, omdat de afstand met het kasteel dan te groot is, denk ik.'' Amore keek de twee aan. ''Dus.. Moeten we trainen!'' Ze was weer vrolijk. ''Kies een illusie uit en vecht! Als je het zat bent, dan moet je gewoon 'stop' roepen en je illusie wordt uitgeschakeld!'' Ze grinnikte. ''Oh jah, laatste dingetje.. Deze illusies zijn níet onsterfelijk, maar even sterk als jij zelf, omdat ze zich aan jouw level aanpassen. Succes!'' Vrolijk ging ze weer in het zand zitten. Zelf voelde ze op het moment de behoefte nog niet om te trainen. Misschien zometeen.

Niet veel verderop stond een Riolu, leunend tegen een rots dat zich op het strand bevond. Toen hij de rode donder kort geleden had opgemerkt, was hij zo snel als hij kon hier naar toe gerend. Er was maar één pikachu die deze aanval kende, zijn leider en tegerlijkertijd goede vriendin, Amore. Met een glimlachje luisterde hij naar wat ze tegen Danger en Achi zei. Ze had een training georganiseerd en niet zomaar een training, maar een training met illusies. Toen dit laatste woord viel wende Riolu verwonderd zijn blik even naar de Ditto, Raichu, Totodile en Chimchar. Deze illusies waren nieuw voor hem, hij was benieuwd hoe het zou zijn om ze als trainigs-middel te gebruiken. 'Kies een illusie uit en vecht! Als je het zat bent, dan moet je gewoon 'stop' roepen en je illusie wordt uitgeschakeld! Oh jah, laatste dingetje.. Deze illusies zijn níet onsterfelijk, maar even sterk als jij zelf, omdat ze zich aan jouw level aanpassen. Succes!' sprak Amore vrolijk. Riolu grinnikte en zette zichzelf in beweging. "Ik doe ook mee!" zei hij vastberaden toen hij eenmaal bij het groepje was gearriveerd. Riolu glimlachte, hij had er zin in, een beetje trainen kon nooit kwaad.

'Ik doe ook mee!' riep een stem plotseling. De kleine Pikachu, Amore, draaide zich om. ''Hallo, Riolu,'' zei ze, vriendelijk als altijd. Ze balde haar vuist. ''Kies een Pokémon en vecht. Ze keek even naar rechts, waar andere illusies stonden. ''Sta op en vecht, Meditite!'' Ze grinnikte toen de ogen van de bewegingsloze Meditite rood kleurden en licht gaven. Al snel stopte dit en werden de ogen normaal. De Meditite stond op. ''Ik vecht met deze.'' Ze had bij nader inzien geen zin in afwachten en toekijken. ''Kom mee,'' sprak ze tegen de Meditite. Ze liep naar een stuk strand dat nog vrij was. ''Laten we beginnen.'' De Meditite kwam op haar af met een Fire Punch, ookwel vuurslag. Amore wachtte tot de Meditite dichtbij was en liet zich toen een beetje naar achteren vallen. De Fire punch schoot langs haar. De Meditite gromde. Amore landde op één hand, waardoor ze met haar lichaam een soort brug vormde. Snel zette ze haar andere hand ook zo neer en maakte ze sierlijk de handstand: onderweg gaf ze de Meditite een schop tegen haar kaak. Toen ze ondersteboven stond grijnsde ze. Haar ogen kleurden rood en ze deed een donder op de Meditite, die het water in werd gegooid. Met een sierlijke beweging landde ze weer op haar voeten en veegde ze haar handen af, wachtend tot de Meditite weer boven water kwam.

Er zijn meer illusies, maar Amore keek alleen naar die. Sorry als ik jullie verward heb.

In de verte lag Levy te zonnen. Levy lag lekker te baden in de zee. Tegelijkertijd werd hij bruiner door de zon. "Warme..zon..warme..zon.." Zei Levy relaxt. "Ik wed dat dit een prachtige dag word.." Zei Levy met een grote smile op zijn gezicht. Plots zag hij een rode donder. Levy schrok op en rende het water uit. Levy stapte rustig door de duinen heen en zag uiteindelijk de rest. "Hey guys ben ik op tijd!?" Zei levy. Levy schoof uit en belandde in de modder. "Hopelijk wel" Bromde Levy in de modder. Niemand kon het horen. Levy stond weer op en poetste de modder van zijn gezicht af. Levy keek toen naar de illusies. "Nog meer..?" Levy zuchtte en keek toen naar de pokemon om zich heen. "Moet ik met de illusies trainen..er tegen vechten ofzo..?" Levy keek verbaasd en vragend tegelijk naar amore. Zoals altijd was Levy ongeduldig en veelvragend, maar dat hoorde bij zijn karakter.

