( Houndoom snelwandelde, en ging door een abstracte tijdstroom, ofzo... Zal ik de post anders langer maken? x'd )

Houndoom had niet genoeg tijd om opzij te springen, dus het lichaam van de in slaap gevallen Kabutops viel op haar. Ze piepte even van schrik, en krabbelde daarna met moeite weer onder de Kabutops uit. Ze bleef heel even trilend naar de Kabutops kijken, voordat ze Chatot hoorde. Ze schudde zich even verward uit, en draafde naar Chatot en Danger toe. Ze knikte even, als teken dat ze verder zouden kunnen gaan.

(Maakt niet uit, btw )

Danger glimlachte, en liep verder. De Chatot vloog voorop, maar opeens viel deze door een Confuse Ray op de grond. "Verrader!" galmde het door het gebouw, maar daarna was het weer stil. Danger keek rond, en haalde een Lum Berry tevoorschijn, die hij had meegenomen van de bessenhoop. Die gaf hij aan de Chatot, die niet meer verward was. "Oke..." zei de Chatot, en vloog weer verder. Danger ging hem achterna.

Houndoom was nog wat sufjes, en het duurde even tot het tot haar door was gedrongen dat iemand een Confuse Ray had gedaan op Chatot. Ze huiverde bij het horen van de stem die 'verrader' riep. Ze dribbelde zenuwachtig op haar plaats heen en weer. Ze snapte niet helamaal wat er allemaal gaande was, en dat deed haar zorgen maken. Ze knikte even vaagjes, en ging daarna achter Chatot en Danger aan.

Weer galmde er iets door het gebouw. Het was alleen te onduidelijk om het te kunnen horen. Danger keek rond. Hij kreeg niet echt een goed gevoel bij het zien van een aantal Gastly's, die andere Pokémonlijken aan het opeten waren. Danger kreeg een rilling. Opeens galmde weer iets onduidelijks door het gebouw. Alleen werd Danger door een Shadow Punch op de grond gesmeten. Hij stond zo snel mogelijk weer op, maar weer werd hij op de grond gesmeten. Danger gromde, en bleef maar liggen. Er waren twee ogen te zien in een donkere gang, die duidelijk van een Haunter waren. Niet lang daarna verdwenen de ogen weer. De Chatot was inmiddels ook op de grond gesmeten door een Shadow Punch, en keek rond. "Of we moeten weg hier, of we gaan sneller lopen of rennen... en vliegen" zei hij, terwijl hij rondkeek, in de hoop Helos te vinden.

Houndoom schrok van de plotselinge Shadow Punch, en kromp lichtjes ineen. Ze Gastly die de lijken opaten, de Shadow Punches, en de rode ogen die hen aanstaarden. Het begon Houndoom allemaal wat te veel te worden... Ze schudde zich uit, en probeerde zich te vermannen. Nee, ze mocht niet opgeven! Dat kon ze nu gewoon niet maken... Ze zag de ogen langzaam weer verdwijen. Maar vreemd genoeg, had zíj geen Shadow Punch op zich af gekregen... Zou Helos haar gewoon te zwak vinden om een mogelijke hindernis te zijn? Houndoom liet een zachte grom horen. Helos zou nog wel te weten krijgen met wij hij allemaal te maken had! "Het is aan jullie de keuze." zei Houndoom. "We pakken Helos nu, of we pakken hem niet." legde ze de keuzes uit.

Danger knikte. "Ik denk dat we hem nu pakken" zei hij, en stond op. Weer kreeg hij een Shadow Punch tegen zich aan, maar hij viel niet om. Danger gromde, en rende opeens de donkere gang in. Een Flamethrower lichtte de gang op, en nu was een Haunter ook goed zichtbaar. Het was alleen niet Helos. De Chatot keek rond. Een Gastly wou hem aanvallen, maar door een Sing van de Chatot lukte dat niet. Hij vloog op, maar kreeg opeens een Shadow Punch tegen zich aan. Hij kraste wat, en kwam weer overeind. Intussen slikte Danger. "Sorry..." mompelde hij zacht, maar werd met een krachtige Shadow Ball de gang uit geslingerd. Hij viel op de grond, en draaide even na op de grond. "Oke... dat was dus niet de Haunter die we zochten..." zei Danger. Hij keek even naar de donkere gang, en stond weer op. Hij schudde zijn kop, maar kreeg opeens weer een Shadow Punch tegen zich aan. Met de Chatot ging het precies hetzelfde, en Danger merkte dat er een Shadow Punch richting Houndoom ging.

