"Bedankt voor de waarschuwing." zei Houndoom met een dankbare knik naar de Steelix. Ze draaide zich om naar Danger, en keek met een bezorgde blik naar zijn vreemd liggende poot. "Ai, dat moet erg pijnlijk zijn..." mompelde ze, en ze hinkte naar Danger. Ze stak haar nek naar voren, en duwde zachtjes met haar snuit tegen zijn nek, in de poging hem wakker te maken. Aangezien het onhandig zou zijn om met haar snuit in zijn buik te duwen vanwege zijn houding, hield ze het maar bij zijn nek en kop.

"Graag gedaan..." zei de Steelix. Ze glimlachte, en ging ondergronds. Danger deed inmiddels vaagjes zijn ogen open. "Steen..." mompelde hij zachtjes. Er lag een steen op zijn staart. Danger deed een Iron Tail, maar deze was veel te zwak om de steen weg te duwen. En als die steen op zijn staart blééf liggen, kon Danger niet opstaan. Normaal zou hij nu in trance zijn, maar dat was dit keer niet zo. Hij kuchtte, en deed een Ember op de steen.

"Laat mij maar..." mompelde Houndoom, en ze hinkte naar de steen toe. Ze draaide zich om, zodat ze met haar achterwerk naar de steen toe stond. Ze heif haar staart zo hoog mogelijk op in de lucht, en liet hem met zoveel mogelijk vaart weer neerkomen, wat dus niet zo heel veel was. Ze deed dit een paar keer, tot er uiteindelijk een behoorlijke barst in de steen zat. Ze deed nog een laatste Iron Tail, en deze brak de steen. Ze had nooit gedacht dat een aanval nog zo moeilijk kon zijn als je niet goed kon lopen... Houndoom hinkte weer naar de voorkant van Danger toe. "Is dit al beter?" vroeg ze bezorgd.

"Ja." mompelde Danger. Hij deed een poging om op te staan. Helaas stond hij iets te scheef, en hij viel om. Vervolgens deed Danger nóg een poging. Nu lukte het een beetje. Danger draaide zich om, en keek zo richting Houndoom. Een Slugma kroop langs. Danger merkte de Slugma op, maar zei niks, ook al wist hij niet eens waarom. Een Slugma kon Recover. Danger zuchtte een keer, en hinkte achteruit, wat hem om liet vallen. "Oké..." zei Danger, en hij stond langzaam op. Toen dat gelukt was, schudde hij zijn kop.

Houndoom trok een moeilijk gezicht bij het zien van de steeds omvallende Danger. Als Danger moeite had met overeind blijven, laat staan een stuk lopen, dan zou dat betekenen dat ze nog wel een tijdje op deze plek zouden moeten blijven, tot ze weer grotendeels genezen zouden zijn. Houndoom liet een zuch horen, en leit zich voorizchtig op de grond zakken, om vervolgens te gaan liggen. "En wat moeten we nu doen?" zei Houndoom terwijl ze de wanhoop in haar stem probeerde te verdoezelen.

Danger keek naar Houndoom. "Ik weet het niet. We kunnen hier blijven, maar dat kan gevaarlijk worden. Als we weggaan, kan dat ook gevaarlijk zijn..." zei hij. Danger stond nog steeds, maar hij wou niet zitten of liggen, want dan zou hij vast en zeker weer moeten proberen om op te staan. De Slugma kroop naar de twee toe. "Hoi!" zei deze opgewekt, maar toen hij de gebroken poten zag, werd hij iets minder opgewekt. "Wat is er gebeurd?" vroeg de Slugma voorzichtig.

"We zijn zojuist aangevallen door een Onix." herhaalde Houndoom wat ze net ook tegen de Steelix had gezegd. Vreemd, iedereen scheen plotseling veel aardiger te zijn... Ach, wat zou het ook uitmaken? Beter aardige pokémon in de buurt, dan een Onix die graag al je botten brak... Houndoom glimlachde zuur bij de gedachte.

"Aha..." mompelde de Slugma. Hij herinnerde zich dat hij moest bewegen, en begon dus rondjes te kruipen. "Dus die Onix heeft jullie poten gebroken...?" vroeg de Slugma, tijdens dat hij rondjes kroop. Danger knikte. "Ja." zei hij, nadat hij had geknikt. De Slugma stopte opeens met rondjes kruipen. Hij keek even naar de grond, en begon opeens weer rondjes te kruipen, nu in een andere richting. Danger wou nog iets zeggen, maar besloot om dat toch maar niet te doen.

Houndoom keek met een vage blik in haar ogen naar de Slugma. Aha? Dat was alles? Houndoom fronsde nadenkend. Had die Onix misschien zoveel macht hier, dat niemand iets tegen hem durfde te doen? Het zou het vreemde gedrag van deze Slugma wel verklaren... Houndoom begon te merken, dat haar keel droog aanvoelde, en haar tong een viezer smaakje dan normaal had. "Meneer? Weet u misschien of er hier dichtbij een plek om te drinken is?" vroeg Houndoom hoopvol. Ze had immers geen zin, om de hele tijd met dit vieze smaakje rond te blijven lopen...

