Een kleine Pikachu kwam aanrennen, op vier pootjes. Ze had maar één ding in haar hoofd: De fabrieken in, om haar volt te handhaven. Het was gevaarlijk, en misschien zelfs dodelijk. Maarja.. Ze moest wel. Ze kon zo niet verder. Ze kon niet verder zonder zichzelf gewoon onder controle te kunnen houden. Amore grinnikte toen ze de fabriek in rende, en tussen vele Machine's in kwam te staan. Oke. Dit was het. Ze deed een ontlading. De Machine's vlogen aan door de elektriciteit die ze nu binnen kregen. Ze begonnen allemaal te werken, en begonnen elektriciteit te absorberen van Amore. Amore beet op haar lip, maar ging door. Na een tijdje viel ze uitgeput neer. De Machines waren gestopt: Ze explodeerden door de hoeveelheid volt. Amore keek om zich heen, en sprintte met haar laatste energie naar buiten. Toen ze eindelijk buiten was, grinnikte ze. Ze ging zitten bij de ingang. Je hoorde wat explosie's, maar al gauw stopte het. Ze voelde hoe laag haar volt was. Het voelde vreemd, maar het was goed. Als het zo zou blijven, zou ze waarschijnlijk alleen bij een zware woede kans hebben op een te hoge volt.

[Kzit dus bij de ingang, en niet binnen ='3]

Met grote rode oogjes keek Riolu toe hoe Amore de enorme machines aan de praat kreeg. Het was een slim plan van haar geweest, de machines zouden gedeeltlijk haar volt omlaag krijgen. Riolu bleef toekijken, klaar om in te grijpen als dit nodig was. Amore wist echter naar buiten te sprinten voordat ze zou worden geraakt door de explosies. Met een grijns liep hij naar haar toe 'Het is je gelukt!' zei hij blij, terwijl hij haar onderzoekend aankeek 'Hoe voel je je?'

(inspiloos o.O')

Amore keek Riolu met een grijnsje aan. Haar borstkas ging snel op en neer. Ze zuchtte even, en kalmeerde. Ze sloot haar ogen. ''Ik voel me moe..'' Zei Amore kalm. Ze opende haar ogen weer, en staarde wat doods voor zich uit. ''Wanneer je volt hoger is dan gemiddeld, zul je energie krijgen. Dus ik ben daar aan gewend. Nu is alles.. Normaal,'' zei Amore droog, en ze snoof. ''En normaal is voor mij vreemd,'' zei ze toen dom, en ze grinnikte. Ze stond op, en ademde diep in. Zo hoorde ze zich te voelen. Zo moest alles zijn. Amore grijnsde naar Riolu, en omhelsde hem opnieuw. Dit was al de zoveelste keer vandaag. Ze liet hem los, en keek hem aan. ''Nog eens bedankt. Voor alles,'' ze keek hem aan. Hij had haar altijd gesteund, wat ze ook deed. Daar was ze hem dankbaar voor.

[Same.]

Riolu grijnsde, het moe zijn en het normaal voelen was een goed teken. 'Dit is veel beter dan van een berg afspringen, niet?' zei hij grinnikend. Niet dat hij het zo grappig vond, de spanning was nog steeds in zijn lichaampje te voelen.
Amore omhelste hem en ook Riolu sloot zijn armen even om haar lichaam. 'Graag gedaan hoor, i-ik..' even wende hij zijn blik naar de hemel maar al gauw waren zijn rode ogen weer naar haar gericht 'Ik bedoel, we hadden elkaar iets beloofd, weet je nog?' zei hij uiteindelijk. Dit was al weer een paar jaar geleden, maar Riolu was nog steeds van plan zich aan de belofte te houden.

''Alsof dit al te veilig was..'' Zei Amore rustig, en ze zuchtte. ''Bovendien is er een kans dat het weer terugkomt,'' zei ze toen. ''Maar, dit zal het een paar dagen stoppen. Als het dan terugkomt, doe ik het weer. Dan kan het niet meer terugkomen,'' zei Amore kalm, en ze grijnsde. Toen zei Riolu ineens iets over hun belofte. Amore keek naar de grond. Ze dacht aan die tijd. Zij en Riolu waren partners geweest. Nu niet meer. Amore beet op haar lip. ''Riolu..?'' Vroeg ze, en ze keek hem recht in zijn ogen aan. ''Ikhoudnogsteedsvanje..'' Zei ze. Haar stem werd steeds zachter, en op het laatst was ze niet eens te verstaan, maar, ze verwachtte dat Riolu wel begreep wat ze gezegd had..

Riolu luisterde naar haar en knikte 'Ja, zowiezo vind ik het heel dapper van je' zei hij met een glimlach. Even liet hij zijn blik naar twee bidoof's wenden die nieuwschierig op het geluid waren afgekomen. Toen hij zijn naam hoorde vallen keerde hij zich weer om naar Amore. 'Ja?' zei hij. De woorden die ze toen heel zacht uitsprak deed hem zijn hartje sneller kloppen. Ze zei precies hetzelfde als wat hij zei op de bergen, dit betekende dus dat ze nog steeds hetzelfde voelde voor elkaar. Meteen liep hij naar haar toe en drukte hij een kusje op haar lippen. 'Ik hou ook van jou' zei hij zachtjes.

