Tadashi liep rustig langs een paar verlaten fabrieken, zal hij er in gaan? Hij keek even om zich heen, niets was te zien, ja, ergens in de verte iets roods, maar dat boeide niet. Even bleef hij staan, hij rook...Vuur? Nee, onmogelijk...Tenzij er een fabriek in de fik zal moeten staan. Zal wel niet het geval zijn dus liep hij vrolijk door. Nou, eigenlijk niet vrolijk aangezien die op iets wachtte. Wat, tja, dat wist hij eigenlijk niet eens.

Sebob kon zijn ogen niet geloven toen hij eindelijk die eindeloze heuvel op was. Een gigantisch bouwwerk van ijzer stond op nog geen 100 meter van hem vandaan. Meteen zette hij een sprint in richting de dichtstbijzijnde ingang van dit nieuwe avontuur, niet ver van de ingang zag hij een gele pokemon die hij nog nooit eerder gezien had. Om eerlijk te zijn had hij er nog helemaal geen een gezien op zijn vader, moeder en 3 broertjes na. Hij stopte net voor de pokemon en zij nog naar adem happend "Hoi, ik heet Sebob".

Tadashi keek de Quilava spottend aan toen hij zich gelijk voorstelde, "Gheh...Se...Bob?" zei hij droog en schudde even zijn hoofd, "Wel..Hallo..Sebob..Ik ben..Niet geïnteresseerd, doeg," na dit gezegt te hebben liep hij rustig door. Wat dacht die Quilava wel? Had hij lef of gewoon dom? Och, wat zal het ook boeien.
Toch bleef hij heel even staan en draaide zich even om om te kijken of Sebob hem volgde. Tadashi zuchtte even, vreemd beest eigenlijk ook.

"Maarre?" Sebob snapte er niks van, hij had alleen gezegd hoe hij heette. "Hallo? Andere pokemon? Ik wilde je niet beledigen hoor" Hij sprinte kort achter de pokemon aan. "Wat voor pokemon ben jij eigenlijk?" Hij stopte net voor de pokemon. En keek hem recht in de ogen aan.

"Stop maar weer!" Tadashi draaide met zijn ogen. "Je ziet toch wel dat ik een Jolteon ben? Of...Ben je wereldvreemd?" Tadashi zei dit laatste niet hatelijk. Hij vondt deze Sebob wel sympathiek. Ergens ver weg dan. Terwijl hij op antwoord wachtte keek hij even rond, hij zag een oude autoband, kon best goed zijn voor een slaapplek, misschien wel met Seb...Oké...Dat ging te ver..Ze waren niet eens vrienden..Of toch wel? Tadashi schudde even met z'n stekels, niet om gemeen over te komen, maar de jeuk ging maar niet weg.

"Oh, sorry" Verbaasd liet hij zich op zijn kont vallen. "Jolteon? Jolt... Eon..., ben jij een.. een elekriciteit pokemon?" Hij schrok even toen de Jolteon met zijn stekels schudde. Ergens wist Sebob wel iets van types pokemon zoals hij een Vuur pokemon is, maar die andere onthield hij maar niet goed. "Zeg, weet jij hier ergens om te slapen? En dit is misschien een beetje onbeleefd, maar heb je misschien iets te eten?" Bij de gedachte aan eten begon zijn maag al te knorren

"Ja ik ben electrisch," om zijn woorden kracht bij te zetten deed Tadashi een kleine bliksemschicht die die richting de autoband schoot, waardoor het wat warmer werd. "Een plek om te slapen? Nou, eigenlijk niet echt...Misschien wat verderop bij die grote stationwagen en eten weet ik ook wel een plekje voor, als je van vis houdt," Tadashi lachte even een klein beetje spottend naar Sebob, "Ik houd niet van rauwe vis, maar jij ken vast wel een vlammenwerper ofzo nietwaar?" Tadashi plofte na deze woorden ook op de grond en zat nu tegenover Sebob te wachten op antwoord. Misschien konden ze wel goede vrienden worden, of niet. Aangezien Tadashi nogal op zichzelf gesteld was.