"Ja, dat is... ehm... die kant op..." zei de Slugma. Hij stopte met kruipen, en hief zijn lichaam een beetje op, waarna hij in een richting knikte. Vervolgens deed de Slugma zijn lichaam op de grond. "Daar zijn ook Oran Berrys. Misschien hebben jullie wat daaraan." vervolgde hij, en begon weer rondjes te draaien. "Oké, maar is het ver?" vroeg Danger. "Nee, niet echt. Het is achter die rots. Anders kan ik jullie de weg wijzen?" antwoordde de Slugma. Danger keek naar de rots. Misschien zat daar wel die Onix, of een groep Rhyhorn...!

Houndoom knikte, en stond weer op. Ze likte met haar ruwe tong dorstig langs haar lippen. Normaal hield ze nooit van water. Maar op dit moment, wou ze niks liever dan dat... Ze fronsde, toen ze Danger zijn bezorgde blik zag. Ze glimlachde even, en hinkte in de richting van het water. Ja hoor, de Slugma had gelijk gehad. Ze kneep haar ogen samen, om een of ander gevaar te bespeuren. Nee, ze zag momenteel niks... Houndoom hinkte terug naar Danger. "Het ziet er veilig uit..." zei ze met een moeilijk gezicht. "Erhm... Moet ik een poging doen om je naar het water te ondersteunen?" vroeg ze. Het zou waarschijnlijk niet erg goed werken, maar het ging om het idee. En anders, zou de Slugma misschien wel zo aardig zijn om te helpen...

"Ehm... nee, dat hoeft niet..." antwoordde Danger afwezig. Hij keek even naar de grond, maar keek vervolgens weer op. Danger hinkte richting de plek waar het water zou moeten zijn. Recht voor hem, rende er een Absol voorbij. Vaagjes keek Danger de Absol na, maar hij bleef staan. "Ehm... oké..." zei hij verbaasd. Waarom zou die Absol wegrennen? Zou de Onix misschien iets hebben gedaan? Het duurde even, voordat Danger weer verder begon te hinken. Hij had de brul van dezelfde Absol niet gehoord.

Houndoom hinkte achter Danger aan, en viel haast omver toen de Absol rakelings langs haar heen ging. Houndoom huiverde, toen ze de brul van de Absol hoorde. Veel tijd om erover na te denken had ze niet, aangezien haar grote dorst naar water het overwon van haar gezond verstand. Maar als ze wél de tijd genomen zou hebben om er over na te denken en zorgvuldig naar de brul zou hebben geluisterd, dan zou ze hebben gehoord dat het een noodkreet was. Houndoom hinkte zo snel als ze kon naar het water, en begon er van te drinken. Net niet slurpend, maar wel met erg grote teugen. Ze had nooit gedacht, dat water zo lekker kon zijn...

Danger keek vreemd naar het water, toen hij ook bij het water stond. Er was iets vreemds ermee, dacht hij. Danger deed voorzichtig zijn gebroken poot in het water. Niks, op een vreemd gevoel na. Danger haalde zijn poot uit het water. Een Magikarp zwom erin. Gelukkig, er was dus niks aan de hand. Uiteindelijk begon Danger ook te drinken. Hij merkte niet dat de Magikarp wit gloeide, en dat de Absol nogmaals brulde. De Absol sprong naar een steen. "Hé, stelletje doven!" riep de Absol, en hij keek naar Houndoom en Danger. "Ik zou daar weggaan als ik jullie was!" vervolgde de Absol. Hij sprong naar een andere steen, en keek zwijgend naar de evoluerende Magikarp.

Houndoom keek verbaasd op van haar water, naar de Absol. Ze keek hem fronsend aan. "Sorry als het onbeleefd klinkt, maar waarom eigenlijk?" vroeg ze. Eigenlijk, had Houndoom ergens vaagjes het idee, dat het iets met die Onix van net te maken zou hebben. Houndoom liet een vermoeide kreun horen, bij de gedachte aan het nutteloze gevecht tegen de Onix wat ze zjuist hadden geleverd. Het enige wat ze eraan hadden overgehouden, was een paar gebroken poten...

De Absol sprong van de rots af, en belandde voor Danger in het water. Hij deed een Thunderbolt op de Gyarados, die daardoor verlamd raakte. Hij wendde zijn blik richting zijn poot, waar zijn vacht lichtjes verschroeid was. "Doe dat nog een keer, en je bent dood..." siste de Absol kil richting Danger, en hij keek naar Houndoom. "Jouw vraag was: waarom? Omdat er regen aan komt, er een gevaarlijke Onix in de buurt is, en omdat deze Gyarados elk moment weer kan bewegen..." zei de Absol. Danger gromde zacht, en wou het liefste de Absol aanvallen, wat hij toch maar niet deed.

