Een redelijk kleine lag op een uitstekende rots aan de waterval. Haar voorpoten hingen deels naar beneden. Ze keek naar de lucht en zuchtte diep. ''Staring at the blank page before you. Open up the dirty window. Let the sun illuminate the words that you could not find. Reaching for something in the distance so close you can almost taste it. Release your inhibitions,'' zong ze zacht. Ze legde haar kop op haar poten en zuchtte diep. ''Feel the rain on your skin. No one else can feel it for you. Only you can let it in. No one else, no one else can speak the words on your lips. Drench yourself in words unspoken. Live your life with arms wide open. Today is where your book begins. The rest is still unwritten,'' ging ze rustig door. Ze beet op haar lip. Alle tijd die ze hier had doorgebracht was prachtig. Alle dingen die ze had aangericht. Het feit dat ze wat had bereikt.. Maar, het was niet genoeg. Ze moest nog iets afhandelen. Ze stond op en zuchtte diep. Ze moest alles toch achter zich laten. Voor hoe lang wist ze niet. Maar, ze kon dit niet uitstellen. Ze liet een zachte huil horen. Hierin was, voor iedereen die het wilde weten, duidelijk gemaakt dat ze weg zou gaan. Haar donkere staart hing naar beneden. Haar oren lagen in haar nek. Ze was het hier toch leuker gaan vinden. Maarja. Zo kon ze niet door. Haar rode ogen stonden anders dan normaal. Lang zo zelfverzekerd niet meer. Wat ze nu zou gaan doen, zou niet fijn zijn. Het zou moeilijk worden. Misschien zou het haar dood worden. Maarja.. Niemand die daar nog om gaf. Met een zucht sprong ze van de steen af, met een sierlijke sprong de grond op. Hierna draafde ze rustig weg. Eerst het donkere gebied uit, en vervolgens PokéRPG uit.. Op naar het gebied waar ze vandaan kwam.

Akira is PRPG dus ff uit..