''Niks aan de hand,'' knikte de Lugia. Hij sprak het op een rustige toon, dat Chiara op haar gemak liet voelen. Ze glimlachte vaag, want ze wist niet zeker wat erachter kwam. ''Natuurlijk mag je meehelpen.'' Na dit gehoord te hebben zuchtte Sora opgelucht. Ze keek de Eevee aan, die haar blijkbaar ook aankeek. Chiara's glimlach werd iets breder. ''Heb je het de laatste tijd ook gemerkt, dat er tegenwoordig zoveel natuurrampen zijn?'' De twee knikte tegelijk. ''Er is iets aan de hand, en we moeten uitzoeken wát of wie het is, en natuurlijk hoe we het kunnen stoppen..Het is nu nog in de onderzoeksfase. Vind je iets wat ons aanwijzingen geeft, roep me dan..'' Sora keek hem vragend aan. De woorden ''hoe dan?'' lagen op het puntje van haar tong, maar voor ze het kon zeggen begon de Lugia weer te spreken. ''Mijn naam is Silverbreeze...'' Vlug slikte de Growlithe haar woorden in. Op het moment dat Silverbreeze de Monferno vastpakte en op zijn rug plantte, sprak de Growlithe haar naam. ''Sora.'''Chiara liet ook haar naam weten, voor de zekerheid. Ze keek de Growlithe kort aan, voordat ze haar blik vestigde op de Grovyle. Had die eigenlijk nog wat in te brengen?