"Ik kan wel vlammenwerper ja, en flame wheel en tackle" Hij liep snel achter Jolteon aan. "Hoe ben jij hier eigenlijk gekomen? Ik wou eens wat spannends doen dus ben een tochtje gaan maken, ik weet alleen de weg terug niet meer" Hij zuchtte en keek Jolteon aan, "Weet jij mischien hoe je in Heartville Town komt?"

Tadashi gromde lichtjes tegen Sebob, "Niet zoveel aan m'n hoofd zeuren alsjeblieft," grommend liep hij verder met een Sebob achter hem aan gehuppeld. "Kap ook is met dat GEHUPPEL," merkte Tadashi grommend op, hij had honger en geen zin in een kleine Quilava, die, zo te zien, absoluut niet sterk was.
Tadashi vroeg zich eigenlijk een beetje af of Sebob zijn evoluatie vanuit een cindaquil niet gewoon gratis bij een stuk pokévoer gekregen had ofzo."Oi, kleintje," zei Tadashi opeens, "Ik heb een naam toevallig," Hij zag Sebob gelijk opkijken "Tadashi," zei hij kortaf en er verscheen een halve grijns op zijn gezicht.

Hij schrok even van de toon van Tadashi, hij ging rustig liggen en keek naar Tadashi."Gaan we nog wat eten of niet?" Hij kreeg langzamerhand toch wel echt honger. "Het is...." Sebob keek even rond en wees vervolgens iets richting zuid-west. "Die kant op" Vol goede moed marcheerde hij richting de kant waar hij net op wees. Hij keek even achterom "Kom je nog of ga je uithongeren?"

Tadashi draaide weeral met zijn ogen en liep de andere kant op "Ga jij maar alleen, ik heb hier geen zin, byuu" Na deze woorden vertrok Tadashi, Sebob achterlatend. Hij kon toch onmogelijk met zo'n braaf vuurtje omgaan? Hij mocht dan misschien wel aardig zijn, na Tadashi's mening veels te aardig. Tadashi keek even naar de zon die net onderging, ooit hadden zijn vader en moeder verteld over de zon en over een Legendarische Pokémon die 1 was met de zon, Maar dat was toen Tadashi nog een Eevee was, dus alweer 7 jaar geleden. Tadashi schudde zijn kop even heftig om uit zijn gedachten te komen, keek even terug naar Sebob en nam toen een besluit "Weet je wat, laten we samen reizen," Op dit moment kon het hem niets schelen en lachtte Tadashi even alsof hij het ook echt meende. Wat hij eigenlijk, heel stiekem, nog deed ook.

"Oh, nou doei dan" ietwat teleurgesteld liep hij een stukje verder voordat hij zich weer omdraaide
door wat Tadashi zei. "Yay! Hij maakte een klein sprongetje van blijdschap" Na het sprongetje liet hij zijn
flammen iets feller branden en liep ongeboeid door om niet kinderachtig over te komen. "Kom, we gaan wat eten" Zij hij op een voor hem stoere toon. Hij keek naar de grote fabriek, eigenlijk was hij van plan om daarbinnen op avontuur te gaan. Maarja dat kon nog wel wachten tot na het eten of na een dutje.

Roora liep ietwat verveeld rond op zoek naar een avontuur, tot ze plots in de verte 2 pokemons zij aan zij zag wandelen en dacht 'hé tof die zien er wel avontuurlijk uit , ik zal even vragen of ze er problemen mee hebben dat ik met ze mee ga.' En zo liep Roora op de 2 vreemde pokemons af. 'Hallo, mijn naam is Roora, wie zijn jullie en wat gaan jullie doen als ik vragen mag?'