"Oh, fijn..." beet Houndoom de Absol toe. "Is het eindelijk droog..." mompelde ze. Vanuit haar ooghoeken, keek Houndoom even naar de Gyarados, welke nog steeds roerloos in het water lag. Ze keek weer naar de Absol, met een kille blik, waar ze al lang niet meer mee had gekeken. Ze fronsde daarna alleen maar even, en keek weg van de Absol, naar Danger, wachtend op zijn mening.

[ Sorry, inspiatieloos... >__< ]

De Absol kuchtte. "Als jullie nat willen worden, mogen jullie vooral zo blijven staan. Niet dat de regen snel komt, maar met jullie slakkengang zou ik maar weggaan..." zei hij, en een grijns bedekte zijn gezicht. Danger schudde zijn kop. "Slakkengang? Zeker omdat we gewond zijn..." zei hij. De Absol deed een Slash op het water, zodat Houndoom en Danger nat werden. Hij grijnsde weer, maar Danger niet. Hij opende zijn bek lichtjes, waar wat rook uit kwam. Niet lang daarna deed Danger een Flamethrower op de Absol. Het maakte hem niks uit of de Absol zou terugvechten, hij moest gewoon weg!

Houndoom keek met een kwade blik naar de Absol, toen het water over haar heen kwam. Oké, die Absol... Hij was nu officieel te ver gegaan... Een lage grom, kwam uit Houndoom haar mond. Het was ongeveer zoals met zingen; In plaats van meer met haar keel te grommen, gromde ze meer met haar onderbuik, als het ware. Toen Danger begon met zijn Flamethrower, deed Houndoom ook maar vrolijk mee met een paar Shadow Ball's, die ze achter elkaar aan probeerde af te vuren, wat nogal moeilijk ging. Doordat haar evenwicht was verstoord, was het nu ook een stuk moeilijker om te mikken. Maar alsnog, het voelde goed om te doen.

De Absol werd geraakt door de Flamethrower, en probeerde de Shadow Balls af te weren met Iron Tail, wat lukte. Hij grijnsde, en deed zijn Flash. Tijdens de Flash, deed de Absol Water Pulse. Danger schoof achteruit, en deed zijn Roar. De Absol was niet onder de indruk. Hij deed Shock Wave op de twee. Dat was de druppel. Danger deed Overheat, en leek lang niet te stoppen met zijn aanval, tot hij na een tijdje wel moest stoppen. De Absol was inmiddels weggerend, maar het was bijna zeker dat hij gewond was. Danger zakte in elkaar. Hij lette niet op zijn poot, die nu in een vreemde houding lag.

(Inspiratieloosheid o_o)

Houndoom huiverde bij het gevoel wat de Shock Wave bij haar had veroorzaakt. Ze was niet Paralyzed, maar alsnog duurde het even voordat ze zich weer kon bewegen. Doordat Houndoom zelf de Heat Wave niet had afgevuurd, zag ze de Absol wegrennen, als een bange lafaard. Houndoom gromde zachtjes terwijl ze de Absol met samengeknepen ogen nastaarde. Daar zouden ze even geen last meer van hebben... Houndoom keek egschrokken opzij, toen ze Danger in elkaar zag zakken. "Danger...?" vroeg Houndoom bezorgd met een schele stem. Vanaf de plek waar zij stond, kon ze niet erg goed zien of hij nog wakker was of niet.

Danger deed een poging om weer op te staan, maar dat mislukte. Hij gromde een keer, en duwde zichzelf van het water weg. Danger zuchtte toen dat gelukt was. Hij wou een Ember doen, maar het enige wat er uit zijn bek kwam was een klein, zwak vlammetje. Danger gromde nogmaals, en deed nog een poging om op te staan. Dat mislukte, en Danger zuchtte. "Oké..." mompelde hij zachtjes.

Dropje vloog rondjes rond de twee pokemon. Ze keek even bezorgd naar de mannelijke houndoom en ze zei "wat is er aan de hand?". Ze stond stil voor de neus van Danger. Ze zweefde voor zijn neus, ze wou helpen maar hoe? Ze had geen degelijke armen. Daar baalde ze wel van, geen normale poten zoals ge meesten, of klauwen.

Houndoom keek twijfelend naar de Rotom. Moest ze nu wéér alles uitleggen? "We zijn meerdere keren aangevallen." hield Houndoom het erbij. Houndoom richtte zich nu weer op Danger. "Laat me je overeind helpen." stelde ze voor. Zelf was ze misschien nu ook niet goed te been, maar ze kon nog wel staan, en haar voorpoten werkten nog prima.

Dropje keek naar Danger "ik wil best meehelpen met je recht te helpen". Zijzelf was nog in prima staat. Toen keek ze naar Houndoom "door wie? Of weet je dit niet meer?"Ze leek best wel bezorgd om de twee. Maar de twee waren veel ouder als zijzelf. Ze vloog naar Danger toe en legde een 'arm' onder de poot van Danger. Ze zorgde ervoor dat ze Danger niet elektrocuteerde.