Danger gromde opeens wat luider. Hij deed een Shadow Ball, die over Houndoom heen ging. Het was helemaal niet bedoeld als aanval of bedreiging. Waarom hij wel een Shadow Ball deed, was om zich af te reageren. Zijn staart gloeide wit, en deed een Iron Tail op een steen. Omdat Danger zo kwaad was, moest hij zich afreageren, en dat deed hij door de Shadow Ball, en de Iron Tail, die de steen kapot had gemaakt. Helaas was dat nog lang niet genoeg...

Ookal was de Shadow Ball voer Houndoom heen, Houndoom had het gevoel dat hij haar maar net miste. "Danger, rustig alstjebleift." zei ze met een zucht, alhoewel ze wist dat het toch niet zou werken. Ze stond op, en ging voro Danger staan terwijl ze de pijn in haar heup negeerde. Ze wachte geduldig, tot ze Dangers aandacht zou hebben. "Danger, we gaan gewoon Helos weer zoeken, en zorgen er dan voor, dat hij de vloek ongedaan maakt." zei ze kalm.

Danger wou niet luisteren. Hij gromde een keer, en keek naar de lucht. Daar zag hij een Farfetch'd overvliegen. Droog deed Danger een Shadow Ball, die de prei van de Farfetch'd scheidde. "Nee, niet mijn prei!" hoorde je. Gelukkig wist de Farfetch'd de prei te pakken. Hij krastte iets richting Danger, en steeg toen weer op, dit keer de andere kant op. Danger keek weer naar Houndoom, en deed een Dark Pulse.

Houndoom schrok van de Dark Pulse, en reageerde instinctief met een Flamethrower. Ze zette een paar stappen achteruit, uit voorzorgs maatregelen. Ze keek met een strakke blik in de ogen van Danger. Ze probeerde haar eigen kalmpte naar hem over te laten stromen, alhoewel ze wist dat het niet zou lukken. Ze hield haar hoofd scheef, en keek afwachtend naar Danger. Hij kon er niks aan doen dat hij in de vloek was, dus het enige wat ze op dit moment zou doen, was zichzelf verdedigen.

Danger werd lichtjes geraakt door de Flamethrower. Hij opende zijn bek lichtjes, waar wat rook uit kwam. Hij keek opzij, richting een wolk. Er waren geen vogelpokémon, en ook geen kleine pokémon. Daarom keek Danger weer naar Houndoom, en deed een Ember, die net voor haar de grond raakte. Hij liep een rondje om Houndoom heen, en deed een Iron Tail in haar zij.

Houndoom tilde haar poot lichtjes op, alsof ze wou wegstappen. Ietwat zenuwachtig, bleef ze Danger in de gaten houden, en ze volgde hem met haar ogen toen hij een rondje om haar heen liep. De Iron Tail die hij op haar deed, had ze niet verwacht. Ze was verrast doro de klap, en hapte naar adem van schrik. Ze viel om doro de kracht van de Iron Tail, en ze krabbelde zo snel als ze kon weer overeind. Uit haar ooghoek, keek ze naar haar zij die gloeide van de pijn. "Danger, stop alsjebleift..." als Danger haar hand kunnen horen, zou hij gehoord hebben dat haar stem smekend klonk. Ze zette voorzichtig een paar stappen achteruit, lichtjes trillend van de spanning. Als hij haar nog een paar van die harde klappen zou geven, zou het met haar gedaan kunnen zijn...

Gelukkig voor Houndoom, merkte Danger een Rattata op, die hem blijkbaar niet opmerkte. Hij deed een Flamethrower op de Rattata. De Rattata kreeg brandwonden, maar was niet dood. Danger gromde geïrriteerd, en deed een Iron Tail op de nu vluchtende Rattata. De Rattata piepte kort, maar werd uitgeschakeld door een Fire Fang. Danger's ogen verkleurden, en werden dus weer normaal blauw. Toen hij merkte wat hij in zijn bek had, murmelde Danger op een geschrokken manier iets onverstaanbaars, en spuugde de Rattata uit. "Wat... is... er gebeurd?" vroeg Danger onzeker, en keek naar Houndoom. Hopelijk had hij haar niet aangevallen...

