Het was stil bij de Untamed Rivers, Acoustic dronk een slok uit de rivier. Ze was hier omdat ze bij de Chiave wou, toch was er iets vreemds, hoe kwam ze in de groep? Misschien roepen dacht de kleine Poliwag. Plotseling zag ze een schaduw opduiken in de bosjes.Wie was dat? misschien was het Lombrero wel. Sinds die beruchte dag in het bos een week geleden had ze Lombrero niet meer gezien. Waar was hij? Zou hij haar net zoveel missen als zij hem? Acoustic's hoofd bungelde van de gedachten.
Ze was zo verdrietig dat ze haar hoofd onder water hield zodat er geen tranen kwamen. O ja, de Chiave, Acoustic riep de naam uit, niks, helemaal niks, dan maar schreeuwen CHIAVE plotseling hoorde ze voetstappen er kwam een gedaante dichterbij...

Een roep klonk. Shadow hief haar kop op. Ze was net rustig aan het slapen op een rots bij een waterval. De roep was naar Chiave. Zou Evening het al gehoord hebben? Voor de zekerheid kon ze beter toch er heen gaan. Stel dat hij al ergens bezig was. Dan moest zij de roep beantwoorden. Daarom stond ze op, veegde ze het zand uit haar vacht, en zette ze koers richting de bron van de roep.

Het was bij de rivier weg gekomen. Shadow herinnerde zich nog wel dat deze rivier in het bezit van Guerra was geweest. Gelukkig was dat nu verleden tijd. Alle Pokémon konden nu gewoon weer vrolijk rondlopen rond de rivier. Een zucht verliet haar mond. Een Poliwag kwam in zicht. Was dit de Pokémon die de roep had geluid? Shadow kon het altijd vragen..

"Hallo," sprak ze, met een vriendelijke grijns. "Shadow, leider van de Chiave. En wie ben jij dan?" Ze onderzocht de Poliwag even. Het was een van nature kleine Pokémon, en toch kon ze zien dat deze nog erg jong was. Sowieso niet meer dan 3 - 4 jaar oud. Waarschijnlijk wat jonger. Shadow vond Poliwag een schattige Pokémon, maar zou er zelf geen willen zijn. Ze kon zelf al goed genoeg zwemmen en wilde bovendien haar armen niet kwijt, zelfs niet als ze ze terug kreeg na de evolutie. Ook zou ze het missen om andere Pokémon te kunnen electrocuteren. Nee, Shadow was prima zoals ze was. En dat was de Poliwag natuurlijk ook, ondanks het feit dat Shadow er geen wilde zijn. Iedere Pokémon was perfect op zijn eigen manier.

Acoustic werd toch wel even bang, het was een grote Pokémon, dus dat kon Lombrero niet zijn, er kwam een blauwe Raichu uit de bosjes. ''Hallo.'' zei ze met een grote grijns op haar gezicht,
''Shadow, leider van de Chiave. En wie ben jij dan?'' Acoustic stond met haar mond vol tanden, wat moest ze zeggen? Hallo daar mag ik bij jullie groep klinkt ook niet erg origineel of echt. ''Ik ben Acoustic de Poliwag uit de oceaan tussen Hoenn en Kanto, ik wil graag bij de Chiave, kan dat?'' Ze besefte ook wel dat dat best onnozel klonk maar wat moest ze anders zeggen? ''Ik ben bereid mijn leven te geven aan deze groep en al ben ik vast uw jongste lid, ik blijf trouw aan deze groep, als dat kan.'' ging ze verder. Ongeduldig wachtte ze op het antwoord...

(Lol, Shadow is niet blauw maar grijs xD)
Even bleef de Poliwag stil. Had ze niet verwacht dat haar roep zo snel beantwoord zou worden? Of had ze verwacht dat er iemand anders zou komen? Dat eerste was logischer - Shadow was toevallig in de buurt geweest. Anders had het veel langer kunnen duren. Dat tweede was minder waarschijnlijk. De roep was naar Chiave, en Shadow beschouwde zichzelf wel als het hart van Chiave. Zij moest de boel draaiende houden, met een beetje hulp van Evening en de leden weliswaar, maar uiteindelijk draaide het om haar.
''Ik ben Acoustic de Poliwag uit de oceaan tussen Hoenn en Kanto, ik wil graag bij de Chiave, kan dat?'' Shadow keek bedenkelijk. "Acoustic, dat is een mooie naam." Ze glimlachte even. Een complimentje was altijd fijn. Tenminste, dat vond ze zelf. Het kon je humeur vreselijk ten goede doen.''Ik ben bereid mijn leven te geven aan deze groep en al ben ik vast uw jongste lid, ik blijf trouw aan deze groep, als dat kan.'' Shadow knikte, als teken dat ze het gehoord had. "Wat mij betreft ben je toegelaten, al wil ik nog wel één ding weten.." Ze sloot haar ogen, sloeg haar armen over elkaar en veegde de grijns van haar gezicht. "Waaróm wil je je bij Chiave aansluiten? En dan bedoel ik niet omdat je je leven voor ons wil geven.. Want dat wil iedereen natuurlijk." Dit was een belangrijke vraag. De kans was over het algemeen groot dat Shadow iedereen toeliet, maar toch wilde ze deze vraag beantwoord hebben. Het kon heel veel uitmaken voor haar uitendelijke oordeel over Acoustic. Voor nu leek het haar gewoon een schattige en vriendelijke Pokémon, maar wie weet zat er wel een diepe denker in haar verscholen! Bovendien zou een antwoord als 'gewoon,' of 'lijkt me leuk,' twijfels bij Shadow opwekken of het wel zo'n goede keuze was de Pokémon toe te laten. Er moest op zijn minst een klein dingetje achter zitten om vertrouwen op te wekken. Vooral voor een jonge Pokémon als Acoustic maakte het veel uit. Shadow wilde niet onnodig jonge Pokémon in gevaar brengen, hoewel ze natuurlijk veel bescherming boden voor de kleintjes..

