'Oww.' Zei hij tegen haar en stond op. Zijn bliksemstraal verdween. 'Ik- ik denk, ik weet het niet.' Zei hij tegen haar. Tunder keek weer naar zijn poten. 'Man, ik wil iets doen.' Zei hij tegen haar. Hij zuchtte even snel. Hij trappelde wat met z'n pootjes.

''Oke,'' zei ze rustig, toen hij zei dat hij het niet wist. Ze besloot erover op te houden, en keek hem rustig aan. ''Wat wil je doen, dan?'' Vroeg ze, nadat hij had gezegd iets te willen doen. Zelf bleef ze maar naar hem kijken, nadenkend.

'Geen idee, wees eens creatief Tora!' Zei hij met een grijns en keek naar de grond. Hij zuchtte even. 'Een schijngevecht?' Vroeg hij aan haar. 'Tegen elkaar?' Zei hij toen. Hij grijnsde. Tunder had geoefend op zijn volt tackle en ijzerstaart.

''Is goed..'' Zei Tora verbaasd. Waarschijnlijk wist hij niet hoeveel zij al had meegemaakt. Groepen Murkrows uitgeroeid, vele anderen gedood. Gevochten met Blaze en andere DSers.. Ja, ze had veel gedaan qua vechten, en had in die tijden ook wel wat kracht opgebouwd. Wat grote schokken kwamen uit haar wangen, en ze ging een paar meter verderop staan. ''Begin maar.''

Tunder grijnsde. 'ik wed dat jij wint.' Zei hij tegen haar en keek even naar de grond. Wat had hij toch met de grond. Hij ging op zijn vier pootjes staan en liet wat schokken over de grond gaan. Hij grijnsde breed.Toen begon hij te rennen. Zo hard mogelijk. Zijn rennen veranderde in een volt tackle om deze op Tora af te vuren.

Tora grinnikte. Met behulp van een snelle aanval sprong ze nét op tijd aan de kant, en viel aan met een krachtige ijzerstaart, die waarschijnlijk recht op zijn kop terecht zou komen. Haar vuist begon wit te gloeien, en ze grijnsde vals.

Tunder zag in zijn ooghoek iets aankomen, het zag er wit uit, voor hij had kúnnen bedenken wat hij kon doen knalde de ijzerstaart tegen zijn kop aan. Hij vloog richting een boom. Tunder zette zijn poten in het gras en remde af, hij sprong omhoog met zijn staart en vloog toen met een ijzerstaart op Tora af, dit ging zó snel dat hij moést raken.

Met haar witte vuist sloeg ze zijn staart weg. Ze pakte zijn staart beet, en smakte hem op de grond. Ze zette haar voet op zijn buik, en glimlachte. ''Geef je je over?'' Vroeg ze grijnzend. In haar stem was geen valsheid te bekennen, je kon er goed uit opmaken dat ze het wel leuk vond..

Tunder's blik veranderde spontaan toen zijn staart gegrepen werd. Hij keek naar Tora die hem op de grond smakte. 'Eugr.' Zei hij allen. Hij kreunde was. 'Jah,' Zei hij tegen Tora en stond op. Hij keek haar aan. 'Jij kan echt goed vechten.' Zei hi tegen haar. Hij gaf haar spontaan een likje.

Tora keek hem grinnikend aan, en snoof zachtjes. Toen hij bevestigde zich over te geven, zette ze haar voet weer op de grond, en keek hem grijnzend aan. Toen hij zei dat ze goed kon vechten, snoof ze. ''Ik heb genoeg gevochten,'' mompelde ze. Toen hij haar een likje gaf, kleurde ze rood. ''Eh..'' Zei ze nogal dom.

Tunder kleurde ook meteen. 'Ehm.' Zei hij toen ook. Hij wist niet wat hij moest zeggen. Hij zuchtte. 'Sorry,' Zei hij toen. 'Maar de waarheid is dat ikke eh.' Verder kwam hij niet.

Ze plofte neer op haar kont, en schudde haar kop. Haar rode kleur verdween niet, maar werd wel iets minder. ''De waarheid is dat..?'' Vroeg ze, toen hij het laatste zei. Ze keek hem vragend aan. Uit haar blik was niks te lezen; geen emotie, geen gedachten.