Amore begroette hem en Riolu glimlachte vrolijk terug. Vervolgens draaide hij zich om naar de vele Illusies. 'Kies een pokémon en vecht,' hoorde hij Amore zeggen. Riolu knikte en besloot voor een Xatu te kiezen, een Pokemon met aanvallen die op hem, als Riolu, super effectief zijn. Zo kon hij zichzelf trainen om beter tegen zijn zwaktes te kunnen. De Xatu stond niet veel verderop, hij had zijn ogen gesloten en veroerde zich niet. Riolu had gezien hoe Amore het deed bij de Meditite, je moest ze bevelen geven. "Xatu, ik wil dat je tegen mij vecht," sprak Riolu. Xatu opende zijn ogen, die eventjes rood licht gaven, en keerde zich toen om richting Riolu. Riolu ging klaar staan "Oke, begin!". De Xatu opende zijn snavel en vuurde een Shadow ball af. Snel zette Riolu zich af en maakte hij een salto om de Shadow ball te kunnen ontwijken. Deze vloog langs zijn hoofd, de zee in, wat voor een kleine waterexplosie zorgde. Keurig lande Riolu weer op zijn poten en keek hij om zich heen. Waar was de Xatu nou? Zijn scherpe blauwe oren vingen het geluid op van wiekgeklap en snel wende hij zijn blik richting de lucht. Boven hem vloog de Xatu. Zijn grote vleugels bewogen rustig heen en weer om hem in de lucht te houden. Plotseling begonnen zijn ogen licht blauw te gloeien. Riolu wist wat dit betekende en hij vuurde een Aura sphere af om hem tegen te kunnen houden. De Xatu vloog echter snel naar rechts en vuurde toen de Future sight af. Er gebeurde niks, maar zo ging een Future sight dan ook niet in zijn werking. De aanval zou pas later komen. Riolu besloot het maar te accepteren, veel kon hij er toch niet aan doen. Snel bracht hij zijn handjes bij elkaar en creeërde hij een tweede Aura sphere. Vervolgens maakte hij een snel draaiende beweging met zijn lichaam en slingerde zo de Aura sphere met meer kracht de lucht in.

Achi luisterde aandachtig. 'Dit zijn de illusie-pokémon. Ze zijn geprogrammeerd toen het kasteel nog bewoond werd door..' Achi knikte, dit wist hij allemaal al. Hij had al meerdere keren gevraagd of hij ze kon lenen, en hij had er eens tegen gevochten, in het kasteel. 'Ik weet niet door wie. Maar, ze kunnen in het kasteel gecreëerd worden. Dus, ik had besloten ze te gebruiken voor een training. Jullie zullen vast en zeker denken dat ik niet spoor, ofzo. Maar.. We kunnen de illusies niet gebruiken bij een gevecht. Zodra ze het Suerte-Gebied uit zijn verdwijnen ze, omdat de afstand met het kasteel dan te groot is, denk ik.' Wow, het leek alsof ze in haar gedachten kroop en haar vragen beantwoorde, die vraag wou hij net stellen. 'Dus.. Moeten we trainen!' Achi keek Amore aan en knikte. 'Kies een illusie uit en vecht! Als je het zat bent, dan moet je gewoon 'stop' roepen en je illusie wordt uitgeschakeld! Oh jah, laatste dingetje.. Deze illusies zijn níet onsterfelijk, maar even sterk als jij zelf, omdat ze zich aan jouw level aanpassen. Succes!' Achi knikte, hij zou tegen een pokemon vechten op zijn eigen level. Dat was coowl. Hij dacht na, welke pokemon zou hij kiezen? Hij keek aandachtig naar Amore, zei koos een Meditite. En iets daarna koos Riolu voor een Xatu, een pokemon die bij hem in de voordeel was. Misschien moest hij ook een pokemon kiezen die bij hem in de voordeel was, dat zou het veel leuker maken. Hij liep op 4 poten naar een Luxray, ''Luxray, wat dacht je tegen een gevecht met mij?'' De Luxray opende zijn ogen, er zat een rode gloed in. Iets daarna werden het weer normalen ogen. Hij had de level enzo van Achi overgenomen. Dus hij was klaar voor het gevecht, net zo klaar als Achi was.

De Luxray bleef rustig staan, hij verroerde niks. Hij bleef gewoon staan, dit irriteerde Achi een beetje. Kon hij niet beginnen met vechten? De Luxray sloot zijn ogen, hij bleef wachten tot Achi wat deed. Net als Achi op de Luxray wachtte. En zo bleven ze staan, de Luxray met zijn gesloten ogen. En Achi die naar de Luxray bleef kijken zodat er geen onverwachte aanval zou komen. ''Het gevecht kan wel beginnen hoor,'' Mompelde Achi, Hij knipperde heel even en de Luxray stond vlak voor hem. Hij gloeide geel en er schoot een bliksemstraal naar Achi toe. Dus hij deed het met zijn snelheid? Achi vormde een water Boll tussen zijn armen. Het was zijn Water Puls. De Water Puls slokte de bliksemstraal simpel weg op. Wat water geleide elektriciteit. Zou had een Water Type toch wel en voordeel tegen een elektrische type. Als ze het slim speelde zouden de meeste aanvallen missen. De Water Puls, gevuld met elektriciteit bleef naar de Luxray vliegen. De Luxray ging op zijn 2 voorpoten staan en sloeg de Water Puls met zijn Iron Tail kapot. Achi grijnsde, hij zou nu gebruik maken van zijn gebied. Al was een tegenstander een Vlieg type, en zou hij dus vliegen. Dan zou Achi onder gronds gaan. Maar nu de Luxray op de grond was, zou hij gaan vliegen. Zijn staart begon te draaien en hij steeg de lucht in. De LUxray kon het nu moeilijk krijgen. Een Ice Beam schoot langs de grond. Nu had hij niks aan zijn snelheid.