(Sorry niet goed gekeken xD)
''Acoustic, dat is een mooie naam.'' begon Shadow. ''Ow, bedankt'' zei Acoustic, ze had niet zo'n antwoord verwacht, maar ze werd er wel vrolijker door. ''Wat mij betreft ben je toegelaten, maar ik wil nog één ding weten.'' ging Shadow door, de grijns was van haar gezicht en ze stond met haar armen over elkaar tegenover de kleine Poliwag. ze vervolgde: ''Waaróm wil je je bij de Chiave aansluiten? En dan bedoel ik niet omdat je je leven voor ons wil geven.. Want dat wil iedereen natuurlijk.'' Acoustic dacht diep na, natuurlijk had ze zo'n vraag verwacht. ''Ik wil bij de Chiave omdat ik slechte Pokémon wil verslaan en nieuwe vrienden wil maken, ook omdat ik hier nog niet zo lang ben en ik wil leren van jullie leiders.'' zei Acoustic zonder enige fouten. De blauwe Raichu keek haar aan. Rustig wachtte de Poliwag op een antwoord.

(Uhm, nu zeg je weer dat Shadow blauw is.. x'D)
"Ik wil bij de Chiave omdat ik slechte Pokémon wil verslaan en nieuwe vrienden wil maken, ook omdat ik hier nog niet zo lang ben en ik wil leren van jullie leiders." Shadow keek de Poliwag aan. Dus dit was haar antwoord. Interessant. Shadow knikte even en dacht goed na over de woorden. Er miste iets. "Oké," sprak ze uiteindelijk. Ze zette een vriendelijke grijns op haar gezicht, hopend Acoustic niet af te schrikken. "Heb je een reden waarom je tegen de 'slechte' Pokémon wil strijden? Is er iets gebeurd waardoor je dit graag wil, of is het gewoon je instinct dat je zegt dat het het juiste is? Het maakt niet uit wat je zegt, ik ben gewoon benieuwd." Shadow had zelf genoeg redenen om te strijden aan de kant waar ze stond. Niet alleen omdat haar beste vrienden en partner haar hier steunden. Er was in het verleden genoeg gebeurd waar ze liever niet aan terug dacht. En hoewel haar familie haar niet echt gesteund had, was ze niet overgelopen. In plaats daarvan was ze gegroeid en sterker geworden dan iemand ooit van haar had verwacht. Oh, hoe graag ze haar familie wilde laten zien dat ze beter was geworden.. Maar nee, ze zou niet weer het gebied verlaten. Dit was haar thuis en dat moest zo blijven. Shadow kreeg de neiging haar kop te schudden en de gedachtes weg te drijven, maar deed dat niet. Het zag er nogal raar uit als je opeens je kop schudde. In plaats daarvan concentreerde ze zich gewoon op Acoustic, klaar om haar te vertellen dat ze bij de Chiave mocht.

"Oké" zei Shadow aardig grijnzend, "Heb je een reden om tegen de slechte Pokémon te strijden? Is er iets gebeurd waardoor je dit graag wil, of is het gewoon je instinct dat je zegt dat het het juiste is? Het maakt niet uit wat je zegt, ik ben gewoon benieuwd." Een reden... Acoustic dacht na, ze dacht met pijn in haar hart aan haar verleden; ze was opgegroeid in een gezin dat moest werken, bijna slaven waren het die moesten werken voor een Poliwrath die de PokéRPG wou veroveren. Hij was altijd nors en sloeg als iets hem niet naar zijn zin was. Met 34 broertjes en zusjes had ze nooit tijd voor zichzelf en had niemand oog voor haar. Op een dag probeerde ze te ontsnappen met haar lievelings-zusje Damian, die ze kon herkennen aan een vlek boven haar oog. Het ontsnappen lukte maar ze zag haar ouders en andere broertjes of zusjes niet meer terug. Maar goed dat lag nu achter haar en ze was nu alleen op pad.
"Ik wil graag de slechte Pokémon verslaan omdat ik vroeger voor een Poliwrath moest werken omdat hij de RPG wou veroveren, ook omdat ik wil dat slechte Pokémon niet de ruimte krijgen om te stelen of te doden, hier wil ik graag aan bijdragen"