Suicune stond in het wind en keek naar een vervuild rivier. "Weer door mensen vervuild."Mompelde hij en hij sprong op het water en ron er wat over waardoor het water zuiverde toen sprong hij weer op het land en nam een slokje uit het net gezuiverde water.

Houndoom kwam moeilijk aangehinkt. Het meer dat naar ze meende uit de verte vervuild leek, zag er nu weer helder uit. Maar hoe kon dit? Ze keek rond, en zag Suicune staan. Had hij het meer gezuiverd? Langzaam en uiterst voorzichtig hinkte ze naar hem toe. Ze kon het niet riskeren om nog meer gewond te raken...

Suicune keek omzich heen het enige wat hij zag was een een Huondoom en wat mensen snel ron hij weg voor de mensen en hij kwam langs Houndoom. "Wegwezen."Riep hij haar na.

"Wat?" Vroeg Houndoom verbaasd. Ze keek om, en zag de mensen. Oh nee toch? Niet nu... Ze probeerde zo snel mogelijk te hinken, maar de mensen waren sneller. het duurde niet lang of ze hadden haar bijna ingehaald.

Suicune keek achterom hij zag dat ze haar bijna te pakken hadden. "Dit kan ik niet laten gebeuren."Mompelde hij en hij ron snel naar haar toe graap haar vast zette haar op haar rug en ron weg een eindje later zette hij haar weer op de grond. "Ik ben Suicune al heb je me nodig ik ben altijd hier in de buurt."Zei hij en hij ron weer weg.

(Ik maak nog ooit een huis aan xD)

Houndoom keek Suicune verbaasd na. Wauw, dat was nog eens onverwachts... Maar wat zou hij bedoelen met altijd in de buurt...? Ze zuchtte, en begon weer verder te hinken. Ze kwam bij een grote boom aan, en ging tussen de wortels liggen om haar snee en andere poten te laten rusten.

Tussen de wortels in gelegen lag een Turtwig hij stond op en keek naar de Houndoom. "Hallo."Zei hij Kalm en hij liep langzaam vooruit.

"Ook hallo." Zei Houndoom, en ze glimlachde even vriendelijk naar Sept.

"Jij ben toch een Eerste Evolutie."Zei hij nog Kalm. "Of nog Basis ?"

"Een eerste evolutie dacht ik." Grinnikte Houndoom. Ze kreeg weer een flinke hoestbui. "Stomme longontseking..." Dacht Houndoom.

"En hoe ben je geévolueerd ?"Zei Sept onderzoekend. "Bij mij lukte het niet met een steen nee honderden en ik heb zoveel getraind."Zei hij droevig.

Houndoom dacht diep na. Hoe was ze ook weer geëvolueerd? Haar spieren spanden zich aan. "Ik heb er zelf niet bepaald voor gezorgd dat ik evolueerde... Voordat ik hier kwam zat ik in een roedel, waar je pas echt geaccepteerd werd als je een Houndoom was, en geen zwakke Houndour meer." Ze gimlachde zuur. "En leuk genoeg hadden mijn ouders een hoge positie, waardoor ik dus verplicht was om zo snel mogelijk te evolueren..." Ze zuchtte even. "Tegen andere Houndour en Houndoom vechten was daar een van de methodes voor..." Ze schudde met haar kop om de herinnering weer te vergeten.
"Als ik jou was zou ik gewoon jezelf zijn. Dan evolueer je vast snel genoeg." Ze glimlachde even vriendelijk.

"Jah."Hij was even stil. "Dat dacht ik een maand geleden ook al maar er komt niks van ik heb in 1 maand alles gedaan om een Grotle te worden maar het lukt maar niet en nu kan ik nooi die Venesaur verslaan."Zei hij daarna droevig.

"Waarom zou je een venusaur moeten verslaan?" Zei Houndom verbaasd. "En nog beter, waarom zou je daarvoor moeten evolueren?"

"Hij pest me."Zei hij droevig. "En ik heb het al geprobeert zo maar het lukt niet."Zei hij weerd droevig.

Houndoom snoof even. "Met zo'n instelling is het ook normaal dat je verliest." Ze stond moeizaam op. "Je zou hem best kunnen verslaan. Denk je dat het uitmaakt dat hij groter of sterker is? Misschien kan je hem juist wel verslaan doordat jij kleiner bent!" Probeerde Houndoom hem op te vrolijken.