Houndoom's ogen werden groter bij het zien van de grote Shadow Punch die op haar afkwam. Ze haalde diep adem en leek zich voor te bereiden op de klap, totdat ze een halve slag draaide en met haar Iron Tail zichzelf beschermde tegen de Shadow Punch. Ze liet een kwade grom horen, en vuurde een Shadow Ball af in de richting waar de Shadow Punch vandaan kwam. De Haunter zou natuurlijk al weg zijn, maar het ozu betekenen dat ze zich niet zomaar aan liet vallen. Een tweede Shadow Punch vloog op haar af, en raakte haar bij haar heup waardoor ze met een draaiende beweging naar achter werd geslignerd. "Genoeg!" gilde ze naar de plek waar de Shadow Punch vandaan was gekomen, en ze vuurde er een vlammenwerper op af.

Danger stond weer op. Opeens merkte hij een grijnzende Haunter op. Het was een Shiny Haunter. Het was Helos. De Chatot kraste geschrokken, en maakte een buiging voor Helos. Deze was niet onder de indruk, en deed Hypnosis op de Chatot. De Chatot viel in slaap. Danger gromde. "Jij krijgt problemen..." zei hij, en Helos lachtte. "Wat wou je dan gaan doen? Je kan me moeilijk aanvallen, want dan hef ik die vloek van je nooit op..." zei hij, op dezelfde lachende toon. Danger deed een Shadow Ball, die Helos net niet raakte. Toen werd Helos weer serieus. "Maar goed, waarom zijn jullie naar de Chatot gegaan?" vroeg hij.

Houndoom snoof nog even na in de richting waar ze de vlammenwerper had gedaan, en draaide zich daarna om naar de volgende Haunter. Maar dat was... Helos! Ze begon te knarstanden. Ze keek naar hem met een vijandige blik. Als blikken konden doden, dan zou deze zeker dodelijk zijn. Ze was zelf niet bezeten doro de vloek, dus eigenlijk zou ze hem makkelijk kunnen aanvallen... Ze fronsde. Nee, dat zou er alsnog voor kunnen zorgen dat Helos de vloek niet ophief...

"Waarom waren jullie naar de Chatot gegaan?" herhaalde Helos. Zijn blauwe mond zag er eng uit, en dat was bij lange na niet het enige. "Ehm... we wouden meer weten over... de vloek?" vroeg Danger, en gromde uit angst. Helos deed droog een Shadow Punch, die Danger's kop raakte, en hem zo stil maakte. "Dat is geen reden..." mompelde Helos. "Maar toch is het de waarheid..." zei Danger, die in elkaar dook, bang voor nog een klap van de Shadow Punch. Maar dat gebeurde niet. In plaats daarvan voelde Danger een lik, dat hem verzwakte.

Houndoom huiverde toen Helos langs haar zweefde. Ze was een dark type, en zou hier eigenlijk wel tegen moeten kunnen... Ze schraapte haar keel, en probeerde zichzelf weer bijeen te schrapen. "Helos, waarom maak je de vloek niet gewoon ongedaan?" zei ze met een lage grom die de overtuigings kracht in haar stem zou moeten versterken. Houndoom trilde zachtjes, maar probeerde dat de verbergen voor Helos. Ze was bang voor hem, dat zeker. Maar ze zag er geen nut in om aan hem toe te geven. Ze keek uit haar ooghoeken naar Danger, en probeerde in te beelden hoe hij zich op dit moment wel niet moest voelen...

Helos liet zijn blik over Houndoom glijden, en leek na te denken. "Omdat ik denk, dat als jullie de risico's weten, jullie het niet meer willen..." mompelde hij. Dat meende Helos. Er waren risico's. Danger gromde kort. "Ik vind alles beter dan dit..." zei hij. Helos knikte vaagjes, en zei iets vaags wat op 'Oke...' leek. Hij zwoof ergens naartoe, wat een tafel moest voorstellen. Danger pakte de Chatot op, en liep naar de tafel toe, waarna hij de Chatot neerlegde, die wakker werd.