Amore luisterde niet naar Levy, wat logisch was. Achi, zij en Riolu waren alle drie aan het vechten. Dan moest hij het begrijpen. Bovendien.. Toen hij het had gevraagd, had ze op haar handen gestaan. Dan was ze nou niet echt in staat te antwoorden. Amore maakte sierlijk een pirouette om de Meditite, die net met zijn hoofd boven water was gekomen, uit te dagen. De Meditite sprong de lucht in en deed een hoge sprong schop. Even leek het alsof het zou raken, maar Amore wist te bukken en pakte de Meditite bij zijn arm beet. Hij vloog verder, tot hij gestopt werd door Amore's gewicht aan zijn arm. Amore hoorde een knak. Goed zo. De Meditite viel op de grond. Dit was het geschikte moment. Amore voelde geen medelijden. De Meditite was nep. Slechts een illusie. Hij had geen innerlijk; hij voelde niks. Amore's ogen kleurden rood. Ze sloot haar ogen en haalde diep adem. Ze voelde zich van binnen leeg. Haar gedachten sloot ze buiten. Ze wist dat ze zo een soort innerlijk iets had. Als je al je gevoelens buitensloot, kon je je beter uitleven. Toen opende ze haar ogen. Ze waren eng. Een donkerrode met zwarte donder kwam van haar af en raakte de Meditite. Hij viel uitgeschakeld neer op de grond, en verdween in het niets. Amore's ogen kleurden normaal en ze plofte neer op haar kont.

De Xatu werd geraakt en vloog een stuk naar achter. Hij toonde echter geen enkele emotie van pijn, wat ook wel logisch was aangezien het een illusie was. Toch vond Riolu dat ze erg merkwaardig echt uit zagen, qua uiterlijk en aanvallen. De Xatu was ondertussen op de grond geland en spreidde zijn vleugels. Snel ging Riolu klaar staan, afwachtend op wat er nu zou gaan gebeuren. De Xatu zette zich af en vloog op Riolu af. In die tussentijd bracht hij zijn kop naar voren, die een blauw gloeiende kleur waarnam. Zen Headbutt was een sterke aanval, Riolu moest oppassen dat hij niet geraakt werd. Maar, hij was een ervaren vechter en wist goed wat hij moest doen in dit soort situaties. Hij gebruikte een Double team en er creeërde zich allerlei kopieën van Riolu in een cirkel. Verward kwam de Xatu tot stilstand en keek hij om zich heen, wie was de echte? Lang om hier over na te denken had hij niet. Riolu, of eerlijk gezegd de Riolu's, sprongen naar voren met een wit gloeiende vuist. Voor de Xatu was er nog maar één oplossing, omhoog. Hij spreidde zijn vleugels en vloog snel op. Maar, dit was precies wat Riolu had verwacht. De kopieën knalde tegen elkaar op en vaagde weg, de echte Riolu zat er alleen niet tussen. Niet snappend waar hij kon zijn landde de Xatu weer op de grond. Plotseling bewoog deze onder zijn scherpe klauwen. Riolu verscheen uit het zand en sloeg de Xatu op zijn onderkaak met een Focus slag. De Xatu viel naar achter, maar wist weer overeind te komen. Riolu bracht zijn handjes weer bij elkaar en wilde een Aura sphere afvuren, toen er plotseling een pijnsteek door zijn lichaam schoot. Een energie gloed verscheen om zijn lichaam en hij zakte door zijn pootjes. De Future sight begon te werken.

Achi keek naar de Luxray, nu had hij niks meer aan zijn snelheid. Hij zou gewoon uitglijden door het gladde IJs over het veld. De Luxray opende zijn ogen weer, een gigantische donder vloog naar Achi toe. Achi maakte net als de keer daarvoor een Water Puls. De Donder schoot door de Water Puls heen en vloog door naar Achi. Achi werd geraakt, hij voelde de pijn door ze kleine lichaam, maar het lukte hem op 2 poten te landen, zonder uit te glijden. Hij klapte op zijn handen en er verscheen een gigantische golf van achter hem. De Golf nam Luxray mee. Weer klapte hij in zijn handen. Nu verscheen er een Gigantische draaikolk tussen zijn poten. Hij gooide de Draaikolk naar de Luxray toe en de Luxray zat nu vast in de draaikolk. Voor een derde keer klapte Achi in zijn handen. Dit keer opende hij zijn mond erbij. Zijn mond gloeide even wit en er schoot een sneeuwstorm uit. Het was zijn Blizzard. De Blizzard bevroor het water van de Surf en van de Whirpool. Zodat de Luxray nu in een groot blok ijs zat gevangen.