"Je was in..." Houndoom merkte dat ze meer piepte, dan praatte. Ze schraapte haar keel, en herstelde zich. "Je was net weer in trance..." ze keek met een blik naar Danger, die tussen achterdochtigheid en opluchting in zat. Ze trilde nog steeds, en ging vlug zitten zodat Danger het niet zou zien. Ze kreeg het voor elkaar, om een scheve glimlach op haar gezicht te krijgen, alhoewel hij niet bepaald oprecht was.

Danger slikte. Wat moest hij nu doen? Hij kon zich niks herinneren van daarnet. Danger keek even naar Houndoom. "Ik... heb je toch niet aangevallen...?" vroeg hij onzeker. Langzaam begon het iets lichter te worden. Danger keek rond. Er vloog geen enkele Pokémon meer rond, en er liep ook geen een rond. Houndoom en Danger waren alleen. Zou hij de Pokémon hebben weggejaagd? Danger keek weer naar Houndoom, en gromde zacht. Het was niet opdringerig bedoeld, en ook niet als dreigement, maar uit angst. Wat als Houndoom 'ja' zou zeggen...? Danger wist niet hoe hij zou reageren...

Houndoom keek twijfelend naar Danger. Hij leek zenuwachtig te zijn, over wat haar antwoord zou zijn. Was ze toch niet de enige die zenuwachtig was... "Om eerlijk te zijn..." ze stopte even met praten. Zou het niet handiger zijn als ze hierover loog? Nee, de waarheid zou vroeg of laat toch weer opduiken... Ze haalde diep adem, en vervolgde haar zin. "Ja, je hebt me aangevallen..."

"Dat..." mompelde Danger schor, en schraapte zo kort mogelijk zijn keel. "Dat was niet mijn bedoeling..." zei hij vervolgens. Hji sloot zijn ogen, en ging op zijn buik liggen. Vervolgens deed Danger zijn ogen weer open, en hij keek naar Houndoom. Een Houndour liep langs. Kort keek hij naar de twee, en rende weer weg. Dat merkte Danger niet, omdat de Houndour zich achter hem bevond. Hij keek even naar de grond, en merkte een waterdruppel op, die in het zand viel. Het regende niet... dus wat was het dan? Danger wreef in zijn oog, en voelde dat deze vochtig was.

Houndoom grijnsde mistroostig. "Dat snap ik..." zei ze alleen maar, al was het om iets te zeggen te hebben. Ze schudde haar natte vacht uit, en de druppels spatten alle kanten op. Ze was al bijna vergeten dat het nog regende... Ze keek achterom naar de grot, die zo te zien helemaal was ingestort. Hoe kon het dat ze dat niet had gemerkt...? Ach, wat zou het ook.

(Het regent niet? XD)

"Die is ingestort..." mompelde Danger. Opeens merkte hij een soort 'flashback' op. Hij zag een Farfetch'd die zijn prei bijna kwijtraakte, Houndoom aan wie hij een Iron Tail verkocht, en een Rattata, die nu nog steeds uitgeschakeld lag. "Een... Farfetch'd... Rattata... en jij...?" vroeg Danger trillerig, toen de 'flashback' was gestopt. Hij herinnerde het zich weer. Danger keek naar Houndoom, en slikte. "Dat is wat ik me nog kan herinneren..." zei hij zacht, maar nog steeds op een trillende toon.

( Lol, kan ook... x'd )

Houndoom knikte zwijgzaam. Ze herinnerde zich nog goed wat er gebeurde, aangezien het net was gebeurd. Dat was logisch... "Voor die Ferfetch'd en Rattata, reageerde ze jezelf ook nog af op een steen." verklaarde ze. Ze hield zichzelf erbuiten, aangezien ze het liefst niet had gehad dat het was gebeurd. Maar nu het was gebeurd, wist ze ook dat ze voorzichtiger zou moeten worden, als Danger weer onder invloed de vloek raakte...

Danger knikte. Opeens merkte hij weer een waterdruppel op, die in het zand viel. Danger keek even naar de lucht, maar merkte geen wolken op. Hij zuchtte, en keek weer naar het zand, waar weer een traan in viel. Danger legde zijn kop op zijn poten. Hij keek even naar Houndoom, maar keek vervolgens weer weg, in de hoop zijn gedachten zo kwijt te raken. Dat lukte niet, dus Danger keek maar weer naar Houndoom.

