Een Monferno van ongeveer 16 jaar opende zijn oogleden. Eerst werd de blauwe ochtendlucht wat wazig maar dan werd de felle opkomende zon goed zichtbaar. Even later realiseerde hij zich dat Blitzy in slaap was gevallen in een boom aan de oever van de Untamed Rivers. Blitzy staarde grijnzend naar het water. Het water stond wel wat hoger dan normaal; dat kwam omdat een één of ander iets natuurrampen over het hele land liet gaan. Gelukkig was dit deel van de rivier een beetje overstroomd. Hij had gehoord dat er hele gebieden onder water lagen. Nog moe liet hij zich uit de boom vallen, waarna hij met een zachte "plof" op de grond viel. Geeuwend klom hij overeind. Hij kón gewoon niet geloven dat dit gebied misschien over twee dagen onder water zou kunnen staan. Misschien vroeger, misschien later.

Het geluid van vleugelslagen klapte boven het hoofd van Blitzy. Een vlucht van Pidgey en Starly vlogen boven zijn hoofd heen. Ze leken ook van gebied te verhuizen, net als hij deed; Blitzy zwerfde regelmatig door de gebieden om aan natuurrampen te ontsnappen. Maar niet enkel voor de natuurrampen, een kwaadaardige groep, die onlangs z'n naam veranderd had in Guerra, wouden hem vermoorden, een paar andere Pokémon die zo dapper geweest waren om zich te verzetten hadden waarschijnlijk hetzelfde lot. Traag verplaatste hij zijn voeten. Je zou kunnen denken dat de rivier een lange plas was, maar de bedding was minstens vijf meter diep. Het zag er erg verraderlijk uit. Hij liep naar zijn gevoel al vijf uren. Het water leek grijs, zelfs spookachtig. Waren dan echt alle Pokémon uit dit deel van de Untamed Rivers gevlucht? Als dat zo was, kon Blitzy beter uit het gebied verdwijnen, of wachten totdat er een andere Pokémon ergens tevoorschijn kwam..

Douza zwierf nog steeds langs het rivier waarbij het water steeds sneller steeg. Hij kendde enkel dit gebied en het Timerise Forest. Hij mistte een zekere Zwablu,genaamd Mistake. Je hechtte heel snel aan een pokemon die je voor het eerst in een nieuw gebied tegen zou komen. Maar hij had nu totaal 3 vrienden gemaakt en het zou ook goed zijn als hij vrienden maaktten die het gehele gebied goed kendde.

Net toen hij met die gedahte liep kwam hij een Monferno tegen die er wat vermoeid uitzag. "Gaat het?"vroeg Douza aan hem ,met een wat zachte stem. Hij stopte zelf met lopen en probeerdde oogcontact te maken met de pokemon en vroeg nogmaals "Gaat het?". Alsof hij wist dat de pokemon zijn zachte stem niet kon verstaan. Maar opeens vloog er een pokemon over hen heen. Gelijk keek hij om ,om te zien of het Mistake was. Maar tevergeefs was het een doodgewone Pidgey. Hij zuchtte diep en gromde er zacht om. Waarom dacht hij weer eens aan haar?. Hij schudde zijn kop zacht heen en weer net als wat hij deed voordat hij Melodie en Grovyle tegenkwam.

Melodie staarde naar de rivier. Ze was hier vaak de laatste tijd, ergens was ze zich aan het kabbelde water gaan hechten. Maar nu was de rivier aan het veranderen. Het water steeg, de pokémon ontvluchtten het gebied. Ze zuchtte. Ze wilde dat ze wist waar de natuurrampen door veroorzaakt werden. Ze verzorgde de gewonden zo goed als ze kon, ze borg de doden en troostte diegenen die achter bleven. Maar dat was niet voldoende. Het moest gestopt worden. Misschien was het werk van een Legendarische Pokémon. Ze had gehoort dat Lugia zich inzette voor dit gebied en dat Ho-oh laatst herboren was, dus zij konden het niet zijn. Een andere optie was de Guerra. Zou het kunnen dat ze een manier hadden gevonden om het weer te manipuleren? Nee, vast niet.

De Gardevoir keek op en merkte twee pokémon op. Eén ervan herkende ze, de kleine Electrike met zijn vaal gele aura. Het was Douza, een pokémon die ze onlangs had ontmoet. De andere pokémon was een Monferno en hij was zichtbaar vermoeit. Melodie liep langzaam naar hun toe, ze wist dat ze Douza kon vertrouwen, maar wist niet goed wat ze van de Monferno moest denken. Ze hoorde de Electrike vragen of alles goed was met de Monferno. Melodie toverde een glimlach op haar gezicht en overbrugde de laatste meters tussen haar en de pokémon. “Hallo Douza, Monferno.” Groette ze vriendelijk, terwijl ze naar beiden knikte. “Mijn naam is Melodie.” Vervolgde ze. Ze besefte dat ze zich nooit aan Douza had voorgesteld, dus het was goed dat hij haar naam nu hoorde.