De Future sight was sterk, zeker voor een pokemon zoals Riolu. Maar, dit betekende niet dat hij zich zomaar overgaf. Uiteindelijk verdween de aanval en Riolu rechtte zijn rug. Met zijn rode ogen keek hij om zich heen, de Xatu bevond zich blijkbaar weer in de lucht. Zijn vermoeden werd bevestigd door het geluid van wiekgeklap boven hem. Riolu wende zijn blik richting boven en zag al snel de felgekleurde vogel Pokemon, slechts een paar meter van hem verwijdert. Plotseling begon deze druk met zijn vleugels te slaan, die fel wit kleurde en blauwe S-vormige energie schijven creeërde. Een Air cutter, alweer een aanval die super effectief was, als deze Riolu zou raken. Maar, hij had dan ook niks voor niks voor Xatu gekozen. Het was ten slotte een training. De blauwe schijven vlogen op Riolu af en hij moest snel handelen. Stevig zette hij zich af van de grond, wat nog best moeilijk ging vanwege het zand, en gebruikte hij een Quick attack om de Air cutter te kunnen ontwijken. Dit lukte hem dan ook, althans, grotendeels. Toch werd hij een paar keer geraakt, maar gelukkig was de schade minder erg vanwege de enorme vaart die hij nu had. Zelfs de Xatu, die zich in de lucht bevond, leek even moeite te hebben om Riolu bij te houden. Een kleine grijns verscheen op Riolu's gezicht, trainen was dan misschien zwaar, maar hij had er best plezier in. Snel sprong hij op één van de rotsen die zich op het strand bevonden, en zette zich toen met zo'n enorme kracht af, dat hij Xatu's klauwen wist vast te grijpen. Wild begon de Xatu met zijn klauwen te schoppen en druk heen en weer te vliegen, maar Riolu wist zich stevig vast te houden. Steeds hoger vloog hij, het was best gevaarlijk, als Riolu losliet zou hij een flinke smak maken. Maar, vanaf dichtbij aanvallen was de enige manier om de Xatu te kunnen verslaan. Toen de Xatu zijn vlieggedrag wat rustiger werd, aangezien hij aardig moe begon te worden, liet Riolu één klauw los en creeërde hij met zijn vrije hand een Aura sphere. De Xatu kreeg door wat hij van plan was, en probeerde wanhopig Riolu te stoppen door middel met zijn snavel op zijn kop te slaan. Pijnlijk kneep Riolu één oog dicht, maar hij hield vol en wist de Aura sphere af te vuren. Met een harde klap knalde deze tegen de Xatu zijn kop. Toen gebeurde er iets wat Riolu niet had verwacht. De Xatu vaagde weg, waarschijnlijk deden illusies dit als ze uitgeschakeld waren. Maar, voor Riolu kwam dit op dit moment erg slecht uit. Plotseling had hij niks meer om zich aan vast te houden, enkel lucht. Met een enorme vaart viel hij naar beneden. Zo snel als hij kon spreidde Riolu zijn armpjes en wist hij een Protect te creeëren, precies op het moment dat hij de grond zou raken. De Protect ving het grootste gedeelte van de klap op, toch brak hij uiteindelijk en viel Riolu in het mulle zand. Voorzichtig krabbelde hij even later overeind en veegde hij het zand van zijn lichaam. Hij had echt geluk dat zijn protect niet faalde, anders had hij vast meer opgelopen dan alleen wat blauwe plekken. Even wreef hij over zijn kop, waar een behoorlijke bult zat. Maarja, hij had tenminste de Xatu weten te verslaan en Riolu was best trots op zichzelf. Na een tijdje draaide hij zich om en liep hij richting Amore, die in het zand was gaan zitten. Zij had dus ook de Illusie weten te verslaan. Met een grijns op zijn gezicht, plofte hij naast haar neer in het zand. "Kon je niet even zeggen dat die Illusies wegvaagde wanneer ze uitgescakeld zijn?" vroeg hij grinnikend terwijl hij met zijn arm zachtjes in haar zij porde, "Ik kreeg zowat een hartverzakking..".