(Ik ben inspiratieloos, sorry XD)

Houndoom keek terug naar Danger, en wendde na even staren haar blik af, en probeerde te doen alsof ze haar rechter poot aan het bestuderen was. Ze zette haar poot weer neer op de grond, en keek weer naar haar zij, en zag nu pas dat de Iron Tail meer schade had gemaakt, dan ze oorspronkelijk had gedacht; er zat een ferme kras. Ach ja, had ze tenminste een aandenken... Ze snoof even, en keek weer naar Danger.

( Van hetzelfde xD )

Danger vond het opeens best stil worden. Hij kuchtte even, en dat leek een 'magisch teken' te zijn. Danger keek naar de grond, die begon te trillen. Een Onix kwam uit de grond, en keek naar de twee. "Oké, jullie ontsnappen dit keer niet...!" zei hij, en ging weer ondergronds. Na een korte tijd kwam de Onix weer tevoorschijn, en deed Sandstorm. Danger keek om, en kreeg zo zand in zijn ogen. Zijn ogen begonnen te tranen, wat niet zo goed was. Nu zou er nóg meer zand aan hem blijven plakken! De Onix deed Dragonbreath. Danger schoof achteruit, en keek met een kille blik naar de Onix. "Was een keer sorry niet genoeg ofzo?" riep hij over het geluid van de Sandstorm heen, alleen merkte hij dat niet. Voor Danger was het gewoon roepen. Verbaasd, maar ook kwaad, keek hij naar de Onix. Waarom kwam deze hen eigenlijk opzoeken?

(Echt, dit bericht bewijst mijn inspiratieloosheid... o_o)

Houndoom keek geïrriteerde naar de Onix, en kreeg een zenuwtrekje onder haar oog. Waarom zat alles momenteel tegen? Een grom, drukte haar irritatie uit zonder woorden. Ze stond op, en besefte dat ze nog steeds vertraagd was, door haar heup. Dan maar aanvallen van een afstand... Ze schraapte haar keel, en vuurde een Flamethrower op de Onix af. De Flamethrower, eindigde in een hoestbui die veroorzaakt was door de zandstorm. De Flamethrower had haar ogen misschien beschermd, maar haar bek stond wijd open waardoor het zand naar binnen was gegaan. "Bah!" riep ze luid terwijl ze het zand probeerde uit te spugen. Tijdens het uitspugen keek ze scheef omhoog naar de Onix, wachtend op het antwoord op Danger zijn vraag.

( Leve de inspiratieloosheid! =D )

De Onix antwoordde niet. Danger wou zich opladen voor een Solarbeam, maar dat kon niet echt in een zandstorm. Vermaakt keek de Onix naar de twee, en deed Rock Throw. Inmiddels was de zandstorm dicht geworden. De Onix zag je alleen maar als een schim. Danger probeerde een Flamethrower, maar door de zandstorm kwam deze niet ver. Shadow Ball dan maar. Deze kwam al wat verder, maar door een Slam van de Onix werd hij teruggekaatst. Danger had dat niet door. Hij blafte kwaad toen de Shadow Ball hem raakte. De Onix was inmiddels ondergronds gegaan, en de zandstorm werd langzaam minder. Toen er geen zandstorm meer was, keek Danger rond. Het was veel te stil nu...

(Insoiratieloosheid, again )

Houndoom niesde, door het overgebleven zand. Ze gromde kwaad, toen ze merkte dat de Onix weg was. Waar was hij naartoe? Ondergronds, dat stond vast... Ze werd zenuwachtig, door het feit dat ze de Onix minder goed zou kunnen ontwijken, als normaal. Houndoom liet een geschrokken gekef horen, toen de Onix recht onder haar weer naar boven kwam, en Houndoom met zijn harde schedel de lucht in ramde. Houndoom haar ogen werden groter, naarmate ze dichter naar de grond toe kwam. Met een harde smak, kwam Houndoom op de grond neer, en ze stuiterde nog even na, als een bal. Het geknap van iets, was duidelijk hoorbaar bij Houndoom. Roerloos bleef ze op de grond liggen, te moe, en te veel pijn aan haar heup, zij en haar gebroken poot hebbend.