Ook een kleine Pikachu werd verderop wakker. Hij wreef met zijn kleine pootjes over zijn oogjes. Daarna stond hij op en schudde zich uit. Al snel opende hij zijn ogen en zijn oog viel meteen aan de grote hoeveelheid water. Zo veel water was er eerst niet. Dat wist hij zeker. Force liep naar het water en stak een van zijn pootjes er in Als hij iets dichterbij de rivier een slaapplaats had gevonden zou hij verdronken zijn. Hij was nog zo jong, hij had nog niet eens leren zwemmen. Force sloot zijn ogen en luisterde naar de omgeving. Als eerst hoorde je een groep vlieg pokemon wegvliegen. En daarna leek het stil te zijn. Hij opende zijn ogen weer. Het was tijd voor training. Op 4 poten liep hij weg van de rivier vandaan. Hij moest niet te veel in de buurt van het water zijn. Dat zou hem alleen maar irriteren.

Hij plofte in de buurt neer van een grote rots. Daar zou hij op trainen. Hij ging weer op 4 poten staan en een rode volt laag omringde zijn gehele lichaam. Hij concentreerde zich zodat de volt laag naar zijn staart toe ging. Nu zat er alleen maar volt om zijn staart en niet over andere plekken op zijn lichaam.Daarna sprong hij omhoog. Zijn staart begon wit te gloeien , ramde hij met een IJzerstaart , met de volt laag er om heen, door de steen heen. Steen brokken vlogen overal heen. Hij lande op zijn 2 achterpoten. Hij stak zijn arm in de lucht, hier kwam een gele voltlaag om heen. Een Bliksemslag. Hij sloeg met de Bliksemslag op de rots. Niet veel gebeurde met de rots, op een paar breuken na.

Hij wou net door gaan met zijn training toe hij iets hoorde. Een stem. 'Gaat het?' had hij gehoord. Hij draaide zich om en keek nu naar het groepje Pokémon. Wow, er waren we veel pokemon. Met zijn helder groene ogen ging hij de Pokémon langs. Een Monferno, een Electrike en een Shiny Gardevoir. 'Mijn naam is Melodie,'' hoorde hij de Gardevoir zeggen. Melodie dus? Hij begon richting de groepje te lopen, en enkele deconde later stond hij naast de 3 Pokémon, ''Heey,'' sprak hij rustig. Misschien was hij ongewenst, daarom wachtte hij eerst op een reactie van de pokemon.

'Gaat het?' klonk een stem achter de rug van Blitzy. Blitzy draaide zich in een flits om. Een kleine Electrike herhaalde haar vraag weer. 'Gaat het?' "Natuurlijk gaat het." antwoordde Blitzy, half geschokt door de vriendelijkheid. "Ik ben gewoon een beetje moe.. Het is pas ochtend." De Electrike staarde ergens naar en gromde. Een Pidgey vloog verrast de hoogte in. Daar gaat de laatste Pidgey. Niet snel daarna verscheen er nog een Pokémon, deze was veel groter en gracieuzer. Een Gardevoir. Maar deze Gardevoir zag er anders uit dan andere Gardevoirs; haar lichaamskleur zag er veel lichter uit, ze was een Shiny Gardevoir. De enige Shiny Pokémon die hij tot nu toe had gezien was één van zijn grootste vijanden; Shiny. 'Hallo Douza, hallo Monferno.' sprak de Gardevoir met een stem die hij ergens van kende. 'Mijn naam is Melodie.' Blitzy kende die stem ergens van, en toch klonk hij onbekend, misschien had ze een famillielid die hij ergens van kende? "Hoi Melodie." zei hij tegen de lichtblauwe Gardevoir. Hij keek terug naar de Electrike die volgens Melodie Douza heette. Hij kreeg de neiging om verder te lopen, maar het leek beter om de twee Pokémon in te lichten dat het hier niet veilig was. "Mijn naam is Blitzy.." zei hij. "En ik moet zeggen dat het hier redelijk.. onveilig is, met een reden; Zie je dat water?" zei Blitzy en hij wees naar de overstroomde oevers. "Het staat op het punt om te een groot deel van dit gebied onder water te zetten. Daarom zijn al deze Pokémon weggevlucht.." Hij stopte met praten zodat de andere Pokémon konden reageren. Maar tijd hadden ze blijkbaar niet, want een vrolijke stem riep iets: "Heey!" Het was een Pikachu, maar deze had groene ogen, en zag er anders en jonger uit dan Amore. Misschien was het haar zoon? Na een tijdje besloot Blitzy om enkel te zeggen: "Ik ken je ogen van ergens.. ben je toevallig famillie van Amore?"

Force liep richting de groep Pokémon.'Mijn naam is Blitzy..' hoorde hij de Monferno zeggen. 'En ik moet zeggen dat het hier redelijk.. onveilig is, met een reden; Zie je dat water?' Voor enkele seconde richten Force zijn aandacht op het water. Daarna keek hij weer naar de Monferno, om te kijken wat hij daar over te zeggen had. 'Het staat op het punt om te een groot deel van dit gebied onder water te zetten. Daarom zijn al deze Pokémon weggevlucht..' Hij keek geschrokken naar het Water. Blitzy had een punt. Het water was al hoger dan de dag ervoor. Als het zo door zou gaan, zou er een kans zijn dat het overstroomde. Een nogal heel grote kans. ''Heey!'' Besloot hij toch maar te roepen. Blitzy keek hem even aan. Daarna besloot hij wat te zeggen. 'Ik ken je ogen van ergens.. ben je toevallig famillie van Amore?' Het was niet echt een zin die je elke dag hoorde. Ik ken je ogen van ergens. Force vond het maar raar klinken. Maarja. ''Inderdaad,'' antwoordde hij blij. ''Ik ben Force,'' sprak hij snel daarna. De Monferno leek Amore ergens van te kennen. Maar nu was de vraag. Was het vriend of vijand? Als hij zich normaal voorstelde aan andere pokemon zonder aan te vallen, en normaal kon praten was het hoogstwaarschijnlijk een vriend. Maar de Pokémon kon het ook gewoon acteren. ''Ik ben de zoon van Amore als je het wilt weten.'' Hij keek nu de Melodie weer aan. Dit was de tweede Shiny Pokémon die hij ooit had gezien. De eerste was Shiny, wat force een heel on-originele naam vond voor een shiny pokemon, deze had hij ontmoet na een aanval op hem en een Cyndaquil, tear. Hij kende Shiny niet zo goed maar Force wist wel dat Shiny vroeger de leider was van Lustro maar gevlucht was in de oorlog. Tenminste, na de aanval kwam hij er achter dat het door de verwarring kwam. Helemaal in gedachte gezonken staarde Force vooruit toen hij opeens water tegen zijn staart voelde. Lag het nou aan hem, of was het water weer veel hoger gekomen?