Houndoom hield acherdochtig haar blik strak op Helos gericht. Ze was verbaasd, dat er risico's waren aan het opheffen van de vloek... Ze liep een paar stappen naar de tafel, en bleef daar staan. Houndoom bekeek hetgene wat een tafel moest voorstellen inschattend. Zo te zien, was hij al behoorlijk oud... "Wat zijn eigenlijk de risico's, als ik vragen mag?" vroeg Houndoom voorzichtig aan Helos.

"Doofheid, dat zeker..." zei Helos, die zich omdraaide. "Ik weet niet alle risico's, maar ik weet wel dat doofheid een is..." vervolgde hij. Danger schudde zijn kop. Hij wou eigenlijk iets zeggen, maar sloot zijn bek toen Helos wat zei. "Maar je gaat in ieder geval niet dood... dat weet ik heel zeker..." zei deze. Hij merkte dat Danger wat wou zeggen. Dat deed hij ook. "Ben je die risico's nu aan het verzinnen?" vroeg Danger. Helos zweeg even. "Nee, dat niet. Als je mij niet gelooft..." zei hij na een tijdje, en deed een Mean Look op Danger. Daarna trok hij hem op de tafel. Toen hield Helos Danger bij de plekken vast waar zijn oren zouden moeten zijn. Danger hoorde al het geluid om hem heen langzaam minder worden, tot er helemaal niks was, op zijn eigen geluiden na. "Je verzon ze dus niet..." zei Danger zacht, die naar Helos keek. Hij sprong van de tafel af, en keek naar Houndoom.

Houndoom had zwijgzaam toegekeken naar wat er gebeurde. Ze vond het vreemd, dat Helos de vloek nu plots wél wou opheffen... Waarom wou hij dat eerst dan niet gewoon? Houndoom fronsde nadenkend. Als ze het hem nu zou vragen, zou hij zeker een of ander vaag antwoord geven wat ze niet zou begrijpen... Houndoom keek met een bezorgde blik naar Danger. Was dit niet al de tweede keer dat hij doos was geworden...? Ze had medelijden met hem, alhoewel ze dacht dat hij daar niet echt op zou zitten wachten. Houndoom sloeg haar ogen neer. Dus, dit was het einde van de vloek?

Helos knikte. "Tot ziens..." mompelde hij, en zwoof door de muur weg. Maar dat merkte Danger niet. De Chatot kraste, en hij landde op Danger, die dat niet verwacht had. Van schrik viel hij achterover. De Chatot steeg op, en keek naar Danger. "Oké..." zei hij, en landde bij Danger. Danger stond weer op, en knikte. "Ik denk wel dat ik weer van de doofheid af kan komen..." zei hij tegen Houndoom en de Chatot, en zweeg daarna. Hij kuchtte, en probeerde zo de sfeer iets beter te maken, wat niet echt lukte...

Houndoom keek Helos even vaagjes na, tot hij was verdwenen. Hopelijk was dit de laatste keer dat ze met die griezel te maken zou hebben... Ze knipperde even alsof ze uit een dagdroom ontwaakte, en keek opzij naar Chatot. "Echt waar?" vroeg ze aan Chatot, en er verscheen een klein glimlachje op haar gezicht. Ze schraapte haar keel, om de dodende stilte te kunnen blijven verbreken.

De Chatot knikte. "De vorige keer was hij ook van zijn doofheid afgekomen, dus ik denk dat hij wel gelijk heeft" zei hij. Er klonk opeena een vreemde muziek. Danger kon dat niet horen, maar de Chatot en Houndoom zouden dat moeten kunnen horen. De Chatot kraste, en maakte de bron van het geluid, een 'radio', kapot met een Aerial Ace. Een Crobat vloog over, maar deze zei niks. Danger keek rond. Hij wist niet of er wat gebeurde, en dat maakte hem licht ongerust. Dat probeerde Danger te verbergen, en hij ging liggen op zijn buik, waarna hij weer rondkeek.

Houndoom had zwijgzaam zitten luisteren naar de muziek. Kende ze dat weisje ergens van? Ze concentreerde zich op het lied, en merkte pas dat het voorbij was, toen Chatot de 'radio' al even kapot had gemaakt. Een vreemd gevoel bekroop haar. Zou het door de muziek komen? Of gewoon door de plek waar ze waren? Hoe dan ook, het liefste zou ze hier weg willen... "Chatot, wat is er met die muziek die we net hoorden?" vroeg ze fronsend. Als er al iets was met die muziek, dan zou hij het misschien wel weten... Houndoom gaapte even slaperig, en merkte nu pas hoe moe ze was. Ze had slecht geslapen, een paar akelige klappen gekregen, en de aanwezigheid van Helos van net, had haar ook niet erg goed gedaan.