Gevangen in een hoop Ijs probeerde de Luxray los te komen. Er verscheen een gele gloed om hem heen, en al snel brak het IJs door het enorme kracht van een Thunder die hij gebruikte. Achi mompelde wat en keek uitdagend naar de Lucray. Zijn Thunder had er ook voor gezorgd dat het IJs over het grond weg was. Hij rende met enorme snelheid naar Achi toe, binnen enkele seconde stond hij vlak voor Achi. Zijn staart gloeide wit en hij sloeg Achi naar achteren, tegen een boom uit., Achi was maar net opgestaan en de Luxray stond al weer voor hem. Maar dit keer zou Achi de aanval niet laten raken. Zijn poot gloeide wit op, en met behulp van zijn Focus Punch weerde hij de Lucray zijn IJzerstaart af. Zijn 2 staarten gloeide wit op om een IJzerstaart uit te voeren. Snel daarna sloeg hij met zijn 2 staarten tegen de kop van de Luxray, die een eindje naar achter vloog. Achi keek naar de Luxray en mompelde wat. Er zat veel kracht in zo'n illusie. Helemaal omdat hij dezelfde level als hem had. Achi sloot zijn ogen rustig, hij moest iets bedenken om de Luxray te verslaan. De Luxray deed veel met zijn snelheid. Dat was duidelijk. Dus moest hij sneller zijn, maar hoe? Hij opende zijn ogen. Dat was het! Zijn ability, Swift Swin. Als hij dat met zijn Snelle aanval combineerde zou hij super snel zijn. Veel sneller dan een Luxray kon zijn. De Luxray rende snel naar Achi toe. Achi verwachtte dit al, Achi zou zijn plan uitvoeren. Er verscheen een kleine Water Puls tussen zijn 2 poten. Toen de Luxray maar een enkele meters van Achi vandaan stond sloeg hij hem tegen de grond aan. Het water schoot alle kanten op zodat het op regen leuk. Maar het was het niet. Achi stapte in het water en er verscheen een witte flits achter hem. De Luxray stopte verward, hij had Achi niet eens zien weg gaan. Hij keek verward om zich heen. Opeens verscheen Achi boven de Luxray, Met zijn 2 staarten sloeg hij tegen de Luxray zijn kop aan. Luxray had niet eens kans om het te ontwijken. Hij zakte door zijn poten heen en viel op de grond. Waarna hij als sneeuw voor de zon verdween.

Julia kwam vlug aan gerend. Het strand.. Hier was ze voor het eerst geweest toen ze de vallei in kwam! Ze grijnsde breed bij die gedachte, en rende naar de gevechten toe. Ze herkende Amore meteen. Zij had haar immers toegelaten tot Suerte. Ze zag dat iedereen wel aan het vechten was.. bah, vechten. Daar hield Julia niet van. Ze ging bij Amore staan, die ergens op haar kont zat. ''Hallo,'' zei Julia, duidelijk onzeker. Moest ze vragen of ze mocht vechten? Maar, dat wilde ze niet. Misschien zou Amore haar een Pokémon aanwijzen ofzeuw. Ze bleef een beetje vaagjes naast Amore staan terwijl ze naar de gevechten keek. Een Riolu kwam er aan, maar leek Julia niet te zien. Dat maakte haar niet veel uit, eigenlijk. Ze bleef stilletjes afwachten. Even later versloeg ook Achi zijn tegenstander. Was ze dan zo laat, dacht Julia, en een angstig gevoel vulde haar. Was ze dan zo laat dat de training al bijna over was? Ze bewoog zenuwachtig op haar pootjes. Moest ze nou wachten of er naar vragen? Maar, eigenlijk wilde ze niet vechten. Misschien had ze beter niet kunnen komen. Maar dan zou ze misschien uit Suerte gegooid worden. Zachtjes beet ze op haar lip, met een bange en toch hoopvolle blik op Amore, al was haar emotie niet te lezen aan haar ogen, die zo ongeveer gesloten waren.

- Flut, want ik kan nog niet vechten met iemand ofzeuw xD -

''Wat een snertgebied,'' gromde een kleine Pichu, die de naam Secret droeg. In korte tijd kenden een paar lustro-leden als een paar Suerte-leden haar naam. Ze had het al snel voor elkaar gekregen. Plots merkte ze dat ze op een afgrond af rende. Snel stopte ze. Ze wankelde even, maar kon toen net op tijd een stap naar achteren doen, voor ze er vanaf viel. Secret keek om zich heen en grinnikte toen ze een Bronzor zag. Perfect. Zonder enige moeite pakte ze de Bronzor beet en gooide het de afgrond in. Ze ging erop staan en gebruikte als een board. Ze gleed ermee naar beneden en sprong er toen af. De Bronzor gleed verder, tegen een boom aan. ''Lekker voor je,'' bromde Secret. Plots merkte ze dat ze aan was gekomen bij een grote tuin, ofzo. Ze keek om zich heen. ja, daar was het. Daar verderop begon het strand. Als ze het goed had was haar moeder daar. Ze sprintte het strand op. Inderdaad. Daar, verderop, was een groepje pokémon zichtbaar. Secret haalde diep adem. Ze sloot haar ogen en keek om zich heen. Oja, natuurlijk! Als Lustro-lid zou ze nou eenmaal weleens pijn moeten lijden wilde ze iets bereiken. Daarom beet ze in haar arm. Oh god, oh god.. Dit deed pijn.. Ze beet steeds harder, en trok op gegeven moment haar kop omhoog. Ze zag hoe haar arm begon te bloeden. Au, au, au. Ze spuugde wat uit en liep toen naar het groepje toe. Op vier poten strompelde ze erheen. Haar emotie's hield ze onder controle. De Riolu die er was zou nu kunnen voelen dat ze echt pijn leed, dacht ze. Want.. Het deed echt pijn. Secret ging op twee poten staan. ''M-Mama..'' Mompelde ze, voordat ze haar hand op haar bloed legde. Oh god.. De wond was groter dan verwacht. En, aangezien ze nog nooit bloed had gehad, viel ze terplekke flauw.