Douza zag hoe Melodie erbij kwam en glimlachtte gelijk meer. Hij voelde zich wat fijner met bekenden pokemons. Het was juist gezellig dacht hij kort erna dus glimlachtte hij weer verder. Blitzy,tenminste wat de naam van de Monferno was vertelde dat er vele pokemons uit dit gebied waren vertrokken door de hoge steiging van het water uit het rivier. "Kunnen we misschien niet samenwerken om de steiging op een of ander manier te stoppen?"vroeg hij in het algemeen en keek even iedereen serieus aan.
"..Het gaat om de toekomst van vele pokemons"voegde hij eraan toe. Hij krastte wat in het zand. Namelijk de rivier en een stuk bos dat erom heen lag. "We kunnen het water misschien in een bepaald gebied laten uitmonden of de rivier blokkeren,maar dan zou het water alsnog steigen"verteldde hij en ging toen zitten met iets neutrale gezichts uitdrukking. Hij voeldde ook wat water op zijn bips dus schoof hij wat op.

De Monferno begroette haar vriendelijk en ze ontspande iets. Het was zo vreselijk om elke nieuwe pokémon die je ontmoette eerst te wantrouwen. De vuuraap stelde zich voor als Blitzy en Melodie knikte vriendelijk naar hem. "En ik moet zeggen dat het hier redelijk.. onveilig is, met een reden; Zie je dat water?" Melodie kee naar de rivier en fronste. Het steeg nu sneller dan het vanochtend had gedaan. Waar kwam het vandaan? "Het staat op het punt om te een groot deel van dit gebied onder water te zetten. Daarom zijn al deze Pokémon weggevlucht.." De Gardevoit knikte bedachtzaam. Ze liet haar aura los en snelde over het terrein. In de wijde omtrek waren maar enkele pokémon te vinden. Ze hadden het aan zien komen. Een vrolijke begroeting haalde haar uit haar gedachten. Verbaasd keek ze om en zag een jonge Pikachu naar hun toe komen. Zijn ogen waren groen en ze zag dat Blitzy hem herkende. Ze volgde de conversatie en fronste opnieuw. Amore. Music had het over haar gehad. Zij had haar ouders gedood.. Gelukkig was het Amore dus gelukt haar eigen gezin op te bouwen. Plotseling nam Douza het woord. Verwonderd luisterde ze naar de kleine Electrike. "Kunnen we misschien niet samenwerken om de steiging op een of ander manier te stoppen?" stelde hij voor. "Het gaat om de toekomst van vele pokemons." Melodie knikte bevestigend. “De meeste pokémon zijn het gebied al ontvlucht, maar het kan geen kwaad om een poging te ondernemen. Het zou vreselijk zijn als hun leefgebied werd verwoest.” Ze liet haar rode ogen over Blitzy, Force en Douza glijden. "We kunnen het water misschien in een bepaald gebied laten uitmonden of de rivier blokkeren,maar dan zou het water alsnog steigen." Zei de laatsgenoemde en tekende in het zand. Ze liet haar blik over de rivier gaan. “Een eindje verderop is een groot stuk grasland. Als we een geul graven kunnen we het water omleiden.” Stelde ze voor.

'Kunnen we misschien niet samenwerken om de stijging op een of ander manier te stoppen?' Vroeg Douza. Ze keek serieus naar de groep Pokémon. Force knikte. '..Het gaat om de toekomst van vele Pokémon,' voegde ze er aan toe. Ja, maar hoe konden één vuur Pokemon, twee bliksem Pokémon en één Psychic Pokémon water stoppen. Bij een Psychic Pokémon leek het nog wel een beetje logisch. maar bij een vuur en bliksem Pokémon kon Force niks verzinnen. 'De meeste pokémon zijn het gebied al ontvlucht, maar het kan geen kwaad om een poging te ondernemen. Het zou vreselijk zijn als hun leefgebied werd verwoest.'Force knikte. 'We kunnen het water misschien in een bepaald gebied laten uitmonden of de rivier blokkeren,maar dan zou het water alsnog stijgen,' zei hij. 'Een eindje verderop is een groot stuk grasland. Als we een geul graven kunnen we het water omleiden,' stelde Melodie voor. ''Dat lijkt me wel een goed idee, dat van een geul graven om het water te omleiden,'' sprak force. Het water ging steeds sneller omhoog.

