vervolg van het skull forrest:Link

Riolu was net teruggekeerd van het Skull forrest waar hij Wooshie had ontmoet. Het was nog steeds middernacht en vermoeid liep hij door het gebied van de Sulfur Caves. Hij moest Amore spreken... Na een tijdje zag hij het vertrouwde lampje voor zijn grot dat in het nacht altijd scheen. Riolu liep zijn grot binnen en fluisterde; 'Amore? ben je hier?' hij hoopte dat hij haar nu niet wakker maakte maar natuurlijk lag ze te slapen, het was middernacht.

Amore kwam rustig aanstappen, en keek hem aan. ''Wat is er, Riolu?'' Vroeg ze, en ze beet op haar lip. Wat zou er zijn..? Ze schudde haar koppie eventjes, en bleef in de ingang van de grot staan, wachtend op een reactie van hem. Ze was net buiten geweest, aangezien ze niet kon slapen. Ze sloot haar ogen heel even, maar opende ze hierna weer.

Hij hoorde Amore's stemmetje en draaide zich om, ze stond voor de ingang. Hij liep naar haar toe en gaf haar eerst een knuffel. 'Amore ik eeeh..' hoe moest hij dit vertellen? Hij besloot eerst maar even het licht aan te doen zodat het zich in de grot verbeterde. Hij liep naar de lamp en klikte hem aan, daarna ging hij op de bank zitten en wachtte hij op Amore terwijl hij probeerde te verzinnen hoe hij dit moest gaan vertellen.

Amore veroerde zich niet, tot hij haar een knuffel gaf. Eventjes snoof ze zacht, en liep naar de bank toe. Ze ging voor hem staan, en pakte zijn handjes beet. ''Riolu, vertel het,'' zei ze. Ze hield haar kop scheef, en bleef hem aankijken. Ondertussen begon ze na te denken. Wat zou er aan de hand zijn? Iets met de jagers? Ze schudde haar kop bij de gedachte aan dit, en keek even naar de grond, maar hierna weer naar hem.

Riolu keek naar Amore en zijn rode oogjes werden een beetje waterig. 'I..i..ik' Hij nam diep adem, als hij zo stotterde kwam er niet veel van het verhaal 'ik was een stukje gaan wandelen totdat ik een beetje eeh.. verdwaalde' Zijn wangetjes werden een beetje rood 'ik belande in het skull forrest en na een tijdje kwam ik een squirtle tegen die me blijkbaar heel goed kende, ik snapte het eerst niet maar later heeft de squirtle mij iets heel belangrijks verteld...' Riolu slikte eventje en ging toen weer verder 'mijn ouders blijken de koning en koningin van Aureon te zijn, een plaat die alleen Riolu en Lucario kunnen bereiken door het binnenste van hun Aura te vinden... De stropers hadden een manier gevonden dit na te bootsen en zijn Aureon binnen gestormt en hebben toen het ei gestolen... Het ei dat van mijn ouders was.. Het ei waar ik in zat' Een traantje biggelden over zijn wang 'Oh, Amore, ik blijk dus prins te zijn van Aureon!'. Hij keek haar droevig en verward aan...



(moet gaan!)

Amore's ogen werden groot. Ze wende haar blik af, en liet zijn handen los. ''Ik neem aan dat je dan terug gaat naar die plek..?'' Vroeg ze, en ze keek hem weer aan. Ze wilde hem niet kwijt, en vooral niet nu al. Maar, hij moest het zelf beslissen. Ze snapte niet waarom hij bedroefd was, hij hoorde blij te zijn om te weten waar hij vandaan kwam, of niet..? Ze schudde haar kop weer even, en keek recht in zijn ogen. ''Wíl je nog terug, bedoel ik..?'' Vroeg ze toen. Ze wist het niet meer. Hij wilde vast en zeker terug naar zijn geboorteplek, om later zelf koning te worden. Ze plofte neer op haar bed, die wat verder van de bank stond, en keek naar de grond.

(Bye xx)

Riolu's handen werden losgelaten en hij verbergde zijn gezicht erin. 'i..i.ik weet het niet, Amore, het liefst blijf ik bij jou en ik weet ook nog niet hoe ik het binnenste van mijn aura moet bereiken, maar als ik dat eenmaal geleerd heb...' Riolu zuchte, hij wist het niet, het was allemaal zo verwarrend. Eerst was hij gewoon Riolu en nu was hij opeens de prins van Aureon. Riolu tilde zijn koppie weer op en keek naar Amore 'maar ik zie het nog wel, voorlopig blijf ik nog hier' zei hij zachtjes. Hij stond op en ging naast Amore zitten

Een grijns ontstond op haar koppie, ''Okay,'' grijnsde ze, en ze ging languit liggen. Hierna ging ze weer zitten, en snoof even zacht. ''Ik zie jou ook liever hier, maar ik snap dat je terug wilt,'' zei ze rustig, en ze keek voor zich uit. ''Zullen we naar de velden? Dan kan je misschien een paar personen van mij.. de familie ontmoeten,'' zei ze droog, en ze keek hem met een grote grijns aan. Ze was blij dat hij in ieder geval hier wílde blijven. Ze hield haar koppie weer scheef, en hief haar wenkbrauwen op.

