Tunys kwam aangelopen, en zag wat blaadjes vliegen, ze raakte ze allemaal met psycho straal. Daarna deed ze een psycho straal op een steen, die gelijk kapot knalde, ze grijnsde, en sprong op een andere steen, want ze hoorde wat. ''Wie is daar!?'' snauwde ze, en hield haar ogen half gesloten.

''Ik'' zei Ayelinn droog maar kil.
Ze zat op een rots niet erg ver van Tunys vandaan.
Haar donkergroene ogen keken Tunys recht aan.
Een zachte bries ging door haar zilver/grijze verwilderde vacht.

Tunys keek naar Ayelinn. ''Oke.'' zei ze rustig, en ze keek Ayelinn vals aan, ze vertrouwde die Pikachu op de een of andere manier niet, ze zuchtte, en deed nog een psychostraal, maar hield Ayelinn in de gaten.

Xatu zag Tunys en Aylinn. Hij schoot dwars door het bebladerte en deed Lucht troef op Tunys.

Tunys pakte Xatu beet met psychic, en gooide hem keihard tegen de grond, ''Dat mocht je willen!'' grijnsde ze, en ze keek Xatu droog aan.

"Wat jij kan kan ik ook! " hij deed psychic op Tunys en sloeg haar dwars door wat bomen en brak met haar hoofd een steen.

Ayelin sprong overeind toen de Xatu aan kwam vliegen.
De vonken sprongen van haar wangen terwijl ze elke beweging volgde.

"Weg met goed alles voor Slecht!" Xatu vuurde een Shadow bal af.

Maar, voordat ze met haar hoofd de steen raakte, deed ze een ijzerstaart, en brak de steen eerder, ''Maar, ik kan meer!'' riep ze, en deed een psychostraal tegen Xatu, daarna deed ze een zonnestraal richting de zon, en toen de grote flits weg was, was zij er ook niet meer.

Xatu teleporteerde zich en schudde zijn hoofd. "domme Tunys te zwak om voor het goede op te komen."

Toen Ayelinn had gemerkt dat het niet om haar ging was ze gaan zitten en keek naar de twee vechtende pokemon.
Haar donkergroene ogen staarde voor zich uit. ''Ze zijn allemaal te stom om iets voor het goede goed te doen'' zei ze.

Dustfire had de flits van de zonnestraal gezien, en kwam erop af.
Ze landde op een rots bovenaan de waterval. Ze keek naar de Xatu en pikachu,
''Wat is hier gaande?'' Vroeg ze emotieloos.

"Niks vat jou aan gaat fladderde kipburger!" Hij deed rain dance en het begon te regenen. Xatu deed daarna een Thunder wave.

Levy kwam aanlopen. "weet ik niet.." Levy keek toe naar het gevecht.

Dust keek naar de thunder wave.
''Dwaas! als je donder aanvallen gebruikt terwijl je nat wordt zal jejezelf ook verwonden''

Ayelinn keek omhoog naar Dustfire.
''Kom op herken je me niet meer?'' vroeg ze vals grijnzend.
''Het was inderdaad ookal een jaar geleden en ik ben onwaarschijnlijk veel veranderd'' zei ze met fluwele kille stem.

Levy werd ook gevlambeerd door de schok. "Auw.." Levy keek boos naar xatu xD.

Dustfire herkende de stem, ze kreeg een schok door zich heen, maar liet niets merken.
''Bijna niet meer Ayelinn'' Zei dustfire rustig.

''Dus je herinerd je me'' zei Ayelinn even kalm maar kil.
''Ik ben weer terug Dust. En als ik jou was zo ik daar maar niet zo heel blij mee zijn'' zei ze.
Ayelinn sprong van de rots af waar ze nog steeds op zat.
De elektrische vonken sprongen van haar wangen.
Sinds ze terug was gebeurde dit constand omdat Ayelinn haar emotie`s niet meer onder controle had en dit uitdrukte in haat en woede.

Dustfire keek emotieloos naar Ayelinn.
Normaal zou Dustfire Het heel erg vinden, maar na alles wat er gebeurd was wist ze niet meer wat ze moest denken.

Ayelinn keek naar Dustfire`s reactie. Geen! Ze gaf geen reactie.
Ayelinn leek even verward waardoor ze weer op haar oude zelf leek maar herstelde zich snel en keek weer kil.
''Het kan je blijkbaar niks schelen. Dan maakt het je vast ook niet uit dat ik Crystal heb gedood. En laat dat een waarschuwing zijn'' zei ze.

''Crystal?'' Vroeg dustfire kalm.
Dustfire had crystal vast al ontmoet, maar ze kon het zich niet meer herrinneren.
''Ayelinn.. vertel eens.. wat is er gebeurt?'' vroeg ze.

''Ik...erm...er is niets gebeurd'' zei Ayelinn eerst hakkelend maar toen kil en zeker van zichzelf.
Ze ontwijkte Dustfire`s blik. ''Waarom zou er iets gebeurd moeten zijn'' zei ze emotieloos.

Dustfire keek ayelinn met zon gezicht aan: -.-
''Kijk naar jezelf'' Zei ze kil. ''Je weet dondersgoed wat ik bedoel''

Ayelinn schrok even van Dustfire`s uitbarsting.
Ze keek in het water en schrok ook even van haar spiegelbeeld.
Ze voelde met een poot aan zichzelf om te kijken of zij dat echt wel was.
Ayelinn sloot even haar ogen.