'Inderdaad,' antwoordde de Pikachu 'Ik ben Force,Ik ben de zoon van Amore als je het wilt weten.' Na een korte stilte zei Douza: 'Kunnen we misschien niet samenwerken om de stijging op een of ander manier te stoppen?' 'We kunnen het water misschien in een bepaald gebied laten 1uitmonden of de rivier blokkeren,maar dan zou het water alsnog stijgen' Melodie deed haar mond open. 'De meeste pokémon zijn het gebied al ontvlucht, maar het kan geen kwaad om een poging te ondernemen. Het zou vreselijk zijn als hun leefgebied werd verwoest.' Een eindje verderop is een groot stuk grasland. Als we een geul graven kunnen we het water omleiden.' 'Dat lijkt me wel een goed idee, dat van een geul graven om het water te omleiden,' Blitzy staarde even verder. Er zat daar inderdaad een stuk gras. "Het is inderdaad een goed idee.." grijnsde Blitzy. "Maar dat zal waarschijnlijk niet veel uitmaken.. als ik mijn vrienden moet geloven zijn er al verschillende natuurrampen geweest. En er zijn al verschillende gebieden onder water, maar we kunnen het proberen." Blitzy liep naar het grasland. Het was iets verder lopen dan je zou denken, maar toch kwam hij er. "Naar waar denk je dat we het water moeten omleiden?" vroeg hij toen hij op het grasland stond en op het punt stond om het gras in een richting weg te branden zodat het graven gemakkelijker werd.

"Misschien tot die onkruid daar"Antwoordde Douza terwijl ook hij op het grasland ging staan en met zijn neus het onkruid aanwees. "Ik kan een graaf aanval,dus bij mij zal het graven wat sneller gaan,maar voor we gaan graven moeten we wel een hoopje van stenen maken op de plek waar het rivier stopt zodat we tijdens het graven niet worden overspoelt met water"zei hij erbij en liep wat naar achteren en maaktte wat plaats voor Blitzy die zijn Vlammewerper kon gebruiken om al het gras in as te laten veranderen.
Hij keek even in de verte en zag Force en Melodie. Hij knikte duidelijk naar hen dat ze snel moesten komen. Maar er stak een wind op dus de Vlammewerper van Blitzy moest nauwkeurig en niet te hard zijn. "Wind!"riep hij hard naar de rest en keek toen naar Blitzy. De wolken boven hen begonnen zich te samenvoegen tot 1 grote deken van een grijze kleur. Dit was precies dezelfde kleur als het onweer wat hij laatst meemaaktte en die een bliksem op hem had afgevuurd. "Misschien is Raikou in de buurt.."zei hij zacht ,omdat hij enkel bliksemflitsen zag en heel soms een druppel regen.

Force stemde in met haar plan en Melodie glimlachte innemend naar de Pikachu. Ze vond het fantastisch dat ze nu samen met z’n vieren, ookal kenden ze elkaar nauwelijks, een plan maakten om andere pokémon te helpen. "Het is inderdaad een goed idee.." zei Blitzy en ze richtte haar rode ogen op de Monferno. "Maar dat zal waarschijnlijk niet veel uitmaken.. Als ik mijn vrienden moet geloven zijn er al verschillende natuurrampen geweest. En er zijn al verschillende gebieden onder water, maar we kunnen het proberen." Ze fronste. Dat was niet echt een positieve instelling. Natuurlijk waren er meerdere natuurrampen geweest. Had ze het zelf niet gezien, in Timerise Forest? En had ze de doden op Peacefull Plains niet geborgen? Ze wist wat de natuur aan kon richten, juist daarom moesten ze iets doen! De Gardevoir schudde haast onmerkbaar haar hoofd en volgde Blitzy naar het stuk grasland dat ze had aangeduid. Vanaf de rivier helde het duidelijk naar beneden, maar de zijkanten waren hoger. Eigenlijk was het een soort natuurlijke kom. "Naar waar denk je dat we het water moeten omleiden?" vroeg de vuurpokémon. Melodie keek even bedachtzaam naar de rivier. “Het heeft natuurlijk weinig zin om de geul loodrecht op de rivier te zetten, het zal er schuin op moeten komen. De rivier is zo’n 6 à 7 meter breed, dus de geul moet een doorsnede van minstens 4 hebben, ander geraakt het wate rin een stroomversnelling.” Dacht Melodie hardop. Vier meter was alsnog krap, maar ze hadden geentijd voor een nog grotere geul. "Misschien tot dat onkruid daar." Stelde Douza voor, terwijl hij in de richting wees. Opnieuw knikte de Gardevoir. Dat moest ver genoeg zijn. Plotseling kreeg ze een idee. Ze hief haar armen, een blauwe gloed vormde zich om haar heen en vamuit enkele bosjes vlogen kleine kiezelstenen naar haar toe. Ze schikte ze in twee rijen en duidde zo het pad van de afvoergeul aan. Ze keek naar de lucht. Donkere wolken rolden het gebied binnen en tegelijkertijd viel haar op hoe benauwd het eigenlijk was. Waarschijnlijk ging het onweren. Melodie vloekte binnensmonds. Als het ook nog ging regen hadden ze hier weinig nut. Ze richtte zich tot haar drie mede-pokémon. “Okee Blitzy, ik zag dat jij het pad al wilde afbranden. Dat lijkt me een goed idee.” Ze glimlachte en keek toen met een serieus gezicht naar de pikachu. “Force, kan je met een Donder de grond in het midden van de geul splijten? Dan kunnen Douza en ik hem makkelijker uit graven.” Het was meer een vriendelijk verzoek dan een opdracht. Melodie was geen leider, meer een takticus. Twijfelend keerde ze zich weer naar de Minferno. “Jij kan ook helpen, als je Dig kan.” Stelde ze voor. Ze wist dat sommige Moferno de aanval konden, maar ze kon natuurlijk niet voor Blitzy spreken.

