''Hmmn..'' Shadow luisterde naar de woorden van Amore. Ze sloot haar ogen en legde haar armen over elkaar. Shadow probeerde na te denken, maar werd afgeleid doordat er iemand naast haar ging staan. Ze opende één oog en zag Evening. Ook Levy was aangekomen. Mooi, dan kon Amore het nu uitleggen.. Shadow sloot haar ogen weer terwijl ze haar best deed de woorden te onthouden. ''Er zijn verschillende aardbevingen waargenomen in het Suerte-Gebied. Dit kan catastrofaal zijn voor het gebied. De enige pokémon die ons nu kan helpen, is de Legendarische Groudon. Misschien weet niet iedereen wie Groudon is. Dus, ik zal het even uitleggen. Groudon bezit het vermogen om continenten uit te breiden. In de oudheid kwam hij in conflict met Kyogre, een Pokemon met de mogelijkheid om de oceanen te breiden. Ook zegt men dat Groudon het land gecreëerd heeft. Zoals je hieruit vast wel op kan maken, is hij iemand die veel met het land te maken heeft. Zijn leefgebied is the Underground City. Dit is een ondergrondse stad, die zich onder het Suerte-gebied bevindt. Ik heb besloten om met jullie naar the Underground City te gaan. Jullie zijn allemaal gekozen op basis van het feit dat ik durf te geloven dat ik jullie kan vertrouwen. Shadow en ik leiden de groep. Wij zullen ook tijdens deze tocht de leiding hebben. Achi zal, als ons iets gebeurt, de leiding overnemen. Verder is Levy de Bèta. Ik hoop van hem, maar ook van de rest, veel te horen, zodat ze zich kunnen bewijzen.'' Shadow merkte dat ze was uitgesproken en opende haar ogen. ''Maar, wanneer gaan we? Hoe sneller hoe beter. Toch?'' reageerde Achi meteen. Shadow wendde haar blik af en keek hem even aan, maar sprak niks. Ze wierp even een blik op Evening en zag dat hij haar ook aan keek. Vervolgens richtte hij zijn blik op Amore. Ook Shadow liet haar blik weer op Amore rusten. het was Amore's plan, dus zij mocht beslissen. Zelfs al had Shadow ook de leiding.. Ze voelde weer een zachte trilling onder haar poten, maar liet dat niet merken.

Iedereen was van plan zijn of haar bijdrage te leveren. Amore knikte. ''Bedankt, allemaal.'' 'Maar, wanneer gaan we? Hoe sneller hoe beter. Toch?' ''Nee, Achi,'' grijnsde ze. ''Als we nu meteen gaan, en we weten niet wat we gaan doen als Groudon buiten zinnen is, dan zal dit ons einde betekenen, Achi,'' sprak ze kalm. Haar stem was scherp, maar nog steeds rustig. Elk woord werd duidelijk uitgesproken. Ze keek weer even om zich heen. ''De beste ingang is die onder de Abandoned Castle. Ik ken de hele weg daar. Er is een ondergrondse gang, die leidt naar de ondergrondse stad. Groudon moet daar zijn,'' sprak ze. Ze balde haar vuist. ''Deze toch zal echter niet zonder risico's zijn. Iedereen die bang is, zal zich nu moeten terugtrekken,'' sprak ze toen. Ze keek iedereen even fel aan. Ze zouden begrijpen wat ze bedoelde. Dat er een kans was dat ze niet allemaal terug zouden komen. Toch was er niets in haar dat niet wilde gaan. Als ze stierf, zou dat niks uit maken, maakte zij zichzelf wijs. Amore draaide zich om. ''Ik zie jullie later, bij de Abandoned Factories. Maak je klaar, doe wat je moet doen. Jullie merken het wel als het tijd is,'' sprak ze toen. Ze liep met rustige passen weg. Ook zij zelf moest nog iets doen voor ze weggingen.

Flutpost.

