Midden in de kletterende regen strompelde een magere schim. Het zou niet zo lijken, maar de desbetreffende schim was Houndoom. Een klein straaltje water droop van haar snuit af op de grond. Ze was weliswaar een vuursoort, maar ze had geen plek om te schuilen. En als ze onbeschut zou gaan liggen, zou ze geheid een erge longontsteking krijgen. Een bekende geur drong tot haar door. Ze hief haar kop een tikje op, en staarde even voor zich uit. Een zwakke glimlach kwam op haar gezicht. Ze was tenminste weer bijna in een veilig gebeid... De glimlach verdween al snel weer. Ze was hier weliswaar veilig, maar bepaald gewild was ze ook niet meer... Houndoom liet een diepe zucht ontsnappen.
In de verte zag ze een langwerpig voorwerp staan. Misschien was het wel een boom waar ze even onder kon schuilen. Ze versnelde haar pas wat, en probeerde te lopen zonder al te veel op haar linker achterpoot te leunen. Hoe dichterbij ze kwam, hoe duidelijker het werd dat het een boom was. Trillend stopte ze toen ze eenmaal onder de boom was.
Vermoeid stootte ze even met haar hoorns tegen de boom, zodat het water eruit viel. Het water vormde een plas voor Houndoom. Ze staarde er even in. Haar vacht was dof en daardoor een stuk grijzer geworden. Het litteken op haar zij was weer open gegaan, en er zat nu behoorlijk wat vuil in. De roze tint die haar vacht eerst had, was er door de vele regen uitgespoeld. Haar ribben waren duidelijk zichtbaar geworden. Ze zouden haar vast niet meer herkennen. Houndoom weet zachtjes op haar lip. Ze sloeg haar ogen neer, en ging voorzichtig liggen op de kant waar haar litteken zat. Waarom... Het vocht begon haar longen aan te tasten, en ze begon zwaar adem te halen. Langzaam werd haar adem rustiger, en viel Houndoom onder de boom in slaap.

[ Geen gevechten of overmelig gedoe aub! :] ]

Sara vloog met moeite rond. De regen maakte haar vleugels nat, waardoor vliegen moeilijk werd. Net als Houndoom zag ze de boom, waar ze naartoe vloog om te schuilen. Onder de boom trof ze Houndoom aan, waar ze een beetje van schrok. Sara keek naar de uitgeputte Houndoom."Gaat het een beetje?" vroeg ze bezorgd.

Toen tunys aan het spelen was zag ze de twee zitten, en werd nieuwsgierig. ''Hallo, wat doen jullie onder die boom?''

Sara schudde haar vleugels uit. "Is dat niet duidelijk?" vroeg verbaasd. Ze strekte zich uit, en maakte zichzelf droog.

Ze keek stom omhoog ''Het regent misschien, maar dat kan toch geen probleem zijn?'' Jammer, ik kan nog geen zonnige dag.. Anders kon ik ze wel helpen..

Langzaam werd Houndoom wakker. De slaap had haar goed gedaan, aangezien het een van de weinige keren was dat ze aan een stuk door had geslapen de afgelopen weken. Ze knipperde even slaperig, en zag dat het alleen nog maar een beetje miezerde. Het duurde even voordat het tot haar doordrong waar ze was. Toen zag ze Sara en Tunys, en ze deinsde geschrokken wat achteruit.

''Ben ik zo eng?'' Vraagt ze glimlachend. ''Ik zag jullie hier zitten en dus kwam ik ff kijken.''

Houndoom sloeg haar ogen even neer. "Nee, dat is het niet." zei ze zacht, en ze zuchtte even. "Sorry voor mijn reactie..." Houndoom kreeg het voor elkaar om even vaagjes te glimlachen.

''Is er wat?'' Vraagt ze dom. ''Je ziet er niet blij uit..'' Die heeft grote horens! Is dat niet zwaar? ;o

"Nou, misschien." zuchtte Houndoom. "Maar..." opnieuw zuchtte ze. "Het doet er niet toe." zei ze nors, en Houndoom schudde even met haar kop. Ze zag Tunys naar haar horens kijken, en ze grijnsde even.

''Als jij het zegt..'' Zegt ze, nog steeds kijkend naar die grote horens ''Mag ik wat vragen? Zijn die dingen niet zwaar?'' Vraagt ze dan dom.

Houndoom fronsde even. "Geen idee..." zei ze nadenkend. "Ik heb er nooit last van, dus nee. Voor mij niet." beantwoorde ze de vraag.

''Woooow.'' Zegt ze nadenkend.. ''Dan ben je sterk zeg! Ik zou er nog niet eens één op kunnen tillen!'' En ze kijkt dan naar de staart ''Wat heb jij een dun staartje! Vergeleken met die hoorns dan..''

Houndoom grinnikte zachtjes, wat overging in een rochelende hoestbui. "Het hoort waarschijnlijk gewoon bij het Houndoom zijn." zei Houndoom schor toen ze was bijgekomen van het hoesten.

Ze slaat heel hard op de rug van Houndoom, om (Denkt ze) zo het hoesten te stoppen. ''Je hoest! Gaat het?''

Houndoom werd half voorover geslagen door Tunys. "Ja, het gaat weer, dank je." zei ze beleefd. "Ik ben nog nooit een Espeon tegen gekomen die zo hard kan slaan." zei ze grinnikend. "Trouwens, ik heb me nog niet voorgesteld." zei Houndoom. "Mijn naam is Houndoom."

''Ik ben Tunys'' Zegt ze dom. ''Sla ik echt hard? Sorry '' Ik weer he ! ''Ik dacht: Jij bent zo sterk, zacht slaan helpt niet'' En dan kijkt ze weer stom naar Houndoom.

"Aangenaam dan, Tunys." zei Houndoom grijnzend. "Hè, trek het je niet aan." zei Houndoom. "Het geeft niet."

''Als jij het zegt. En trouwens, wat doe ik hier ook al weer? Heb een korte termijn geheugen.'' zegt ze dan stom, maar stopt niet met kijken.

"Ik weet het ook niet." zei Houndoom vriendelijk. "Je was hier al toen ik net wakker werd."

''Oja? Lag je te slapen dan? Dan ben je nu niet zo moe, denk ik'' Zegt ze heel dom. ''Oja, mag ik nog wat vragen? Ik herriner me een gevecht.. Tussen 2 volgeldingen en toen zeiden ze wat over de Darkside. Wat is dat?''

Houndoom knikte even. "Wil je echt weten wat de Darkside is? Of liever gezegd, wat ze zijn." zei Houndoom twijfelend.

''Als jij het weet'' Zegt ze stom, en gaat zitten. Waarom twijfelt ze..?

Houndoom knikte. "Zeker dat ik dat weet." ze zweeg even. "De Darkside is een groep pokémon, die bestaat uit aanhangers van Shadow Lugia, of gewoon pokémon die ervan houden het leven van anderen te vernielen." ze stopte weer even. Ze zou natuurlijk meer informatie over de Darkside kunnen vertellen. Maar als ze dat zou doen, zou ze in een onprettige situatie terrecht komen. "Beantwoord dit je vraag ongeveer?" vroeg Houndoom.

''Is dat het? '' Vraagt ze dan. ''Het is wel duidelijk.. Maar weet je nog iets meer?'' Vraagt ze, want ze wil echt graag alles weten =p

(Sorry, ik heb gewoon lol hierzo. xD)