Douza luisterde aandachtig naar wat Melodie te zeggen had en kniktte erop. "Begin maar"zei hij iets serieuzer dan net tegen Force en maaktte al wat graaf bewegingen om in te komen. Zelf kon hij ook Donder maar dat kostte op zijn niveau nog teveel energie. Hij keek even naar de hemel die er donker uit zag. Hij bleef naar boven kijken en richtte er een Energybal op om de wolken te laten verdwijnen ,maar het was een misluktte aanval,maar proberen mocht toch?. De wolken bleven en na een ogenblik begon het steeds harder te regenen waardoor het water in de rivier iets sneller steeg en de aarde zachter werd. Hij gromdde zacht weer eens enkel door het weer.

"Blitzy kun je even een vlammewerper naar de lucht doen,misschien verbeterd het weer zich dan ,en hebben we meer tijd"zei hij en keek naar de Monferno. Vuur pokemon konden niet goed tegen de regen en zeker als ze een vlam op hun staart hadden. Hij zocht naar iets om de vlam van Blitzy droog te houden dus maaktte hij een klein omhulsel van simpele bladeren,die niet zo snel in de fik konden vliegen.

'Het is inderdaad een goed idee..' zei Blitzy. 'Maar dat zal waarschijnlijk niet veel uitmaken.. Als ik mijn vrienden moet geloven zijn er al verschillende natuurrampen geweest. En er zijn al verschillende gebieden onder water, maar we kunnen het proberen.' Force knikte rustig. Hij had nog niks gezien van overgestroomde gebieden. Maar hij had genoeg andere dingen gezien. Tornado's en Lavastromen meestal. 'Naar waar denk je dat we het water moeten omleiden?' vroeg de Blitzy al snel. Dat was een slimme vraag. 'Het heeft natuurlijk weinig zin om de geul loodrecht op de rivier te zetten, het zal er schuin op moeten komen. De rivier is zo’n 6 à 7 meter breed, dus de geul moet een doorsnede van minstens 4 hebben, ander geraakt het water in een stroomversnelling,' dacht Melodie hardop. Wow, ze was slim. Dat ze dat zo snel had kunnen uitrekenen. 'Misschien tot dat onkruid daar,' stelde Douza voor, terwijl hij in de richting wees. Force keek naar de plek waar Douze naar wees. Dat moest inderdaad ver genoeg zijn. Maar als er te veel water kwam in de geul? Melodie begon opeens met iets. Ze maakte met behulp van Psychic en een paar kiezelstenen een lijn. Dus zo groot moest de geul zijn. 'Okee Blitzy, ik zag dat jij het pad al wilde afbranden. Dat lijkt me een goed idee.' Force keek Melodie even aan. 'Force, kan je met een Donder de grond in het midden van de geul splijten? Dan kunnen Douza en ik hem makkelijker uit graven.' Force knikte rustig. 'Jij kan ook helpen, als je Dig kan,' had ze aan Blitzy gezegd. De meeste Pikachu's konden ook Dig gebruikte. Eigenlijk was dat best handig om het water om te leiden.''Is het niet een beter idee als we het water omleiden naar de bron? Dan blijft het doorstromen en kan er nooit te veel water in de geul komen,'' sprak Force onzeker. Hij wist niet zeker of het een goed plan was. Zelf wist hij niet waar de bron was. En misschien was het zo ver dat ze er geen tijd voor hadden. ''Ik begin wel alvast.'' Er verscheen een gele volt laag om Force. Hij wou net een donder gebruiken toen iemand ander begon te praten. 'Blitzy kun je even een vlammenwerper naar de lucht doen,misschien verbeterd het weer zich dan ,en hebben we meer tijd.' Dat was een slim idee. Als er geen regenwolken waren, zou het langer duren voordat de rivier overstroomde. Force knikte kort maar richtte er verder geen aandacht aan. Er verscheen weer een gele volt laag om Force. Dit keer werd de volt laag rood. Een rode donder was sterker dan een gele donder. Toch? Hij gebruikte al snel een donder. De rode donder raasde over de grond heen. De stenen en rotsen vlogen alle kanten op. Nu zat er een grote spleet in de grond. Precies tussen de kiezelstenen die Melodie had aangegeven.

Douza zag hoe Force een rode Donder aanval uitvoerdde op de kiezelstenen. Hij had wel van gele en blauwe bliksem aanvallen gehoort,maar rode?. Hij begon maar te graven en kreeg zand over zijn hele gezicht en ook in zijn bek maar hij trok er niets van aan. Hij groef zeer nauwkeurig en toch snel zodat hij eventuele stenen weg wierp die in de weg zaten. Hij viel in de diepe kuil die hij had gemaakt en begon in de breedte de graven,maar gelukkig was er een schuine kant naar zowel boven als naar beneden waardoor hij er nog uit kon komen. In de breedte graven deed veel meer moeite dan in de hoogte,zeg maar. Zijn poten werden gevoellooos en alle geluiden om hem heen werden wazig en even kort erna viel hij bewusteloos neer van het graven in het vochtige aarde. Toen er een druppel op zijn snuit viel schrok hij wakker en groef hij verder. Hij hijgde om af te koelen ,omdat het momenteel best warm was. Toen hij verder groef kwam hij een skelet tegen van een Goldeen en daarna een skelet van een Horsea en een Staryu.
"Kijk eens!"riep hij ,omdat hij redelijk diep in zijn gat was. "Allemaal skeletten van water pokemon,en van niet zo lang geleden"zei hij redelijk geschrokken,want een paar pokemons hadden waarschijnlijk een deel van de rivier verwijderd kort geleden en daardoor steeg het waterpeil.