'Nee, Achi,'' grijnsde Amore. 'Als we nu meteen gaan, en we weten niet wat we gaan doen als Groudon buiten zinnen is, dan zal dit ons einde betekenen, Achi,'hoorde hij haar daarna kalm spreken. 'De beste ingang is die onder de Abandoned Castle. Ik ken de hele weg daar. Er is een ondergrondse gang, die leidt naar de ondergrondse stad. Groudon moet daar zijn,' Hoorde hij haar daarna zeggen. 'Deze toch zal echter niet zonder risico's zijn. Iedereen die bang is, zal zich nu moeten terugtrekken,' Het bleef even stil. Achi keek heen en weer of een pokemon zich misschien terugtrok. Terugtrekken was geen optie, en als wou je terugtrekken. Zou je het niet doen, omdat je niet wou dat de leiders je laf vonden. 'Ik zie jullie later, bij de Abandoned Factories. Maak je klaar, doe wat je moet doen. Jullie merken het wel als het tijd is,' drong hem opeens te binnen. Achi had niet gemerkt dat Amore nog praatte. Had hij misschien iets gemist. Nee, vast niet. Hij keek de rest even aan, maar keek toen weer naar Amore. Ze ging weg. 'Doe wat je moet doen,' had Amore gezegd. Wat zou dat betekenen? Hij had neit veel dingen te doen. ''Later,'' Besloot hij maar te zeggen. nadenkend over wat hij zou kunnen doen, liep hij op 4 poten richting de Abandoned Castle

Levy keek naar evening die antwoordde. "Evening dus..ook hallo!" Zei Levy met een big-smile op zijn gezicht. "ik ben levy! Een aipom!" Zei levy. Levy knikte blij met zijn kop. Ondertussen liepen amore en achi weg. "wut..?" Levy moest wat verzinnen. Iets om mee te helpen. Levy wist niks. Zou hij achi volgen..? Nee.. Levy keek naar het meer. Als levy iets zou moeten doen hoorde hij het vast nog wel. "Ik zie jullie later jongens!" Riep Levy. Levy dook het water van het meer in en zwom naar de whiscash toe. "Bedankt nog hé!" Riep levy naar de whiscash. De whiscash begon ineens harder te zwemmen achter Levy aan. "Ja..?" Levy draaide zich om en de whiscash botste tegen zich aan. "Wat is er..? En waarom zwem je nu ineens wel snel!" Zei Levy. "Sorry, maar geduld is ook een zaak." Zei de whiscash. Levy keek de whiscash raar aan. "Ammehoela..'t zal wel.." Zei Levy. Levy keek naar de whiscash en vertrok toen meteen. Levy dacht na. Wat zou de whiscash van hem willen? Levy begreep niet goed wat de whiscash eigenlijk van hem wou. Hij ging ineens snel zwemmen terwijl hij eerst zo sloom zwom! Het waren teveel vragen voor Levy, en Levy kon dat niet waarderen. Levy vergat de vragen en zwom naar het einde van het meer. Levy ging eerst nog even rusten, en daarna zou hij naar het abandoned castle gaan, of de abandoned factories. Levy was nu uit het zicht verdwenen.

'De beste ingang is die onder de Abandoned Castle. Ik ken de hele weg daar. Er is een ondergrondse gang, die leidt naar de ondergrondse stad. Groudon moet daar zijn. Deze toch zal echter niet zonder risico's zijn. Iedereen die bang is, zal zich nu moeten terugtrekken,' sprak Amore. Terugtrekken? Een vastberaden blik verscheen in Riolu's rode ogen. Dat nooit! 'Ik zie jullie later, bij de Abandoned Factories. Maak je klaar, doe wat je moet doen. Jullie merken het wel als het tijd is.' Hij knikte met nog steeds dezelfde warme glimlach op zijn gezicht en vastberaden blik in zijn ogen. Maar, toen ze eenmaal uit het zicht was verdwenen kwamen toch twijfels opzetten. Wat nou als het weer mis ging? Net zoals toen bij Mt.Solare. Bij .. Dustfire. Wat nou als hij zichzelf weer niet onder controle kon houden? Riolu kneep zijn ogen stijf dicht. Hij had Amore bijna vermoord die keer en hij was niet in staat geweest Dustfire te redden, iets wat hij zichzelf nooit zou kunnen vergeven. Riolu, Jij bent soms wat te.. Onzeker van jezelf. Je beschikt over een grote wilskracht even als een grote aanvalskracht. Je weet de anderen altijd goed te overtuigen, en hebt een geweldige persoonlijkheid. Je verdient het gewoon. Dit was iets wat Amore ooit tegen hem had gezegd. Bij de gedachte kreeg hij weer nieuwe moed. Hij opende zijn ogen en maakte voor de tweede keer een knikkend gebaar, dit keer voor hemzelf. Hij zou zijn uiterste best doen. Riolu balde zijn vuist. Amore had hem niks voor niks gekozen, hij mocht niet twijfelen! Met deze gedachte kwam hij in beweging en zette hij koers richting de Abandoned Castle.