Danger keek naar de Onix, en vervolgens naar Houndoom. Zijn ogen kleurden opeens rood toen hij naar de Onix keek. Danger sprong naar de Onix toe, met zijn horens naar voren gericht. De Onix brulde toen hij werd geraakt, en deed Rock Throw. Danger rende snel weg, en stond nu achter de Onix. Hij gromde een keer, en een Overheat ging richting de Onix. Weer brulde de Onix. Hij dook ondergronds, en kwam onder Danger uit de grond. De Onix duwde Danger zo de lucht in. Deze viel richting Houndoom, maar de Onix ving Danger, en gooide hem weer de lucht in, alsof het een leuk spelletje was. Danger vond het geen leuk spelletje. Hij deed tijdens het 'vliegen' een Flamethrower richting de Onix, en keek toen naar beneden. Danger deed snel een Fire Blast, en hoopte zo de grond minder hard te raken. Het lukte een beetje, maar nog steeds viel Danger hard op de grond. Opeens schoot er heel wat pijn door zijn rechter voorpoot, die gebroken leek te zijn. Hij stond weer op, maar viel na een meter weer op de grond. Gelukkig was de Onix verdwenen. Danger's ogen verkleurden weer, en werden weer normaal blauw.

Houndoom had zwijgzaam geluisterd, naar de geluiden van het gevecht dat Danger had gevoerd. Moeizaam, ging ze zo vorozichtig mogelijk in een meer comfortabele houding liggen. Een steek ging door haar achter poot heen, en Houndoom trok een zuur gezicht. Ze keek naar haar achterpoot, die er nogal vreemd uit zag. Zat hij altijd al in deze houding...? Voorizchtig, héél vorozichtig ging ze zitten, en bekeek haar achterpoot nogmaals fronsend, en kwam tot de conclusie dat hij er niet zo uit hoorde te zien. Stomme Onix ook... Het duurde even tot het tot haar doordrong, dat Danger ook gewond was. Ze stond op, en deed een poging om naar Danger te hinken. Het ging nogal moeizaam, doordat ze aan die kant nog steeds last van haar heup had. "Danger, is alles in orde?" vroeg ze. Eigenlijk, zou het overbodig moeten zijn om deze vraag te stellen. Maar ja, wat zou ze anders moeten zeggen?

Danger keek richting Houndoom, dus gelukkig had hij haar verstaan. "Ja, op een gebroken poot na..." zei hij schor, en deed een poging om op te staan. Het lukte. Danger's gebroken poot raakte lichtjes de grond aan, dus het leek niet alsof hij gebroken was, tenzij je er goed naar keek. Danger gromde zacht, en keek naar Houndoom. Zij was blijkbaar ook gewond. Danger keek weg, naar zijn zij, waar een schaafwond zat die net niet bloedde. De grond begon te trillen, en een Steelix kwam uit de grond. "Wat is er met jullie gebeurd?" vroeg de Steelix verbaasd. Ze kende de twee niet, maar was toch wel nieuwsgierig.

Houndoom wendde haar blik van Danger af, en keek achterdochtig nar de Steelix die zojuist uit de grond was gekomen. Haar bovenlip trilde, en ze had de nijging om een waarschuwend gegrom uit te stoten, aangezien Steelix de evolutie van een Onix was... De beleefdheid waar de Steelix mee praatte, vertelde Houndoom aan de andere kant, dat hij niet zo zeer kwade bedoelingen had... "We zijn zojuist aangevallen door een Onix." legde Houndoom uit. Haar stem klonk misschien zelfverzekerd, maar in werkelijkheid, stond ze op het punt om in te storten van de zenuwen en pijn.

"Een... Onix, zeiden jullie? Misschien ken ik hem. Er was zonet nog een Onix, en volgens mij bevindt hij zich nu onder hem..." zei de Steelix, en ze knikte naar Danger. Danger keek naar de grond, en hinkte even achteruit. Dat ging wel moeilijk, maar het was wel op tijd. Een Onix kwam met zijn kop uit de grond, en keek naar de Steelix. "Jij krijgt nog problemen..." bromde hij, en deed een Rock Throw in het rond. Daarna dook hij weer onder de grond, en was nu écht verdwenen. "Sorry voor die Onix, ik ken hem, en hij vindt het leuk om andere Pokémon te plagen... maar dat anderen hun botten breken of bewusteloos raken, boeit hem niks" mompelde de Steelix. Ze keek weer naar de twee. Danger lag op de grond. Zijn gebroken poot lag in een vreemde houding, en zijn ogen waren gesloten.

(Inspiratieloosheid... >.<)