'Misschien tot dat onkruid daar?'Antwoordde Douza die op het grasland kwam.. "Ik kan een graaf aanval,dus bij mij zal het graven wat sneller gaan,maar voor we gaan graven moeten we wel een hoopje van stenen maken op de plek waar het rivier stopt zodat we tijdens het graven niet worden overspoeld met water.' 'Het heeft natuurlijk weinig zin om de geul loodrecht op de rivier te zetten, het zal er schuin op moeten komen. De rivier is zo’n 6 à 7 meter breed, dus de geul moet een doorsnede van minstens 4 hebben, anders geraakt het water in een stroomversnelling.' Daarna stak Melodie haar armen in de lucht en liet kiezelsteentjes in één rechte lijn van vier meter leggen. 'Okee Blitzy, ik zag dat jij het pad wou afbranden. Dat lijkt me een goed idee.' Net op het moment dat Blitzy zijn voet in brand wou laten steken om het gras zachtjes weg te branden riep Douza 'Wind!' waardoor Blitzy bijna een boom in brand stak. "Hmpf, leid me niet af..." zuchtte Blitzy. Achter hem klonk er een geluid van grond die scheurde; Force had de grond gespleten met een Donder. Niet zomaar een Donder; de kleur was rood, dat betekende dat hij echt de zoon van Amore was, ze stond bekend om haar Rode Bliksem. 'Jij kan ook helpen, als je Dig kan.' zei Melodie tegen Blitzy. "Ik kon Dig, maar het is jaren geleden dat ik die move nog gebruikt heb.." antwoordde Blitzy. 'Blitzy kun je even een Vlammenwerper naar de lucht doen,misschien verbetert het weer zich dan ,en hebben we meer tijd.' "Mij best.." zuchtte Blitzy en hij sperde zijn mond wijd open die hij richtte naar de grijze hemel. "Ik weet niet of mijn vlammen sterk genoeg zijn om de hemel te bereiken.." zei hij twijfelend terwijl hij naar de wolken keek. Er kwam rook uit de twee minuscule gaatjes waaruit hij altijd Vlammenwerpers afvuurde. Daarna schoot er een grote, hete vuurstraal uit zijn mond die naar de wolken raasde. "Zo, ik heb gedaan wat ik kon aan de wolken.." zei hij terwijl hij zijn kop liet zakken. Daarna liet hij zijn beide voeten opnieuw vlam vatten en stampte zacht op de grond. De vlammen likten aan de kiezelstenen, maar zoals Blitzy verwacht had gingen ze in één rechte lijn de goeie kant op. Douza begon meteen te graven. 'Kijk eens!' riep hij na een tijdje. "Wat is er?" vroeg Blitzy. 'Allemaal skeletten van water pokemon,en van niet zo lang geleden.' zei Douza die aandachtig een paar skeletten aankeek. "Kijk eens!"riep hij ,omdat hij redelijk diep in zijn gat was. "We hebben geen tijd voor archeologie.." zuchtte Blitzy. "We moeten eerst die geul graven en dan kunnen we naar die skeletten kijken."

Tevredem keek Melodie naar de samenwerkende pokémon. Gelukkig waren er in zijden zoals deze altijd pokémon die wilden helpen. Andere zouden misschien alleen aan zichzelf denken, maar zoiets zou niet eens in haar opkomen. Ze móest gewoon helpen! Het zat in haar genen, ookal hadden haar ouders zich schandalig gedragen. De Gardevoir schudde onmerkbaar haar hoofd. Daar wilde ze nu niet aan denken. Blitsy brandde het pad af en ze richtt ehaar blik afwachtend op de jonge Pikachu. Zou hij al voldoende kracht hebben voor zo’n aanval? Een rode voltlaag ontstond om de pokémon en toen vuurde Force een krachtige, rode Donder af die de grond openspleet. Verrast keek ze naar de groenogige Pikachu. Had hij een te hoge voltage? Dat had ze niet achter hem gezocht. Blijkbaar had hij het genoeg onder controle. Onmiddellijk begon Douza te graven en ze glimlachte even om zijn enthousiasme. Ze nam plaats aan het begin van de geul en gebruikte haar Psychic om stenen en grote stukken grond weg te halen. Met enige moeite hevelde ze het aan de kant, het was best zwaar om zoveel gezicht te tillen met haar psygische krachten. 'Kijk eens!' riep Douza opeens. "Wat is er?" reageerde Blitzy meteen. Melodie stopte even met werken om in de geul te kijken. 'Allemaal skeletten van water pokemon en van niet zo lang geleden.' zei de Electrike. Melodie fronste terwijl ze de skeletten van een afstand bekeek. Was er een aardverschijving geweest? Nog een overstroming? Waarschijnlijk vergiste Douza zich, die skeletten moesten er al veel langer liggen. "We hebben geen tijd voor archeologie.." zuchtte Blitzy. "We moeten eerst die geul graven en dan kunnen we naar die skeletten kijken." Melodie knikte en richtte zich weer op haar werk. De geul was nu lang gnoeg, maar moest nog dieper en breder gemaakt worden. Bij de rivier was nog een stuk grond onaangeroerd, dat zou ze weghalen wanneer de geul klaar was. Ze keek even op naar de lucht. Hopelijk waren ze op tijd..

