[enkel Blitzy en Shadow plz.]

Koortsachtig liep Blitzy door het Sandtom Dessert. Hij was zo bezorgt... hij had Shadow nog nooit kunnen bedanken dat ze hem gered heeft. En hij vocht nog mee ook met tegenwil. Blitzy was slecht toen. Hij kon er niets aan doen, hij wou het niet. Vier maanden geleden was de oorzaak van Blitzy's slechtheid aan het licht gekomen. Darkrai nam zijn lichaam over. Hij had hem toen verslagen. Maar hij moest Shadow spreken...

De pijn.. Het was ondragelijk. De hitte deed haar wonden branden, en ze deden al zoveel pijn. Ze beet op haar lip. Haar wonden leken te koken! Rustig, zei ze tegen zichzelf, rustig aan, je haalt het wel.. Ze had een schim gezien die niet thuishoorde in de Desert. Ze was gaan kijken wie of wat het was. een marteling, zo kon je de reis wel noemen. En toen zag ze hem - Blitzy. Een grom kwam diep vanuit haar keel, waardoor ze zichzelf verrade. Eindelijk had Shadow de ondankbare Monferno gevonden.. Eindelijk kon ze hem terugbrengen naar waar ze hem van gered had. "Jij.." zei ze, terwijl haar uitdrukking razender werd. Misschien zou hij denken dat ze bij de DarkSide hoorde.. Dat zou geweldig zijn. "Dus, je hebt me deze kwelling aan gedaan om jezelf aan de DarkSide te geven?" snauwde ze kwaad.

Blitzy keek achteruit en trok een vreslijke grimas. `Shadow!´ zei hij met een piepende ondertoon in zijn stem `Ik versta dat je razend bent op mij. Maar luister...Ik...heb...nooit uit vrije... wil... met de DarkSide gevochten! Je moet me verstaan, Shadow!´

Shadow snoof schamper. "Ik versta je," zei ze kalm, maar met een duistere ondertoon. Ze vouwde haar armen in elkaar, en keek minachtend naar Blitzy. "Misschien versta je dit niet: 'Chaque monstre ingrat'. Ja, ik kan aardig Frans.." ze lachte om haar slechte Franse accent, en keek daarna weer afkeurend naar Blitzy. "Helaas, ik moet je uitleveren aan Shade.. Nog een laatste woord voor ik je naar de DarkSide breng?" haar blik was dreigend, zelfs al was ze eigenlijk niet zo. Eigenlijk voelde het goed om zo te zijn.. Zo kwaadaardig. Het moorden voelde niet goed, maar zo duister zijn.. geweldig..

Blitzy sperde zijn ogen wijd open. `Mijn laatste woord is... EMBER!´ Blitzy deed razendsnel een ember die hij mikte op een van Shadows verwondingen. `Sorry, je hebt het zelf gewild´ zei hij triest tegen Shadow terwijl hij traag achteruit deinsde.

Shadow gaapte, en sprong weg vlak voor de aanval raakte. "Laf.." mompelde ze, terwijl ze richting Blitzy ging met Quick Attack. Vlak voor ze hem raakte draaide ze zich om, en sloeg ze in de grond voor hem met Iron Tail. Zand vloog omhoog, over Blitzy heen. het voelde heerlijk om wraak te nemen..

(geen inspiratie, sorry ;$)

Blitzy zette zijn handen voor zijn ogen. Nee, hij wou niet vechten. 'Shadow, asjeblieft je moet me verstaan!' zei hij smekend. 'Ik wist niet wat ik deed, echt niet!' Blitzy deinsde nog steeds achteruit. Normaal zou hij vechten maar hij wou niet! Hij kon niet, omdat Shadow hem ooit gered heeft... en Shadow verdiende dat niet!

Shadow snoof afkeurend. "Tuurlijk, en Shade en ik zijn beste vrienden.." Snauwde ze kwaad. Blitzy leek niet terug te vechten. "Laf," mompelde Shadow in zichzelf. Ze keek naar de oranje aap. Wat vond ze hem eigenlijk lelijk xD Zwarte vonken kwamen uit Shadow's wangen. Ze voelde net zo'n grote afkeer als toen voor Kiara. "Wraaaaaah!" riep ze, waarna er een gigantische, zwarte bliksemschicht pijlsnel richting Blitzy schoot.

'Sinds waneer ben je vrienden met die-?' hij kon zijn zin niet afmaken, 'YAAAAAAA!' schreeuwde hij toen hij voor de tweede keer in de week een hevige schok kreeg van de DarkSide. 'Sorry Shadow maar...' Blitzy schoot achter Shadow en deed zijn Mach Punch in haar rug, Daarna keerde hij zich om en rende zo snel weg als hij kon.

Bijna, bijna raakte Blitzy's aanval. Shadow wist nét op tijd te bukken om te zorgen dat de aanval haar rug niet zou raken. Waarschijnlijk had Blitzy de wond niet gezien, maar die gedachte negeerde Shadow. Het feit was dat hij haar op een zwakker punt probeerde te raken, en dat beviel Shadow helemaal niet. Doordat ze was gaan liggen kon ze niet direct achter hem aan rennen. Ach, dacht ze, ze zou hem nog wel krijgen. Het zou niet uitmaken hoe lang het duurde. Ze zou hem naar de plek brengen waar ze hem van gered had.. Rustig stond ze op, en waggelde ze ergens heen. Denkend over wat er was gebeurd. De laatste tijd voelde ze al vaker die intense haat. Maar, één ding zou ze nooit doen; de DarkSide joinen. Dit leventje van gewoon doen was fijner dan zielig zitten te denken. Oké, denken kon ook nuttig zijn, maar.. hierbij kreeg Shadow een gevoel dat ze vrijer was. Een nieuwe tijd brak voor haar aan. Zou ze een denkertje blijven, of zou ze veranderen in een echte doener? Met die gedachte liep de de Desert uit, klaar om naar haar volgende beproeving te gaan.