stap voor stap liep ze rustig het gebied in. Ze had dagen staan treuzelen voor dat ze haar ouders verliet. Ze had graag haar nieuwe broertje of zusje willen zien. Maar de tijd had het haar niet gegund. Haar moeder had zich nog zoon zorgen staan maken. Ze had nog wel duizend keren gezegd dat ze niet hoefde te gaan. Maar silvermoon voelde zich niet meer op haar gemak thuis. Ze wilde graag een nieuw avontuur.Ze was 's ochtends vertrokken nog even haar ouders gedag gezegd en de eerste stappen richting het avontuur te zetten. Ze was paar weken onder weg geweest. Voor dat ze in dit bos was aangekomen. Het was er prachtig al was het heel anders dan haar thuis plaats. Misschien was dat ook maar goed. Ze zette rustig de passen door het bos. Ze wist nog niet of ze het gebiedt kon vertrouwen. Ze staarde omzich heen, het enigste wat ze zag waren bomen en groene bladderen het zachte gras dat onder haar voeten kriebelde. Het was hier zo rustig en vredig. Ze kon makkelijk even wat gaan slapen. Ze had al dagen niet geslapen. Ze zocht een grote sterke boom uit. ze verzamelde wat blaadjes waar ze een lekker bedje van maakte. Ze ging tegen de boom aan zitten en sluiten zachtjes haar ogen. Ze viel diep in slaap

Nikki lag rustig op het gras in de vallei. Ze vond haar nieuwe avontuur nog niet zo 'geweldig' als ze had gedacht. Ze zuchtte diep. "Had ik maar een partner waarmee ik samen een avontuur kon beleven. Dan is het vast veel minder saai..." Nikki plukte verveeld een bloemetje van de grond. Een voor een trok ze de blaatjes ervanaf. Langzaam viel ze in slaap.

Nikki schrok wakker van de druppel die op haar neus gevallen was. Het was gaan regenen en onweren. Nikki stond op. Het begon steeds harder te regen. Nikki klapte haar vleugels uit, maar die waren helemaal nat en dus kon ze niet vliegen. "Dan maar rennen". Ze rende zo hard als ze kon naar het bos. Nikki had een holle boom gevonden waar ze precies in paste. "Hier word ik niet nat" zei ze bang tegen zichzelf.
Het ging steeds harder onweren. Hier en daar sloeg de bliksem in. Nikki kroop helemaal in elkaar, zo bang was ze. Toen hoorde ze een heel hard geluid. De boom, die dicht bij haar stond, was geraakt door de bliksem en viel deze kant op. "AAAAHHHH!" kon ze nog net roepen voordat ze werd geplet door de boom...

Is het niet een beetje onmogelijk als ik geplet word door de boom?