Douza groef verder toen Blitzy dat zei en zuchtte bijna onhoorbaar. Hij wou wat bestuderen en een verhaal achter te krijgen maar het was niet e tijd ervoor. Vlug groef hij verder en merkte hij warmte achter zicht. Het voeldde gelukkig niet al te heet maar wel prettig. Met zijn ogen keek hij naar de hemel en werd blind van de zonnestralen. Even knipperdde hij met zijn ogen en schudde hij zijn kop. De wolken waren verdwenen maar niet voor lang.
Toen hij bijna 4 meter had gegraven maaktte hij even een rechte oever maar hij legdde er wel zachte zand onder ,zodat je,als je viel gemakkelijk uit het rivier kon komen.

'Kijk eens!' riep Douza opeens. 'Wat is er?' reageerde Blitzy 'Allemaal skeletten van water pokemon en van niet zo lang geleden,' zei Douza. 'We hebben geen tijd voor archeologie..' zuchtte Blitzy. Force knikte, Blitzy had gelijk. Dit was niet het goede moment. Maar de skeletten moesten er wel best lang liggen, het duurde namelijk heel lang voordat het vlees van je skelet weg ging. Dus het kon niet door een van deze rampen komen. Wel was er gelijk bewijs dat Prpg al vele jaren werd bewoond. Maar dat zou hoogstwaarschijnlijk niet belangrijk zijn op het moment. Force zette zijn hand even op zijn hoofd. Hij had hoofdpijn. Hij moest de volgende keer de aanval niet zo overdrijven. Of tenminste eerst ouder zijn om zo een aanval uit te voeren. Force klom rustig in de gat die er al was. Daarna gebruikte hij zelf ook zijn dig aanval en begon te graven. Hoe meer Pokémon hielpen. Als het goed was zou het water gelijk de geul in stromen als ze een gat maakte tussen het rivier gedeelte en de geul. Dus ze moesten niet in de geul staan als dat gebeurde. Dat zou gevaarlijk zijn. De donkere regenwolken kwamen nu terug. En leken nu nog zwaarden dan die van daarvoor. Het duurde even voordat het begon te regenen. De regen viel snel en de rivier begon sneller te stromen. ''We moeten het snel afronden,'' riep Force. Hij ging door met graven, dieper, breder..

De eerste regendruppels vielen op Blitzy's voorhoofd. "Hmpf!" kreunde hij net iets té luid. "We moeten het snel afronden!" riep Force. Hij had gelijk. Donkere wolken stapelden zich op boven het deel van de Untamed Rivers. Het waterpeil van de rivier kon nu ieder moment de geul bereiken. En de regendruppels konden de geul vullen. Ahoewel de zachte aarde het water nog steeds opzoog. Maar later zou het definitief een waterstroom worden. De eerste bliksemflits verlichtte de geul. Het was alsof Blitzy in één seconde en zwart-wit beeld zag van de omgeving. Maar daarna hield het weer op en werd de kleur weer normaal. Een paar seconden erna was er een gigantische donder te horen, alsof er een god in de lucht op een grote trom speelde. Blitzy besloot om het uiteinde van zijn staart tussen zijn achterpoten te steken, zijn vlam was veel kwetsbaarder voor water dan welk ander deel van zijn lichaam. Toch prikte iedere regendruppel die door zijn vacht wist te boren. Water was voor hem als een Normale Pokémon voor lava. Er klonk een spetterend geluid achter Blitzy. In een doodsbange reflex draaide Blitzy zich om. Zijn lichaam leek opnieuw te onspannan toen hij zag dat er enkel een klein stukje water in de geul was gevallen. Hij had eerst gedacht dat de hele rivier in de geul stroomde. Blitzy schudde zijn kop en begon verder te graven. Force leek ook last van zijn hoofd te krijgen. Het zweet op Blitzy's armen vermengde zich met het regenwater dat het leek te veranderen in kokend water.

'Hmpf!' hoorde Force de Monferno kreunen. Force wist al wat Blitzy bedoelde. Het kwam door het regen. Het regen was irritant, en helemaal bij een vuurpokemon die niet tegen water kon! Een bliksemflits verlichtte de geul. Maar Force bleef graven zodat het nog dieper werd. Ondertussen was er al flink wat regen in de geul gekomen. En begon de regen niet meer op te zuigen. Nu zat er een klein water laagje over de boven van de geul. Force zette weer zijn hand tegen zijn hoofd. Al snel haalde hij de hand eraf en keek nu naar Blitzy. De vuurpokemon. Deze bleef doorgraven, ook al wist hij dat hij niet tegen water kon. ''Laten we uit de gat komen en dan met de aanval het gedeelte tussen de geul en de rivier breken zodat we kunnen schuilen voor het regen,'' sprak Force terwijl hij uit de geul klom. De geul was nu best groot. En het zou wel veel water kunnen opnemen. Gelijk het stukje land tussen de geul en rivier breken was niet slim. Dan zouden ze alle 3 onder water komen te staan door het water die er door heen brak. En Water zat niet zo goed met bliksem en vuur pokemon. Bij vuurpokemon was het simpel te begrijpen. En bij sommige bliksempokemon kwam hun bliksem in het water zodat ze volt te kort kwamen, wat ook niet goed was.