Amore lette niet op het gevecht van Achi en die van Riolu. Nee, ze lette op een tweede Meditite die ze had uitgedaagd. Heerlijke pokémon waren het. Deze Meditite begon met een Psychic. Amore werd opgetild. Oh god. Ze werd de lucht in gegooid. Hier kon ze weinig. Tenminste, dat dacht de Meditite. Amore spreidde haar armen en kromp toen ineen, terwijl ze een bliksemstraal deed. Deze keer was de aanval gewoon geel. Althans, dat had het moeten zijn. In werkelijkheid had het een rode gloed, in combinatie met geel. Wauwie. Het zag er best mooi uit, eigenlijk. De Meditite werd geraakt en werd verlamd. Nu was het niet leuk meer. ''Stop maar,'' bromde ze. De Meditite knikte en verdween in het niets. 'Kon je niet even zeggen dat die Illusies wegvaagde wanneer ze uitgescakeld zijn? Ik kreeg zowat een hartverzakking,' klonk een stem. Ze keek om. ''Oh, Riolu.'' Ze grinnikte. ''Je had het kunnen verwachten,'' grinnikte ze toen. 'Hallo,' klonk toen een andere stem. Een kleine Skitty kwam aanlopen. ''Oh, hallo. Ik zal het even uitleggen,'' begon Amore gelijk. ''Dit is een training met illusie-pokémon. Je kiest er zelf één uit. De pokémon zal hetzelfde level hebben als jij, dus gaat het erom hoe je handelt of je wint.'' Amore grinnikte en knikte toen. ''Succes.'' Hierna draaide ze zich om. Hier sloeg haar hart een paar slagen over. 'M-Mama,' kreunde een kleine Pichu. ''S-Secret!'' Amore rende op de kleine Pichu af en sloeg haar armen om haar heen. Ze zag bloed uit Secret's arm komen. ''Verdomme..'' Amore keek om zich heen. Waar was Shadow? Die was de Curador-Maestro. Die zou wel weten wat ze nu moest zien. Amore keek om zich heen en fronste. ''Is er hier ook een Curador, ofzow?'' vroeg ze luid. Als er één was, was dit zijn of haar kans om zich te bewijzen. Amore keek naar het bloed dat maar uit het armpje bleef stromen. Verdomme, wat was er gebeurd? Het leek alsof er een stuk huid af gebeten was. Walgelijk.

Langzaam schuifelde Shadow.. ergens. In de Kleine Vallei, dat was alles wat ze zeker wist. Ze keek ook niet om zich heen om er achter te komen. Waarom zou ze het willen weten? Ze zou het toch wel weer vergeten. De laatste tijd was Shadow vergeetachtig. Waarom, vroeg ze zich af. Ze deed toch niet veel anders? In de verte hoorde Shadow stemmen. Eén heel bekende stem. Hmpf, jammer dat het niet te verstaan was. Langzaam schuifelde Shadow verder, tot ze stem iets vroeg dat verstaanbaar was. ''Is er hier ook een Curador, ofzow?'' Shadow fronste. Curador.. Zij was Curador-Meastro. Maar, waar was ze dan voor nodig? Ze besloot er heen te schuifelen. Misschien wist Amore dat Shadow in de buurt was. Dat het een truc was om haar in de buurt te krijgen. Hmpf, dan had Shadow maar pech. Dan zou de truc werken. Al snel zag ze Amore, Achi, Levy, Riolu, Danger, een Skitty en een Pichu die bij Amore stond. De Pichu had een zeer rode arm, wat naar Shadow's zeggen bloed was. Ze stapte iets sneller door tot ze bij het groepje was. ''Riep er iemand?'' vroeg ze droog. Shadow wierp een blik op de arm van de Pichu, die inderdaad bloedde. Het was alleen iets erger dan ze verwacht had. Het leek alsof er iemand in gebeten had, en hard ook. Shadow walgde er van, voor ze zich bedacht dat zij degene was die het eigenlijk moest genezen. ''Och, arm kind,'' zei ze medelijdend. Ze hurkte bij de Pichu om de wond beter te bekijken. Ze fronste terwijl ze het goed bekeek. Ergens dacht ze de afdruk van Pichu tanden te zien. Ach, het was mogelijk dat ze was aangevallen door een andere Pichu.. Die waren er genoeg in het gebied. ''Hoe is dit gekomen?'' vroeg Shadow aan Amore. Misschien wist zij het. Of iemand anders van hier. En als dat niet zo was.. moesten ze wachten tot Secret wakker werd. Ze moest in ieder geval vlug beginnen met verzorgen. Shadow keek vlug om zich heen, maar zag niet wat ze wilde zien. Zand en water, en schelpen. Daarmee kon je geen wonden genezen. Hmpf.