'Dat, ik je leuk vind.' Zei hij tegen haar en plofte toen ook neer. Hij zuchtte. 'Ik weet het zelf ook nog niet lang, maar m'n gevoel zegt het.'Z ei hij tegn haar en zuchtt toen eventjes. Hij keek naar Tora, wachtend op haar reactie.

Tora's ogen werden groot, en haar wenkbrauwen gingen omhoog. ''Eh..'' Bracht ze dom uit. Ze slikte, ''Ikjouook,'' zei ze zacht, maar nog net verstaanbaar. Ze beet op haar lip, en gaf hem toen een klein likje, over zijn kop.

Tunder's ogen werden groter. Hij keek Tora dom aan. Pas toen hij een likje kreeg werden zijn ogen groter. 'ZOe je dan, mijnne partner willen zijn?' Vroeg hij dom aan haar. Hij keek aan en gaapte even. Tunder had slecht geslapen.

Ze grinnikte even om zijn uitdrukking. Toen hij vroeg of ze zijn partner wilde zijn, knikte ze alleen, en keek even hoe hij gaapte, waarna ze snoof. Misschien toch.. Misschien was hij 'hem' wel. Ze hoopte het maar.. Op dit moment, dacht ze in ieder geval van wel.

Tunder grijnsde even, Toen gingen stroompjes langs zijn wangen die wel rood leken. 'Waarom doe ik dat nou telkens.' Vroeg hij aan zichzelf. Hij keek scheel op zijn wangen. Waarom waren ze rood? Was hij ziek?

Tora grijnsde, ''Is niet erg, is wel schattig,'' zei ze met een grote grijns. Ze keek naar zijn schele kop, en moest grinniken, ''Weetje.. Dat ziet er vaag uit..'' Zei ze droog, ''En je moet nu wel kennismaken met Thundress, Yellow en Amore.'' Zei ze toen vaag.

'Oww, oké.' Zei hij en keek weer normaal. Hij keek naar zijn wangen. Hij was gestopt. 'Zijn dat jou kinderen?' Vroeg hij toen aan haar en grijnsde zelf.

''Zo'n beetje,'' zei ze droog. ''Ze zijn zo rond een half jaar oud..'' Zei ze toen, en ze keek hem aan. ''Ze mogen je vast wel,'' grijnsde ze dom. Ze snoof eventjes, en keek hem aan. Toen, bij de fabrieken, had ze nooit gedacht hém als partner te krijgen. Maarja.. De wonderen waren de wereld nog niet uit. x]

'Of niet.' Zei hij met een grijns tegen Tora en keek naar de lucht, hij werd langzaam grijzer. Toen kwam de pokémon, die alles had veroorzaakt in de fabriek dom hier heen lopen. 'Heeft hij de fabriek laten ontploffen?' Vroeg Tunder dom.

Tora knikte, ''Ja, hij,'' zei ze dom. Ze hief een wenkbrauw op. ''Ben je iets van plan, ofzo?'' Vroeg ze droog, en ze snoof. Toen de lucht grijzer werd, zuchtte ze, ''Zullen we naar mijn grot?'' Vroeg ze toen, en ze keek hem rustig aan, ''Onze grot, excuses,''

'Goed plan.' Zei Tunder. Hij keek dom naar de pokémon, die even dom terug keek. 'Wtf, wat moet je van me!' Zei Tunder dom, 'Kom mee, we gaan naar ONZE grot!' Zei hij tegen. Hij keek nog een keer dom naar de pokémon en liep toen met Tora mee naar de grot.

Ietwat laat kwam een modderige Raichu naar de rivieren lopen. Hij kon niet wachten, en sprong in een rustig stukje water. Hij schrobde zijn vacht schoon, en keek om zich heen. Hij rook Tora, en een andere Raichu, maar de sporen waren duidelijk vervaagd. Hij zuchtte. Had ze niet kunnen wachten? Helemaal schoon klom Karai uit het water en schudde hij zich uit. Hij besloot verder te lopen langs de rivier, tot hij ergens zou komen.