[Ik weet niet zeker of Melodie in de geul stond dus zei ik Alle 3 bij het onderstreepte gedeelte.]

Douza klom de geul uit en hijgde een beetje. Het bleek stijler te zijn dan hij dacht. Hij keek naar de rest die er nog stond en lette goed op het gedeelte tussen het rivier en de geul. Als het brak stonden de levens van hen allemaal op het spel. "Iedereen eruit,we zijn geloof ik al klaar"zei hij en maaktte plaats voor de rest om weer aan de kant te komen door naar achteren te lopen. Even kniktte hij naar iedereen en deed een simpele bliksemstraal op de lucht om nog meer tijd te rekken. "Vlug"zei hij in het algemeen terwijl hij de de wolken probeerdde te verdrijven. Het luktte niet helemaal ,maar ze hadden nu wel meer tijd over. Hij stoptte zijn bliksemstraal en keek even om of de andere al weer aan de kant waren gekomen en of er niemand meer in de geul zat. Hij was iets rustiger ,omdat hij geen regendruppels meer voeldde en ook geen wind wat een goed teken was,tenminste meestal dan. Anders was het de stilte voor de storm n bij die gedachte sliktte hij even. Het zou toch niet erger zijn geworden terwijl Force en hij de wolken tegenhielden. ngstig keek hij naar de wolken maar richtte zich weer op de grond,waar ze waren. Het weer moest maar ven wachten.

Melodie keek op naar de lucht en bestudeerde het mengpaneel van wolken. De grond kleur was een donkere tint grijs met daaroverheen een zweem zwart en lichtgrijze flarden. Aan de randen kleurde de lucht rood en geel door de zonsondergang en daarboven waren de wolken violet en dieppaars. Ze zuchtte. Helaas voorspelde die prachtige lucht weinig goeds. Terwijl ze zo naar boven keek vielen de eerste regendruppels naar beneden. Ze hoorde Blitzy grommen en ze draaide zich weer naar de geul. Hij was breed en diep, eigenlijk was het fantastisch wat ze in zo’n korte tijd hadden bereikt. Eigenlijk moesten ze een goede schuilplaats hebben. Haar rode ogen vonden een hoger gelegen gebied, misschien tien meter van de rivier verwijderd. Ze liep er naar toe en concentreerde zich. Een blauwe gloed kwam om haar heen en over de grond. Met een rommelend geluid verhief het zich totdat er een grot van aarde was gevormd met een opening waar ze bijna rechtop door kon lopen. Binnenin was genoeg ruimte voor de vier pokémon. “Douza, Force, Blitzy! Hier kunnen we schuilen!” riep Melodie naar het drietal. Wanneer ze veilig binnen zaten zou ze de dam breken.

(Ik reageer maar ,omdat niemand meer op reageert)
Douza zag hoe Melodie een soort van een grot maaktte. Toen Melodie hen riep sprintte hij naar de grot toe en keek hij soms om of de rest al aan kwam. "Kom vlug"riep hij maar of de rest hem hoordde was de vraag. Met een zucht kwam hij in de grot en ging hij op de grond liggen met zijn voorpoten over elkaar. Hij rustte ook zijn kop op zijn poten en keek wat afwezig naar voren. Dit was een goed moment om na te denken. Hij vond dit gewoon het juistte moment. Hij dacht aan zijn reis hierheen en aan al zijn vrienden. Vervolgens had hij 1 vraag in zijn hoofd. Namelijk of hij goed of slecht was. Hij dacht er weer over na. Hij hielp pokemons maar toch had hij enkel 2 strijden geleverd en 1 was een echte. Dat was met die stomme Aipoms die het appelboom bezet hielden en toen viel hij samen met Mistake aan. En die 2de was dat hij zijn bes verloor die in het rivier was gevalle en dat Carvanha's hem en zijn bes wouden eten.
Hij zuchtte enkel en keek op. Hij had een raar voorgevoel alsof er 1 grote strijd op komst was en die zou dan erg beslissend zijn maar of hij er bij zou zijn wist hij niet.

Rustig keek Force naar de Shiny Gardevoir. Deze was bezig een Grot te maken. Het was in enkele seconde klaar. 'Douza, Force, Blitzy! Hier kunnen we schuilen!' Had de Gardevoir geroepen. Force knikte kort. Er verscheen een witte straal achter hem en na enkele seconde stond hij in het niet al te grote, maar wel droge grot. Hij schudde zich even uit. Nu was zijn vacht weer mooi geel. Met zijn groene ogen keek hij naar Meleodie, Douza en Blitzy. Douza was al in de grot gekomen maar Blitzy en Melodie nog niet. Force zuchtte kort. Hopelijk was de geul groot genoeg om er voor te zorgen dat de vele pokemon zouden blijven leven. En dat het water dus niet een gebied zou overstromen. Wat deed Blitzy nog buiten? Hij was een Vuurpokemon, dus hij moest snel naar binnen komen. De onweer begon steeds erger te worden. En het stukje tussen de geul en de rivier zou bijna breken. Dit was niet natuurlijk. Er zat weer een legend achter. maar de vraag was. Welke legend was het?

-Kortheid-