Riolu knikte, een beetje afleiding zou vast wel helpen...'Maar het is nu al heel laat, misschien kunnen we eerst beter gaan slapen..' Riolu was erg moe en had nog maar weinig slaap gehad en waarschijnlijk sliep de familie van Amore ook nog. Hij keek haar aan en glimlachte terwijl hij zijn best deed een gaap te onderdrukken.

''Oeps, vergeten dat het nacht is..'' Zei ze dom, en ze keek hem moeilijk aan. Toen ontstond er weer een grijns op haar gezicht, en ze ging liggen. Een lange gaap volgde. ''Ja, misschien is slapen wel een goed idee,'' merkte ze dom op, en ze keek hem aan. Ze deed haar armpjes achter haar hoofd, en dacht na. Wilde zíj eigenlijk wel zo'n Raichu worden, net als haar moeder, of een Pikachu blijven, zoals haar grootmoeder en overgrootmoeder..?

Ook Riolu's glimlach werd breder tot een grijns en ook hij ging liggen op zijn eigen bed. Hij kroop lekker onder de dekens en legde zijn koppie op zijn kussen. Hij rolde zich zo dat hij naar Amore kon kijken en zag dat ze ergens over nadacht. 'waar denk je aan?' vroeg hij nieuwschierig terwijl hij nog even beter ging liggen.

''Evolutie,'' zei ze kort, maar duidelijk. Veel meer was er niet over te zeggen. Ze schudde haar koppie. Voor zover ze nu wist, wilde ze geen Raichu worden. Groot en Sterk, maar niet zo snel en behendig meer. Ze keek Riolu even aan, en snoof toen. Voor hem was het lastiger om te evolueren in een Lucario. Zij hoefde alleen maar een dondersteen te vinden om te evolueren.

Edit: Moet gaaaan x

'oke' zei hij zacht 'wil jij graag evolueren dan?' Riolu zelf wou het niet, hij wou kunnen bewijzen dat je ook sterk kon zijn zonder te hoeven evolueren. Een zucht ontsnapte uit zijn mond, hij was zo moe.. Het was een zware dag geweest voor hem. Zijn oogleden voelden steeds zwaarder aan en begon half over zijn ogen te hangen. Hij trok de dekens nog iets verder over hem heen omdat er een klein koud briesje de grot in was gewaaid.

oke, doei!Xx

''Ik denk het niet,'' Antwoordde Amore op zijn vraag. ''Ik wil net als degene waar ik naar vernoemd ben, mijn overgrootmoeder, een Pikachu blijven,'' zei ze rustig. Ze zag er precies uit als Amor. Het enige verschil tussen Zij, Amore, en Amor was de 'e' in haar naam, en de ogen. Zijzelf had groene ogen, maar haar oma had mooie blauwe ogen, waar zij jaloers op was.

'ja dat begrijp ik, ik wil ook een Riolu blijven' Hij glimlachde maar dit was waarschijnlijk niet te zien in het donker. Riolu gaapte, hij was echt moe 'ik denk dat ik maar ga slapen' zei hij zachtjes 'welterusten.' Hij sloot zijn ogen en viel dan ook snel in slaap. Af en toe hoorde je een zacht gezucht dat van Riolu af kwam, waarschijnlijk zijn droom..

Amore opende langzaam haar ogen, en ze ging zitten. Ze keek Riolu aan, en schreef even snel een briefje. 'Ff wat trainen @ Peaceful Plains', schreef ze erop. Ze legde het op haar eigen kussentje neer, en snoof zachtjes. Rustig draaide ze zich om, en liep de grot uit. Misschien zou de familie wel naar de Peaceful Plains komen.. Zou wel gezellig zijn. Ze grijnsde breed, en deed een snelle aanval, om sneller bij de Peaceful Plains te zijn.

[Klik hier voor Het topic]

Ook Riolu werd na een tijdje wakker, hij rekte zich uit en keek een beetje slaperig om zich heen. Hij had goed geslapen en voelde zich dan ook goed uitgerust. Hij wreef in zijn oogjes en zag dat Amore al weg was, er lag een briefje op haar kussen. Riolu deed de dekens van zich af en stapte uit bed. Hij pakte het briefje en las dat ze aan het trainen was op de Peaceful Plains. Zelf besloot hij eerst maar even wat eten te zoeken en zichzelf wat op te frissen. Riolu liep naar buiten en zag dat het al een tijdje ochtend was. Hij had dus een behoorlijke tijd geslapen.. De zon stond al hoog boven de hemel en er waren al vele pokemon druk in de weer, Riolu liep naar een bron en waste zijn gezicht, daarna zocht hij de omgeving af of er ergens wat eetbaars was. Verderop stond een bessen struik en Roilu plukte er twee bessen van. Hij at ze op en begon toen zijn tocht naar de Peaceful Plains.