Tadashi draaide zich om toen hij een onbekende stem hoorde, sinds wanneer is er zoveel leven hier?
Hij keek om en even bleef hij deze Pokémon aanstaren, ze leek op zijn jongere zusje, "..Oi.." zei hij een beetje geshockt. "Uhm..Roora..? Ik ben....Uhm...Tadashi," hij knikte toen hij zijn naam zei en keek toen naar Sebob die Roora aankeek, "En dit jochie kan zichzelf wel voorstellen," Tadashi keek gemaakt sluw naar Sebob, gewoon, om hem een beetje te plagen. Toen keek hij weer naar Roora, je sprak het uit als Loola, met een beetje de richting op als Laula, best een mooie naam maar! Concentratie op doel alsjeblieft! Dus Tadashi keek weer serieus, met moeite.

"Hoi!" Sebob keek de nieuwkomer aan "Ik ben Sebob" Het was een beetje een verassing zo ineens een nieuwe pokemon maar zo was het waarschijnlijk ook toen hij zich voorstelde aan Tadashi. "Ehm wat voor pokemon ben jij?" Nieuwsgierig inspecteerde hij Roora, ze had ergens ver weg had ze wel wat weg van Tadashi. "We gingen trouwens wat eten halen" En Sebob begon weer te lopen.

'oh wat een timing, ik begon net honger te krijgen ' 'wat voor een soort pokemon ben ik? goede vraag, ik ben een Uspeon en mijn karakter is nogal ingewikkeld, maar het belangrijkste is volgens mij dat ik best nieuwsgierig ben en dat je me niet snel boos krijgt, dus ik kan best tegen een stootje. Verder heb ik een grote eetlust en kan niet tegen mijn verlies ik hoop dat jullie er geen probleem van maken dat ik met jullie mee ga, ik zal proberen om geen blok aan jullie been te zijn en ik hoop dat we er een leuke reis van gaan maken. Ik heb er in ieder geval al veel zin in.' en zo liep Roora achter Tadashi en Sebob (of is het nu Near ) aan.

Uuuum, Roora, je bent een Umbreon. Geen uspeon ofzoits.

Een Buizel liep vrolijk naar de Abandoned factories. Het was niet echt een gezellige plek, meer... Griezelig. In de verte zag ze 3 Pokemon. Een Jolteon, een Quilava en een Umbreon. Vrolijk liep de buizel, die trouwens Aimeka heette, eropaf. Eenmaal aangekomen bekeek ze de Pokemons eens goed. ''Hmmm... Ik ben Aimeka. Mag ik vragen wie jullie zijn?'' De Pokemons zagen er niet gemeen uit. Mischien kon ze nieuwe vrienden maken... Of vijanden. Ze hoopte vrienden. Ze kende nog bijna geen Pokemon in pokerpg. Behalve Nouki, die jonge Growlithe.

ok dat was een behoorlijke afgang vooral omdat ik dat wist het was de vermoeidheid zeker

Roora hoorde een enthousiaste stem en draaide zich om en snuffelde nieuwsgierig aan Buizel. Ze zag al snel dat die Buizel geen kwade bedoelingen had en lachte vriendelijk en zei: 'hallo, ik heet Roora en ben een Umbreon. Ik zou het best fijn vinden als je met ons meeging, maar ik ben zelf net nieuw dus ik heb hier zo goed als niets te zeggen .' 'Nog even duimen dus op het antwoord van Tadashi en Sebob.'

Tadashi huiverde bij de gedachten om met ZOVEEL Pokémon op te trekken, hoewel..Misschien was het wel het begin van een geweldige vriendschap met Roora..Hij keek even droogjes naar de Buizel, een watertype..Als de Buizel irritant kon gaan doen en Near aanvallen kon Tadashi hem altijd een shock geven om tot bedaren te komen..Tadashi begon al te grijnzen bij de gedachten, hij hield wel van een gevechtje, vooral tegen sterkere tegenstanders als hij, een Golem bijvoorbeeld.
"Van mij mogen jullie allemaal mee," hij keek even naar Aimeka, "We hebben nu tenminste een blusser als Near zijn vlammetjes niet ken bedwingen," na deze woorden liep hij rustig richting...Daar waar het eten was, hopelijk.
Hij keek even achterom en zag dat sowieso Near hem volgde, Roora en Aimeka stonden er een beetje besluitingsloos bij.