Ook Riolu liet een grinnik los toen hij Amore's reactie hoorde. Het was waar, hij had het zelf kunnen weten. Maar, dit was de eerste keer dat Riolu een illusie zag, laatst staan dat hij wist hoe ze in elkaar zaten. Met een glimlach op zijn gezicht wende hij zijn blik naar de rest. Achi was net klaar met vechten, Levy moest nog beginnen en er was een Skitty bijgekomen waarvan Riolu voelde dat ze twijfelde. Rustig stond hij op en liep naar haar toe. "Hallo, mijn naam is Riolu," zei hij vriendelijk. Het was altijd leuk nieuwe Pokemon te ontmoeten en Riolu was benieuwd of de Skitty ook bij de Suerte hoorde. Net toen hij dit wilde vragen, hoorde hij een bekend stemmetje. 'M-mama.' Verbaasd draaide hij zich om en wat hij toen zag deden zijn blauwe ogen groot worden. Het was Secret! En ze had pijn, echt pijn. Ook Amore leek te schrikken en rende snel naar haar dochter toe. "Ik ben zo terug," mopelde Riolu en snel rende hij de kant op waar Amore en Secret zich bevonden. Hij zag het bloed van haar armpje af stromen en vroeg zich af hoe dit had kunnen gebeuren. 'Is hier ook een Curador, ofzow?' hoorde hij Amore luid roepen. Niet kort hierna verscheen Shadow, Curador-Meastro en leider van de Suerte. Ze knielde voor Secret neer en vroeg hetzelfde wat Riolu zich zojuist kort geleden had afgevraagd, hoe had dit kunnen gebeuren? Riolu kreeg het gevoel dat niemand daar het antwoord op wist. Hij en Achi hadden de taak gekregen om Comet en Secret in de gaten te houden, maar ze waren nu druk bezig geweest met een training. Shadow keek vluchtig om zich heen, waarschijnlijk om iets te zoeken waarmee ze de wond kon genezen. Er was hier echter niet veel. "Shadow, zal ik wat genezende bladeren en water halen?" Vroeg Riolu. Riolu's stonden bekend om hun snelheid, dus hij kon binnen korte tijd naar de tuin rennen.

'Och, arm kind,' klonk plots een stem. Amore keek verbaasd om. ''Hallo, Shadow,'' wist ze rustig uit te brengen. 'Hoe is dit gekomen?' vroeg Shadow toen. Amore schudde haar kop. ''Ze komt hier net aan en viel meteen flauw.'' Amore fronste. Ze keek naar de tandafdrukken. Het waren kleine scherpe tandjes. ''Shiny..'' mompelde Amore vals. Shiny móest hier iets mee te maken hebben. Per slot van rekening was Secret daar gebleven toen zij weggegaan waren. Amore balde haar vuist. 'Shadow, zal ik wat genezende bladeren en water halen?' hoorde ze Riolu vragen. Ze kon niks uitbrengen. Ja hoor. Het gebeurde háár weer. Haar moeder, tantes, alles. Waarom bleef er niemand in deze familie gewoon léven zonder problemen? Sjezus Christus, zeg. Ze keek naar Shadow. Dat was de enige die geen problemen had met haar volt, dood was, of wat dan ook. Amore schudde haar kop. Ze zou weleens willen dat ze nooit weg was gegaan bij de mens. Of dat ze ergens anders geboren was. Gewoon, in een mooi leven zonder.. dit. Het was niet leuk meer. Amore fronste, terwijl ze naar Secret bleef kijken, die nog steeds buiten westen was.

Levy was nog niet begonnen met zijn training en keek vaag op. "Wat is er veel gebeurd" Zei Levy droog. Levy keek toen naar de illusies. Hij moest er een uitkiezen. Levy keek toen naar een aipom. "Haha, ik heb altijd al eens tegen mijzelf willen strijden" Zei levy. Levy keek blij naar de aipom. "Allowah" Zei Levy. Levy activeerde de aipom en de aipom was klaar voor een gevecht. (Zeg maar als ik het fout doe >.>). Levy ging klaar staan. "Héé kom maar op" Zei Levy. De aipom keek naar Levy en rende volop op hem af. 'Waar heb ik dat toch eerder gezien..' Dacht Levy. Levy giechelde een beetje maar keek toen weer serieus. Levy rende ook op de aipom af en deed een focus slag. De aipom deed dat ook. De focus slagen kwamen tegen elkaar aan en Levy en de aipom kregen evenveel pijn. "Jij steelt de dingen die ik doe" Zei Levy. Levy stond op en wachtte op de aipom. Jammer genoeg wachtte de aipom ook af en gebeurde er niets. "Goed dan" Zei levy. Levy sprong omhoog en begon rondjes te draaien. Levy schoot swifts af naar de aipom. De aipom verweerde het met een gunk shot. De sterretjes van de swift werden verpulverd. De gunk shot had helaas niet genoeg kracht om het nog te halen naar Levy toe, die in de lucht was. "Slimme gozer.." Zei Levy. Levy viel langzaam naar beneden. Hij kwam op zijn staart terecht.