Amore grinnikte op Rioul's reactie. Ook zij wendde haar blik af naar de twee bidoof's, en ze snoof zachtjes. Ze hoorde Riolu reageren met 'ja', waarna hij ineens naar haar toe liep, en haar een kusje gaf. Amore kleurde rood. Toen hij zei dat hij ook van haar hield, had ze opnieuw zin om weg te zwijmelen. Ze grijnsde dom, en keek hem aan. Ze pakte zijn handjes beet, en grijnsde. Ze zuchtte, en keek naar de grond. Nu zou ze geen redenen meer hebben om te vertrekken: Haar ouders leefden, het lightning district was niet meer van hen, haar 'nonstop-'training was volbracht en haar volt was omlaag gewerkt. Amore grijnsde dom.

Ook op Riolu's wangen verscheen een rode kleur. Wat was hij blij dat ze weer terug was. Na al die jaren had hij nooit aan haar vertrek kunnen wennen. De herinnering dat ze was verdwenen was altijd een zware last op zijn hart gebleven. Maar nu was ze weer terug en alles leek weer goed te komen.

Het werd al laat, de zon zakte langzaam weg achter de bergen. Het uiteinde van Riolu's lippen krulde zich op tot een glimlach. 'Laten we gaan' zei hij zacht. Waarheen wist hij niet, misschien had Amore een idee? In ieder geval wilde hij weg van de fabrieken.

Amore keek Riolu met een grijnsje aan, en zuchtte. Ze sloot haar ogen, maar merkte toch dat het langzaam later en later werd. Ze opende haar ogen toen Riolu voorstelde te vertrekken. Amore fronste. ''Waarheen..?'' Vroeg ze droog, en ze keek om zich heen. Ze snoof zachtjes, en dacht na. Ze bezocht hier niet echt veel plekken, en wist eigenlijk ook niet waar ze samen met Riolu heen zou moeten gaan. Zijzelf sliep meestal in de grot van haar moeder, aangezien die er nooit kwam, even als Night, Thundress en Yellow. Compleet veilig, dus.

'Ik heb geen idee' zei hij op een grappige toon. Even keek hij om zich heen, ondertussen diep in gedachte verzonken over waar ze heen konden gaan. Langzaam realiseerde Riolu zich dat zijn lichaam aardig aan rust toe was. Amore waarschijnlijk ook. Hij glimlachte 'Misschien is het een idee om te gaan slapen' zei hij uiteindelijk. Riolu kon nog net een gaap onderdrukken 'Weet jij een goede plek?'. Vroeger woonde Riolu en Amore in een grot, maar sinds haar verdwijning was hij daar niet meer geweest. Er waren daar teveel herinneringen.. De grot was nu waarschijnlijk door een paar andere Pokemon overgenomen.

Amore grijnsde naar Riolu, en snoof. Ze keek naar boven, en toen naar de grond. Alsof daar het antwoord zou staan, ofzo. Amore zuchtte. ''Misschien kunnen we naar de watervallen..? Daar zijn altijd leuke grotten. En, die zijn tenminste niet zo duister,'' zei Amore kalm, en ze grijnsde dom. Ze keek om zich heen, en toen weer naar Riolu. Haar ogen waren nu pikzwart, terwijl ze vroeger groen waren geweest. Ze leek voor geen meter meer op wie ze vroeger was, wist ze.

[Inspiloos..]

De watervallen.. Riolu knikte 'Oke' zei hij vrolijk. Het was een goed idee, de grotten daar waren inderdaad niet zo duister en het was er ook erg mooi. Het enige nadeel was, dat je wel een goede grot moest vinden, wilde je geen last hebben van het geruis van het vallende water. 'Nog energie voor een laatste sprint?' vroeg Riolu en hij grijnsde.

(ghehe, same -.-')

[ Laatheid >:') ]

Amore haalde diep adem. ''Ja, natuurlijk, altijd,'' zei ze. Ze stond op, en schudde haar koppie uit. Met een fel grijnsje keek ze Riolu aan. Ze grinnikte. ''Ik eerst..!'' Riep ze uit. Ze ging op vier poten staan, en zette met haar achterpoten af. Ze racete er in een hoog tempo vandoor. Een witte straal verscheen op de plek achter haar, door de snelle aanval die ze gebruikte voor extra snelheid.

Lachend zag hij hoe Amore klaar ging staan en vervolgens haar Snelle aanval gebruikte om weg te rennen. Ook Riolu zette zich stevig af en er verscheen een zelfde witte straal achter zijn lichaampje. Met een brede grijns rende hij achter Amore aan, richting de watervallen.

[topic uit]