Na even te kijken of Tadashi wel wist waar hij heen liep, besloot Roora toch maar om hem te volgen. Tadashi had iets dat Roora wel aantrok, hij was mysterieus maar op één of andere manier voelde ze zich wel veilig bij hem. Roora vroeg zich ook af hoe het kwam dat Near Tadashi zo snel vertrouwde. Had hij ook dat zelfde gevoel? Het gevoel dat Tadashi geen vlieg kwaad zou doen? Het werd behoorlijk stil en Roora besloot om die stilte maar eens te doorbreken. 'Zo, hier gaan we dan op weg naar het grootste avontuur ooit!' 'Dit wordt een reis om nooit meer te vergeten.' En zo huppelde Roora alvast achter Tadashi en Near aan en keek even om of Aimeka ook aan het meelopen was.

"Ehm..." Near inspecteerde de Buizel van top tot teen, en keek toen naar Tadashi. "Gezellig... Denk ik" Hij rolde met zijn ogen, er hing een rare geur in de lucht. Waarschijnlijk bedoelde zijn vader dat als hij altijd vertelde over waterpokemon. "Ik ben Near trouwens en (perfectly able) ~~ om mijn vlammen te bedwingen" Hij liet de vlammen op zijn rug snel even groter en kleiner worden om zijn uitspraak kracht bij te zetten. "Kom" Hij draaide zich om en liep achter Tadashi aan.

~~ Ik weet de vertaling ervan niet >.<

Een Flareon die de naam Heat droeg kwam aanrennen. Ze klom de heuvel op en zag een groepje Pokemon. Een Jolteon, een Umbreon, een Quilava, en een Buizel. Hijgend kwam ze bij het groepje. "Hallo... Ik ben Heat. Wie zijn jullie?" Ze grijnzde. "Ik ben nieuw in Pokerpg... Ik zie dat Jullie vertrekken. Zou ik met jullie mee mogen reizen?" Vroeg ze vriendelijk, maar toch dwingend.

IK BEN OOK AIMEKA.

Toen Aimeka de Flareon zag aankomen snoof ze. Ze vond het veel te druk worden. Ze hief haar kop. "Sorry, ik ga weg. Het word mij veel te druk!" Ze snelde weg. Aimeka hield niet van drukte. Toen ze beneden de heuvel was liep ze weer. Ze ging weg van de fabriek. Veel te druk daar. Ze begon maar een deuntje te fluiten en plukte een paar bloemen. De heuvel kon je niet meer zien.

Tadashi keek haar even droog aan, "Hoe meer zielen.." begon hij sarcastisch en liep even een rondje om Flareon, "Zeg...Waren jouw ouders een Flareon en een Umbreon?" vroeg hij een beetje nieuwschierig. Hij rook namelijk een beetje een bekende geur..Alsof..Nee..Onmogelijk..Hoewel..Hij rook nog eens goed, de wind en de fabriekgeur liet de geur van Heat een beetje vervagen, misschien was dat de rede. Hij keek even uit zijn ooghoeken naar Near die me daar toch stond te lachen als een gek, alsof het zijn 1e ontmoeting was met een vuurpokémon. "Gaat het, je kwijlt zowat," zei Tadashi gespeeld ernstig tegen Near. Toen keek Tadashi weer naar Heat, wachtend op haar antwoord.

"Nee, mijn ouders zijn een Umbreon en een Glaceon..." Heat richtte haar blik op Roora. Die Umbrein... Ze had gehoord van een slechte groep Pokemon met als leider twee Umbreons, Shiny en Akira. Heat liep naar Roora. "Heet jij mischien... Akira?" Ze zwiepte met haar staart, klaar voor de strijd. Als deze Umbreon inderdaad Akira was, zou ze moeten vechten. Ze kreeg een hogere lichaamstemperatuur als normaal.

Heat weet niet dat ze Roora heet.