"Geen idee... om eerlijk te zijn, ik schrok..." zei de Chatot. Hij landde, en boog verontschuldigend zijn kop. Inmiddels was Danger opgestaan, en hij sprong op de tafel van net. Daarna sprong hij richting een tak, die ergens aan het plafond hing. Helaas kon hij deze niet pakken, en viel dus op de grond. Danger gromde, en stond traagjes op, om weer de tak te pakken. De Chatot keek om, en deed zijn snavel open om wat te vragen, maar herinnerde zich toen pas dat hij geen antwoord zou krijgen als Danger niet naar hem keek. Weer sprong Danger op de tafel, en sprong richting de tak. Dat mislukte ook, en Danger viel tegen een kast aan, die bovenop hem dreeg te vallen. Snel stond hij op, en rende weg van de kast. Net op tijd.

Schrikken van muziek? Vreemd, dat had zij nou nog nooit meegemaakt... Ze keek omhoog naar de tak. Waarom zou die daar hangen? Houndoom twijfelde. Zou het helpen als ze zelf een poging deed op erbij te kunnen? Houndoom liep naar de andere kant van de tafel, om een kleine aanloop te hebben. Ze dribbelde naar de tafel toe, sprong erop, en sprong in de lucht naar de tak toe. Helaas, ook Houndoom kon niet bij te tak, en ze viel met een genante bons op de grond neer. De val had veel stof opgewekt, waardoor Houndoom moest niezen.

Danger deed nog een poging om bij de tak te kunnen komen. Hij sprong op de tafel, en daarna naar de tak. Dat lukte. Danger had de tak vast, en begon te spartelen, om aan de tak te trekken. De tak bleek een rare 'splitsing' te hebben, want opeens verscheen er een 'tweede tak'. Danger liet de tak los, en viel naast Houndoom op de grond. "Dat is geen tak, denk ik..." zei hij, want hij herkende de tak als het rare uitsteekseltje op de kop van een Sudowoodo. De Chatot was inmiddels aan het vliegen, en landde voor Houndoom en Danger. Hij keek naar de tak, en weer terug. "Oké... waarom willen jullie die tak, of wat het ook is, pakken?" vroeg de Chatot. "Geen idee... ik wou weten wat het was..." zei Danger.

Houndoom kwam zachtjes kreunend overeind, en keek vaagjes naar de armen van de Sudowoodo. Ze veegde met haar poot wat kwijl weg, wat door het niezen uit haar bek was gekomen. Ze schudde het stof van zich af, en grinnikte even. "Zeg eens... Blijven we nu nog hier, of vertrekken we weer?" vroeg ze met een scheve kop.

Danger had half naar Houndoom gekeken. "Nu nog hier, of vertrekken we weer?" vroeg hij, en stond op. "Ik weet eigenlijk niet wat we hier nog te zoeken hebben. Dat wat we wouden, is gebeurd... eigenlijk..." vervolgde Danger. Hij keek even naar de Chatot, die vaagjes knikte. Hij vloog naar de tafel toe, en landde erop, waarna hij naar het groepje keek. "Ik stel voor dat we hier weggaan. Misschien komt Helos terug. Als jullie wat willen vragen, jullie weten waar de grot is waar ik meestal in zit..." zei de Chatot. Hij knikte even vriendelijk, en spreidde zijn vleugels, waarna hij door een gat in een raam wegvloog. Danger wou nog wat zeggen, maar omdat de Chatot al weg was, was dat onnodig, tenzij hij zou roepen. Hij keek naar Houndoom, en wachtte haar mogelijke reactie af.

Houndoom staarde vaagjes naar het raam. Had die al de hele tijd hier gezeten...? Het duurde even voordat Houndoom de blik van Danger opving. Ze schudde zich even uit, en keek naar Danger. "Eh, juist... Laten wij ook maar weer gaan..." zei ze zachtjes glimlachend. Houndoom keek zoekend rond. "Als we de uitgang hebben gevonden, tenmisnte... Of we moeten ook door het raam naar buiten zien te gaan..." suggereerde ze.