"Shadow, zal ik wat genezende bladeren en water halen?" vroeg Riolu. Shadow keek om. Ze herinnerde zich hoe ze samen bij een vuurtje hun wonden hadden genezen. Hij was er zeker niet slecht in geweest.. ''Is goed, Riolu,'' antwoordde Shadow. Ze sprak streng en duidelijk, maar toch vriendelijk. Net toen ze de wond beter wilde bekijken hoorde ze een stemmetje. ''M-mevrouw?'' kwam van de kleine Skitty vandaan. Shadow draaide fronsend haar blik naar het roze dingetje toe. ''Wat je ook te zeggen hebt; zeg het vlug.'' De Skitty slikte duidelijk, alsof ze bang was voor Shadow. ''U-u bent toch Curador-Maestro?'' vroeg ze. Shadow knikte, en draaide haar kop weer naar Secret toe. Wat een tijdverspilling. ''Dan.. dan moet u mij dingen leren..'' Shadow snoof. ''Let dan maar goed op,'' zei ze streng. Shadow vond het belachelijk dat de Skitty Curador zou worden en haar dan zo grof onderbrak. Hmpf, achja. ze zou het nog wel leren. En wie weet werd ze een goede Curador.. Shadow wierp een geconcentreerde blik op de wond. Door het bloed zag ze de wond niet meer goed. Ze moest het schoonmaken. ''Achi, kan je even helpen?'' vroeg ze, zonder haar blik van de wond af te wenden. ''Deze wond moet schoongemaakt worden met water. Wil jij dat even doen?'' Nu keek ze wel om naar Achi. Als hij niet meewerkte zou ze het moeten schoonmaken met het zeewater. Maar, dat was zoutig, en zou prikken. Daarom wilde ze liever het water van een water Pokémon gebruiken.

Zodra Shadow 'Is goed, Riolu,' had gezegd, aarzelde Riolu geen moment en draaide hij zich om, om zich vervolgens af te zetten. Een wit licht verscheen achter zijn lichaam en met een Snelle aanval begon hij over het strand te rennen. In het begin ging dit wat zwaarder, vanwege het mulle zand, maar zodra hij de duinen bereikte werd het rennen wat gemakkelijker vanwege het helmgras. Hij verhoogde zijn snelheid, de blauwe plekken op zijn lichaam negeren, het redden van Secret was nu belangrijker. Zijn zwarte pootjes bewogen razendsnel onder zijn lichaam en zijn zwarte flaporen wapperde naar achter. Binnen enkele seconden was Riolu uit het zicht verdwenen, op weg naar de Sunny garden.

Achi ging moe in het gras liggen. De Illusie pokemon waren een goeie training. Helemaal omdat ze dezelfde level als jou konden aan nemen. Zo kon je nooit klagen dat de Pokemon te slap waren. Hij sloot zijn ogen even, 'M-mama.' Drong hem opeens binnen. Hij opende snel zijn ogen. In de verte zag hij een kleine Pichu. Hij stond op, en toen ging alles opeens snel. Amore rende naar de Pichu toe. En al snel kwam Shadow erbij staan. Er werd wat gepraat. En al snel verdween de kleine Riolu. Op weg om geneesmiddelen te halen. 'Achi, kan je even helpen?' Vroeg Shadow hem, Achi keek Shadow even aan. Hij knikte, maar ze zou het vast niet zien. 'Deze wond moet schoongemaakt worden met water. Wil jij dat even doen?' Weer knikte Achi, Hij deed zijn 2 poten bij elkaar. Er verscheen een witte bol tussen zijn armen. Uit de witte bol schoot een wit, blauwe straal. Het was een IJs straal, de IJsstraal maakte een Kom. Achi opende zijn bek, uit zijn bek schoot de water pistool. De Kom werd gevold met water. Nu had ze wel genoeg water, Toch? Hij keek naar het bloed, en toen naar een kleine spoor die ze had achter gelaten. Wacht, Als ze bloedde vanaf het Lustro gebied. Dan zouden de Lustro leden Suerte kunnen vinden via het bloedspoor. Achi rende de kant op waarvan Secret vandaan was gekomen. Ondertussen deed hij Water Pistool op de grond om de bloed weg te vegen. Hij stopte bij een kleine heuveltje. Hij draaide zich rustig om. Of ze begon pas toen met bloedde, of de wond was hier groter geworden. Achi keek rustig naar een Bronzer en toen naar de grote klif. Ze was vast van de klif gevallen ofzo, dat de wond toen groter werd. OF dat de wond toen pas kwam. Ja, dat zou het zijn. Hij liep rustig terug en mengde zich weer bij de groep.

In de verte verscheen een blauw/zwarte stip dat sel naderde. Het was Riolu. In zijn handjes had hij de twee Zuringbladeren en de Oran bes die hij zojuist uit de Sunny garden had geplukt. Hij moest deze zo snel mogelijk naar Shadow brengen, zodat ze Secret kon genezen. Riolu versnelde zijn vaart en binnen enkele seconden was hij bij het groepje Pokemon aagekomen. "Sh ... Shadow .. hier," zei hij hijgend. Hij overhandigde de spullen aan de raichu en liet zich toen in het zand vallen. Zijn buikje ging erg snel op en neer en hij had het erg warm, wat ook wel logisch was aangezien hij net een behoorlijke afstand had afgelegd in korte tijd. Rustig wende Riolu zijn blik naar het kommetje met water dat Achi had gecreeërd, dat had hij slim gedaan. Samen met de genezende bladeren, Achi's water, Amore's steun en Shadow's vaardigheid zou Secret vast en zeker goed kunnen herstellen. Een klein glimlachje verscheen op Riolu's gezicht, samenwerken, dat was super belangrijk en de Suerte was hier heel goed in.